Vísir Sunnudagsblað - 16.06.1940, Blaðsíða 8
VISIR SUNNUDAGSBLAÐ
SÍI>\\
Vitið þér
— að Kínverjar þora ekki að
láta skerða hár sitt né skegg
fyrsta dag hvers mánaðar,
vegna þess, að það boðar óhöpp
og giftuleysi?
— að þeir vinna mestmegnis
undir berum himni og kynda
jafnvel ofna á götum úti?
— að sumir hafa atvinnu af
því, að selja sjóðandi vatn á
götunum, og að fastir áskrif-
endur fá afslátt gegn mánaðar-
kortum?
— að þessi mánaðarkort eru
30 mismunandi bókstafir og
á hverjum degi lieldur vatnssal-
inn einum, bókstaf eftir?
— að Kínverjar kaupa lík-
kistur utan um sjálfa sig þegar
þeir verða fimtugir að aldri?
— að líkkisturnar eru miklu
stærri en Norðurlandabúar eiga
að venjast, vegna þess, að þeir
þurfa minst 19 klæðnaði með
sér yfir í hitt lífið?
— að auk fata þurfa þeir öll
möguleg áhöld fyrir annað líf,
húsgögn og jafnvel skepnur, —■
en að alt þetta dót er úr pappa
og að því er brent á báli jarðar-
farardaginn ?
— að Kínverjar taka með sér
ofna, ef þeir kunna að lenda á
köldum stað, en líka kæliskápa
til vonar og vara, ef þeir lcynnu
að fara til helvítis?
— að þeir hafa auk þess síma,
hitaflöskur, útvarp og jafnvel
þjóna meðferðis yfir í hitt lífið,
— reyndar alt úr bréfi ?
10 boðorð eiginmannsins.
1. Til þess að eiginkona geti
þrifist, þarfnast hún annað-
hvort ástar eða peninga. Helst
livorttveggja. Af tvennu illu er
ástin samt ódýrari.
2. Þínir peningar eru hennar
peningar, en hennar peningar
koma þér ekkert við. Ekkert
má þér vera of dýrt, sem þú
kaupir handa henni; þú getur
sparað við sjálfan þig.
3. Þolinmæði er fyrsta dygð
eiginmannsins. Þessvegna áttu
að lofa henni að tala og mátt
ekki gripa fram í fyrir lienni
né trufla hana. Það nægir, ef
þú kinkar öðru livoru kolli til
samþykkis, því þú getur róleg-
ur hugsað um alt annað á með-
an. Andmæltu lienni aldrei, það
þolir lnin ekki, og þar að auki
er það þýðingarlaust.
4. Taktu vel eftir ef liún klæð-
ist nýjum fötum eða lætur á
sig nýjan hatt. Rektu upp óp
af hrifni, en spurðu hana aldrei
að því, iivað þetta hafi kostað.
Þá kemst liún í vont skap, og
þú líka.
5. Talaðu aldrei vel um ann-
STÚDENTASKRUíKIAínÞa i nuerto Rico í Ameríku. Stúdent-
arnir liafa sína eigin liersveit og þrjár fallegustu stúlkurnar eru
valdar árlega til þess að vera „madrinas“, einskonar verndarar
piltanna í hersveitinni.
Þessi högg-
mynd er af
Jóni Sigurðs-
syni forseta, og
verður hún
framvegis
í anddyri há-
skólans, sem
vígður ver'Sur
á morgun. Rík-
arður Jónsson
myndhöggvari
hefir gert
myndina.
að kvenfólk í viðurvist hennar
og síst af öllu um vinkonur
hennar. Þú aflar þér liinsvegar
trausts hennar og virðingar, ef
þú minnist á hversu gamlar og
grettar þær eru orðnar.
6. Gefi liún þér mat, sem þér
líkar ekki, skaltu afsaka angist-
arsvitann á enninu á þér með
því, livað heitt sé inni. Spurðu
liana ekki hvaða matur þetta sé,
en smjattaðu við livern munn-
bita, sem þú lætur upp í þig.
7. Segðu henni aldrei sann-
leikann, nema þá að litlu leyti,
því að hún þolir það ekki. Ef
þú kant slúðursögur, þá hefir
hún gaman af þeim. Mundu
líka að trúa öllu sem hún seg-
ir, og þó hún verði tvísaga
þremur mínútum seinna, skaltu
ekki taka eftir því. Gagnvart
slikum smámunum her þér að
þegja.
8. Lestu ekki hlöð í návist
liennar. Það getur þú gert í
vinnutímanum. Ef þig langar
til að geispa, skaltu flýta þér
út. Ef þig syfjar, skaltu spari-
búa þig og hjóða henni í lcvöld-
göngu eða á kaffihús. Ef vin-
konur hennar koma i heimsókn,
áttu að flýta þér í næsta her-
bergi. Gleymi hún undir þeim
kringuinstæðum að gefa þér að
horða, skaltu senda í næsta veit-
ingahús eftir góðum mat lianda
ylckur öllum. Fyrir það verður
liún þér þakklát.
9. Gleymdu fæðingarári lienn-
ar, en ekki afmælisdegi, og
lieldur eklci brúðkaupsdeginum.
Elskaðu móður hennar, frænd-
ur og alt skyldulið liennar eins
og sjálfan þig. Ef það kemur
í margra daga heimsókn, slcaltu
lána þiví rúinið þitt, en sofa
sjálfur annaðhvort í eldhúsinu
eða uppi á þurklofti.
10. Ef þú þarft að fara á
kvöldfund, skaltu til vonar og
vara vera húinn að kaupa lag-
lega gjöf lianda konunni. En
þú skalt ekki fá henni gjöfina,
nema því aðeins, að hún standi
þig að því, að læðast upp stig-
ann með skóna í hendinni. —»
Berðu hana þrisvar á ári, samt
ekki svo á sjái. Það færir henni
heim sanninn um það, að þú
sért karlmaður og að þér þyki
ennþá vænt um liana.
•
John Cox var fulltrúi í breslcu
lögreglunni í Indlandi, en þeg-
ar hann dó, sá ekkjan hans sér
elcki fært að liafa áfram þjón-
inn, sem þau hjónin voru bú-
in að liafa árum sanian. Hún
sagði honum upp atvinnunni, en
hann neitaði að fara. Hún liætti
þá að borga honum, en hann
fór ekki að lieldur. Sá frú Cox
þá ekki neina aðra leið til þess
að losna við hinn trygglynda
þjón, en að biðja um lögreglu-
vernd fyrir dygð hans og trygg-
lyndri hjálp.
„Pabhi, hvað er stjórn-
kænska?“
„Það er t. d. að muna eftir
afmælisdögum kvenfólksins, en
gleyma fæðingarárinu.“
„Unnustinn minn og eg er-
um lil samans fimtíu ára göm-
ul.“
„Og þú ætlar að giftast svo-
leiðis stráksnáða?"