Vísir Sunnudagsblað - 18.02.1940, Blaðsíða 7

lýiL.
Einu sinni kom hann óvænt
í heimsókn. Herbergi hennar
var í mestu óreiðu — á borðinu
lágu blöð, púðurdós og sokkar
í einni bendu. í vasa voru visin
blóm. Ljósadúkurinn var
skakkur á borðinu og ekki sem
allra þrifalegastur útlits. Bætti
það nokkuð úr þó að hún flýtti
sér að ná í annan lireinan? —
„Láttu mig ekki tefja þig“,
sagði hann, „ef þú þarft að
koma einhverju frá, hefi eg
bara ánægju af því að horfa á.“
— Já, það var dálitið, sem hún
þurfti að koma frá í snatri.
Já — og þá sá hann ofan í
saumakörfuna hennar — það
var ekki hægt að komast hjá
þvi, því hún var svo lengi að
finna saumnálina. f saumakörf-
unni var nefnilega sama óreið-
an og í herberginu — þar voru
hnappar, prjónar, silkibönd og
stoppugam, hvað innan um
annað. Loks komst hún þó til
þess að rimpa sokkinn saman.
— Þá var timi til kominn að
fara og lengi var hún að finna
það, sem hún ætlaði að nota:
Hattinn, glófana, liálsklútinn
og töskuna.
Þegar hún var tilbúin, var
hún glæsileg og „chic“ eins og
vanalega, en hann gat þó ekki
dáðst að því eins og áður, því
nú sá hann líka annað undir
fáguðu yfirborði, sem ekki á að
vera það eina, sem fríð stúlka
hefir til brunns að bera. — Þau
voru aldrei gefin saman í
hjónaband.
Á hverju kvöldi ganga hrein-
gerningakonurnar um skrif-
stofur í bænum. Og þar kynn-
ast þær eðlisfari ýmsra, sem
þær ekki þekkja persónulega.
— Stundum staðnæmast þær
við eitt vinnuborðanna og
hugsa um laglega, unga stúlku,
sem er uppáhald allra heima
hjá sér. En þar sem hún vinnur
er ekld skemtilegt um að htast:
Pappírsbútar, gömul og ónýt
umslög, pappírsklemmur og
rusl úr blýantsyddaranum. Það
eru blekklessur á borðinu —
teygjuband og blýantur undir
stólnum.
Það er auðvitað ætlast til þess
að hreingerningakonan beygi
sig og taki hann upp?
Það eru kannske margar sem
láta sér það í léttu rúmi liggja,
hvað gömul og lúin hreingern-
ingakona hugsar, en það er
ekki víst að þeim sé sama, þeg-
ar launahækkunin, sem þær
voru svo vissar um, bregst. —
Kannske ástæðan fyrir því sé,
að húsbóndinn hefir líka stað-
næmst við vinnuborðið, séð ó-
reiðuna og hugsað: Sóðaleg og
hugsunarlaus. —
Því á smámunum er oftast
hægt að sjá hvernig fólk muni
reynast í því sem meira máli
skiftir, og oft er hægt að sjá
hvað manneskjan geymir, með
því að gæta í saumakörfu eða
athuga hvernig hún skilur við
vinnuborðið sitt.
HUSRAÐ
OG HEILLARÁÐ
Teblettum er mjög erfitt að
að ná burtu, sérstaklega ef þeir
eru gamlir og mjólk hefir verið
í teinu. — Hellið ögn af blæ-
vatni í glas og dýfið dúknum
varlega i það. Látið það vera í
í hálfa klukkustund — skolið
dúkinn og bletturinn er horf-
inn.
★
Það er mjög erfitt að ná joð-
blettum úr sængurfatnaði og
öðrum léreftsfatnaði, en þér
skulið reyna að núa blettinn
með cítrónu og lwerfur hann
þá í flestum tilfellum.
*
Ef „stearin“ hefir lekið á
borðteppið, er best að leggja
þykt þerriblað á blettinn og
strjúka hann með vel heitu
járni.
Matreiðsls )
Kjötgratin.
250 gr. haklcað kjöt.
75 gr. smjörlíki.
75 gr. liveiti.
3% dl. mjólk eða soð.
3 egg.
Paprika. Vín. Soya. Rasp.
— Smjörlíki og hveiti e'r bakað
upp, mjólk eða soði bætt í
smátt og smátt og soðið í nokk-
urar mínútur. — Potturinn er
tekinn af eldinum og eggja-
rauðurnar settar í ein og ein í
einu. — Blandan er hrærð i 20
mín. eftir að búið er að setja
síðustu rauðuna saman við. —
Kjöt, vín og krydd er hrært í
og að lokum stifþeyttar eggja-
hvítur. — Þetta er svo sett i
smurt gratinfat og soðið í vatni
í ofni með meðalhita í ca. 1
klukkustund.
Fiskigratin.
250 gr. soðinn fiskur, roð- og
heinlaus.
75 gr. smjörlíki.
75 gr. hveiti.
3% dl. mjólk eða fisksoð.
3— 4 egg.
Krydd.
— Búið til á sama hátt og kjöt-
gratin.
Saltfisksgratin.
250 gr. soðinn, hakkaður
saltfiskui'.
75 gr. smjörlíki.
75 gr. hveiti.
3% dl. mjólk.
4— 5 egg.
125 gr. rúsínur.
15 gr. sykur.
— Búið til á sama hátt og kjöt-
gratinið.
Gratinsósa.
125 gx'. smjör.
10 gr. hveiti.
114 dl. rjómi.
90—100 gr. rifinn ostur, rasp.
— Sósu þessa rná nota til þess
að gera ýmsa kjöt- eða fiskaf-
ganga ljúffenga. — Smjör, ost-
ur og rjómi er alt brætt saman
og lielt yfir kjötið eða fiskinn
í eldfast leirfat. Er það svo sett
inn í mjög heitan ofninn og á
að vera gulbrúnt eftir 5 mín-
útur. Ef ofninn er ekki nógu
heitur, getur smjör og rjómi
skilist. — Mjög finu raspi má
strá yfir.