Vísir Sunnudagsblað - 05.05.1940, Blaðsíða 8

8
VlSIR SUNNUDAGSBLAÐ
Kontrakt-Bridge
£ftir frii Kristínu Norðmann
„Fóruð þér af skipinu þar?“
„Nei. Eg vissi ekki annað en
skipið ætti að fara til Hull og
beið því rólegur í skipinu uns
það lagði úr höfn. Mér til mik-
illar skelfingar stefndi skipið
fram til sævar i staðinn fyrir að
halda upp fljótið eins og eg
hafði ætlað.“
„Hvert fór það?“
„Það fór til Hamborgar —
og eg með. Þetta var óneitan-
lega töluverður krókur og þar
að auki dýr, en sú bót var þó í
mjáli, að mig hafði löngum lang-
að til að koma til Hamborgar.
Nú rættist þessi ósk, en nolckuð
á annan veg en eg ætlaði.“
„Hvernig leist yður á Ham-
borg ?“
„Ágætlega. Hamþorg er falleg
borg. Eg leigði ásamt fleirum
ferðamönnum i einkahúsi.
Gistingin með te og brauði á
hverjum morgni kostaði ekki
nema eitt mark, eða sjö mörlc
á vilcu, og það fanst mér ódýrt.
í sama húsi hélt til Norðmaður
nokkur, sem talaði lítið eitj:
ensku. Hann tók mig að sér,
fylgdi mér um borgina og sýndi
mér merka staði, þvi sjálfur var
eg mállaus á þýska tungu.“
„Fóruð þér svo með „Detti-
fossi“ til Hull í hakaleiðinni?“
„Það er saga að segja frá því.
Það var langt frá bústaðnum
mínum út i hafnarkvma þar
sem Dettifoss lá. Og það var
þeim mun örðugra að komast
þangað sem eg var fákunnandi
í máhnu. Loks lagði eg samt af
stað að leita skipsins, en þegar
eg kom i kvína þar sem það átti
að liggja, frétti eg að „Dettifoss“
væri farinn heim til fslands.“
„Hvað tókuð þér þá til
bragðs ?“
„Hvað átti eg svo sem að taka
til hragðs? Ekki gat eg hlaupið
á eftir dallinum þó eg hefði feg-
inn viljað. Eg var strandaglóp-
ur — um það var ekki að villast,
og eina ráðið fyrir mig, var að
snúa mér til danska ræðis-
mannsins og spyrja hann ráða.
„Hvað ráðlagði hann yður?“
„Að bíða þar til Dettifoss
kæmi aftur. Og það gerði eg.
Mér var farið að hundleiðast og
beið með óþreyju eftir komu
skipsins. Strax þegar „Fossinn“
kom, lét eg flytja mig á háti út
í hann til að vera öruggur um
að verða ekki strandaglópur í
annað sinn. Eg féklc að sofa i
lúkarnum — alt annað skips-
rými var lofað — og þó eg yrði
að greiða þar sama gjald og fyr-
ir venjulegt farrými, þakkaði eg
hamingjunni fjuir að komast
heim. Eg sigldi í þeim tilgangi
að græða fé, en í þess stað tap-
aði eg 600 krónum. Eg gafst al-
Um útspil.
f Kontraktbridge getur fyrsta
útspil oft verið mjög vanda-
samt, og getur það ráðið úrslit-
um um tap eða vinning i spil-
inu. Um byrjunarútspil eru
ýmsar almennar reglur, hæði
frá eldri og nýrri tímum. Vei'ð-
ur þeirra getið hér nánar.
Stundum getur þó verið mjög
erfitt að giska á besta útspilið,
og á það einkum við, þegar
meðspilari hefir ekkert sagt.
Er þá sjálfsagt, að reyna að
velja það útspil, sem álita verð-
ur að sé þeim samspilurunx sist
í óhag. Útspilsreglui’nar eru
ekki þær sömu, i grandi og lit-
arsögn.
veg Upp við að fara á land í
Englandi og hélt beina leið til
íslands, fxxll og sxir á svip yfir
þessax-i fýluför.“
„Og hafið þér nú sest í lielgan
stein ?“
„Eg flakka um — eða vil a.
m. k. flakka um — eftir sem áð-
ur. Eg hefi ferðast mikið um ó-
bygðir og fjöll og eg kann því
vel. Eg hefi ferðast um skoska
hálendið þvert, eg hefi gengið á
Heklu og meira að segja á Ör-
æfajökul — hæsta tind íslands.
Mig langar aftxxr upp á Ör-
æfajölcul, helst að vetri til — i
janúar eða febrúarmánuði, þvi
það þykist eg vita, að i þeim
mánuðum munu engir hafa lagt
leiðir sinar þangað Upp.“
„En treystið þér yður til
þess ?“
„Þótt eg sé kominn nokkuð á
sjötugs aldur treysti eg mér vel
til þess að ganga á fjöll. Eg vil
lialda göngugetu minni sem
lengst, því eg tel þá naximast
ferðamenn vera, sem lireyfa sig
ekki öðruvísi en inni i bil. Þess
vegna er eg sjálfur í bilferða-
biixdindi um nokkuxra ára skeið.
Eg hefi oft veitt því eftirtekt
hvað bílstjórar og bílfarþegar
verða undi’andi á svip, þegar
þeir nenxa staðar á vegunum til
að bjóða mér sæti í bifreiðinni,
en eg vil ekki þiggja. Mér er
ljóst, að þessxi fólki finst eg vera
sérvitur, en eg er sannfærður
um, að þessi sérviska er mér til
góðs, hún vei’ndar heilsu mína
og heldur líkamanum í þjálfun,
þvi að útivera og gönguferðir
erxi manni andleg sem líkamleg
lieilsulind.“
Ellefureglan
sem er frá dögunx 'whistar-
innar, er ennþá i fullu gildi og
er aðallega notuð við útspil i
grandi. Hún er á þá leið, að
spilað er út fjói’ða liæsta spili
i fjórlit eða lengri lit. Þegar
spilið er komið á borðið og
blindur hefir lagt upp sín spil,
er hægt að reikna út, hve mörg
liæri’i spil samtals eru lijá liin-
um tveim spilxxrununx, með því
að draga tölutákn spilsins frá.
11. Dæmi:
K-10-3
norður

suður
D-9-7-5-4.
Hér spilar suður út fimminu
(fjórða lxæsta). Þegar sú tala
er dregin frá 11, verður útkonx-
an 6. Veit þá norður að á hendi
hans sjálfs og nxótspilaraixna
eru samtals 6 hærri spil en það,
sem spilað var út. Þar af liefir
hlindur 3, hann sjálfur 2, og
getxxr því bakhöndiix eltki liaft
nema 1 spil, senx er hærra exx
fimmið.
Hafi forhöndin samfelda röð
spila i löngunx lit, er ellefu-
reglan ekki notuð, heldur spil-
að út hæsta spilinu af spilaröð-
inni. Það þarf þó eigi að vera
liæsta spilið í litnum, saman-
ber reglur þær, er liér fara á
eftir xxnx útspil í grandi.
Ef meðspilari lxefir sagt lit
og síðan doblað grandsögnina
lijá mótspilurunum skal altaf
spila út í þeim lit, sem liann
liefir sagt. Er liturinn oft sagð-
ur einungis til að gefa hend-
ingu unx hvar spila skxxli út.
Skal þá spila út fjórða liæsta
frá fjói'lit eða lengri lit, en
liæsta spili frá þrílit. Hafi með-
spilari ekki sagt ncitt, er spil-
að út frá lengsta lit á liendi.
Oft er gott að spila út í lit, sem
blindur liefir sagt, en meðspil-
ari ekki stutt. Einnig í hálit,
sem ekki hefir verið sagður.
Hér fer á eftir tafla xinx út-
spil í grandi, og er spil það,
sem út á að spila, auðkent með
breyttu letri. (x táknar lág-
spil).
1) Á s-K- G-x-x-x-x
2) Ás-K-D-10,x, Ás-K-D-x-x,
Ás-K-D-x
3) Ás-K-x-æ-x, Ás-D-x-x, Ás-
G-x-æ-x
4) Ás-D-G-x (x-x,), K-D-G-x
(x-x), K-G-lO-9-x (x-x)
5) D-G-10-x, /i-D-10-8, D-G-9-
x-x
6) K-D-x-x-x, D-G-x-x-x-x-x
7) Ás-K-lö-9-x, Ás-G-10-x-x (x-
x)
8) G-lO-9-x (x-x), x-x-x, 10-
x-x
9) x-x, G-10, 10-x
10) D-G-x, K-D-x, Ás-K-x.
Það skal tekið fram, að ef
spilað er út ás í grandi, skal
meðspilarinn láta sitt liæsta
spil i.
Útspil í litarsögn.
Venjulega er gott að spila út
kóng frá Ás-K-x-(x-x). Ef ás
og kóngur er tvispil, er ásn-
um spilað fyrst, síðan kóngn-
um). Eínnig kóng frá K-D-G,
drotningu frá D-G-10, eða
hæsta spili frá samfeldri röð
spila. Hafi meðspilari sagt lit,
er venjulega spilað hæsta spili
af þremur í þeim lit, en fjórða
liæsta ef fleiri eru á hendi. Oft
er gott að spila einspili eða tví-
spili, en þá verður að sjálf-
sögðu að taka til greina, livort
mögulegt er að fá trompslagi,
þegar litnum er spilað siðar.
Ef útspilari af einhverjum á-
stæðum spilar út i lit, sem
liann á elcki styrk í, og meðspil-
ari hefir ekki sagt, t. d. með 3
lágspil (10-8-3), er liæsta spil-
inu spilað út. Hér fer á eftir
tafla um útspil í litarsögn.
1) Ás-K-D, Ás-K-G, Ás-K-x-
x-x
2) Ás (einspil), Ás-K (tvíspil).
3) K-O-G-x, D-G-10-x
4) Á.s-x, Ii, eða einspil i lit
meðspilara.
5) tromp, ef taka þarf tromp
frá blindum
6) einspil, ef trompmöguleik-
ar eru fyrir hendi
' 7) lit, sem meðspilari liefir
sagt
8) a;-x, Ás-x
9) tromp x-x-x, x-x, Ás-x-x,
K-x-x
10) Ás-x-x, Ás-x-x-x
11) íö-9-x-x, D-G-9-x
12) K-x-x-x, D-x-x-.r, G-x-x-.r
13) Ás-x-x-x-x-x (x-x), K-D-x-
x-x-x
14) D-G-x, D-10-r, K-x-.r
Júpíter snýst um ás sinn
hraðar en nokkur önnur
stjarna. Dagurinn á honum er
ekki nema 10 klst.
Hún: — Mig dreymdi í nótt,
að þú gæfir mér 500 krónur.
Hann: — |Úr því að þú ert
svona góð eiginkona, þá þarftu
ekki að skila þeim aftur.