Vísir Sunnudagsblað - 30.06.1940, Blaðsíða 7

Vísir Sunnudagsblað - 30.06.1940, Blaðsíða 7
VISIR SUNNUDAGSBLAÐ 7 Snaebjörn Jónsson; Boðskapur Rutherfords Nú stendur yfir mín náðartíð, nauðsyn er þess eg gætti. Óliætt mun að fullyrða, að i tugi ára liafi islenslcu þjóðinni enginn boðskapur verið fluttur, sem vakið liafi aðra eins athygli og annað eins umtal i landinu eins og boðskapur sá, er skosk- ur maður, Adam Rutherford, hefir fært lienni, fyrst i ritum sinum og siðan með eigin munni — nú fyrir röskum tólf mánuð- um. En þar með er það vitaskuld sagt og sannað, að þóðinni hefir þótt erindi hans a. m. k. athygl- isvert. En hver er þá þessi boðskap- ur? Hann er i stuttu máli þessi: íslenska þjóðin hefir um aldirn- ar verið undir sérstakri hand- leiðslu guðs, sem áformar að hún skuli inna af hendi mikil- vægt hlutverk í þágu mannkyns- ins. Hann hefir öld fram af öld látið liana ganga í gegnum þann reynsluskóla, er gera skyldi liana hæfa fyrir þetta hlutverk. Tíminn til þess að inna það af hendi á nú að vera í nánd, eða þegar kominn. En eitt skilyrði lil þess að þetta megi verða, er óumflýjanlegt, en það er, að þjóðin snúi sér af alhug til guðs og leggi sig sem verkfæri í hans hönd. Þá muni lienni verða stjórnað til framlcvæmdanna og þá hiði hennar hin undursam- legasta framtíð um ókomnar aldir. En hregðist hún þessari skyldu sinni, eigi hún að sama slcapi hörmungar i vændum. Rétt og sjálfsagt er að geta þess, að þenna sama boðskap í öllum meginatriðum hefir einn hinna allra mikilhæfustu íslend- inga þessara tima i mörg ár pré- dikað þjóð sinni. En hann hefir á sama tima einnig flutt aðrar og óskyldar kenningar, sem menn greinir mjög á um; og í hugum þeirra manna, sem óljóst hugsa — en sá flokkur er því miður of fjölmennur — hefir öllum kenningum hans verið blandað saman í eitt, svo að þessum boðskap, um hlutverk og framtíð íslensku þjóðarinnar hefir fyrir það án efa verið minni gaumur gefinn. Verður það að teljast illa farið. Til munu vera þeir menn, sem telja það ólíkindi, ef ekki firru, að þjóðinni sé nokkurt sérstakt hlutverlc ætlað. En al- veg er það óhugsandi, að þessa ADAM RUTHERE ORD menn sé að finna á meðal þeirra, sem kristnir eru, nema þá rétt að nafninu. Orð Krists sjálfs, eins og þau eru hermd í Nýja testamentinu, taka af öll tvímæli um það, að bæði einstaklingar og félagsheild sé undir beinni stjórn guðlegrar forsjónar, og því grét hann yfir Jerúsalem (og þar með Gyðinga-þjóðinni), að liún þekti ekki sinn vitjunar- tíma. Ekki væri lieldur erfitt að tilfæra ummæli síðari tíma spelc inga, sem skilyrðislaust hafa staðhæft, að bæði einstaklingi og þjóð væri ætlað sitt sérstaka hlutverlc í liinu mikla áformi alheimsstjórnarinnar. Út í það slcal þó ekki lengra farið að þessu sinni, en rélt að minnast þess, sem mörgum lesandanum mun í hug koma, að undramað- urinn Björn Gunnlaugsson nefn- ir einstaklinginn hjól í sigur- verki heimsins. Og í sigurverki eru engin þarflaus hjól. Siðan Ruthérford talaði og ritaði, hafa gerst í heiminum hinir ægilegustu stórviðburðir, sem liann liafði sagt fyrir i rit- um sínum, að sumu leyti með tímatakmarki (enda þótt liann telji timann að líkindum að- eins). Um (jessa fyrirsögn er nú ekki unt að deila, því að hið rit- aða orð stendur sem óhaggan- legt vitni. Hitt má vitaskuld með réttu segja, að þar með sé það ekki sannað, sem enn er óorðið. En sumum kann að verða að á- lykta, að úr því að sumt reynd- ist rétt, þá geti a. m. k. farið svo um fleira. Engum blöðum er um það að fletta, að náðartími sá, er Rutli- erford telur okkur settan, hlýt- ur innan skamms að vera út- runninn. Sé nú þetta rétt, þá er þar um svo ægilegt alvörumál að ræða, að þeir munu fleiri en eg, sem ekki hafa kjarlc til þess að dvelja við þá hugsun, að við daufheyrumst við kallinu, og þá er ekki erfitt að skilja það, að þessi mæti maður, sem ann þjóð okkar, hrópar af öllum sinum mætti: „Vakna þú, ísland“. Þvi að alveg er það víst, svo framar- lega sem nokkurt réttlætislög- mál er að finna í tilverunni, að þá bíða sjálfra okkar og afkom- enda okkar ósegjanlegar raunir á komandi öldum. Það er ekki efamál, að þegar dr. Helgi Pjet- urss (Vísir, 13. júni 1940) segii’, að „urn hinar einstöku þjóðir megi segja, að þvi háleitara verk, sem þeim er ætlað, því fyr nxuni þær laixxast og liða undir lok ef þær bi-egðast því,“ þá fer lxann með einfaldan og ó- raskanlegan sannleika. Af og frá er þetta þannig að skilja, að um „hefnd“ forsjónarinnar sé að ræða i nxannlegum skilningi. Guð er kærleikur, og liefnd af lians hálfu getur þvi ekki vei'ið til, lieldur er þetta eitt af því marga, seixx við ekki skiljunx i lögmálum oi-saka og afleiðinga. „Mniir vegir eru ekki yðar veg- ir.“ Lesendur mínir, viljið þið nú taka undir fonxa hrópið: „Hans hlóð komi yfir oss og yfir börn voi’“? Hamingjan gefi, að við séum ekki þegar að gera það. En við skulunx minnast þess, að „guð lætur ekki að sér hæða“. Lögnxál haixs verða aldrei rofiix. „Þá þrýstir guð, og það er síðsta orðið.“ Víðsvegar um lönd ganga nú yfir þjóðii’nar slíkar höx’mungai', að við getum enga hugmynd gert okkur, sem nálg- ist þann hinn liræðilega veru- leika. Þessar skelfingar eru si- felt að fæx-ast nær okkur. Eg skal nú að endingu hiklaust og alveg kinnroðalaust segja frá því, að uxxx laxxgt skeið hefi eg ekki getað bægt frá mér þeirri ógurlegu spurningu, hvort við væruni ef til vill að kalla þessar sömu liörnxungar yfir sjálf okk- ur og landið okkar. Skyldi það geta vei-ið, að á svipunxxi þurfi að lialda til þess að við fáum vakn- að? Þetta er fyrir þá að hlæja að á minn kostnað, sem lxlæja vilja, en fyrir liina að hugleiða, sem hugleiða vilja. Vakna þú, ísland, hrópar Rutherford. Og hann bætir við: Heldur í dag en á morgun. — Sn. J. Skák Fjögurra riddara tafl. Hvítt: ALJECHINE. Svart: Dr. VIDMAR. 1. e4, e5; 2. Rf3, Rc6; 3. Rc3, Rf6; 4. Bb5, Bh4; 5. 0—0, 0—0; 6. BxR, bxB (Betra er dxB; nú getur hvítur trygt sér jafntefli, ef hann vill, með 7. Rxe5, He8; 8. Rd3, BxR; 9. dxR, Rxe4; 10. Df3. En liann getur einnig reynt kongssókn með Re2, Rg3, 1x3, Rh2, f4 o.s.frv. En svartur á að geta varist þeirri sókn og jafn- vel hafið mótsókn di’otnnigar iiLcgin); 7. Rxe5, De8; 8. Rg4, Rxe4; 9. Rh6-f-! Kh8 (Það hefði verið betra að taka manninn); 10. Hel, d5; 11. d3, De5; 12. dxR, d4; 13. a3, dxR; 14. axB, cxh; 15. Rxf7-)-, Kg8; ABCDEFGH 16. Hhl! (Best. Svartur á nú ekkert betra en að reyna að komast út í endatafl með nxis- lilunx biskupum, því 16....... hxBD; 17. RxD, Df4; 18. Rd3 o. s. fi'v. er vonlaus leið); HxR; 17. Bxb2, Dg5; 18. Dd3, Be6; 19. Bd4 Hd8; 20. De3, Db5; 21. Bxa7, Da4; 22. c3, Bc4; 23. Bd4, Ha8; 24. Dd2, 1x6; 25. h3, Db5; 26. IJal, Ha4; 27. Dc2, HxH; 28. HxH, Bd3; 29. I4a8+, KJx7; 30. Da2, Dh5; 31. De6, Bfl (Þvi skyldi liann eldci gera sér þetta til gamans!); 32. Ha5, Ddl; 33. Kli2, Bxg2 (síðasta vonin; ef hvítur tekur hrókinn tapar hann di’otningUnni eftir 33........ Dhl+; 34. Kg3, Dh3+; 35. Kf4, Df3+); 34. KxB, Df3+; 35. Kgl, I4f4; 36. IIa8 (Hótar máti í þremur leikjunx), Hf7; 37. Dg4, Dd3; 38. Hf8, gefið. Innbrot hjá Sherlock Holmes. í apríl-mánuði var þrisvar sinn- um í sömu viku brotist inn í hús Sherlock Holmes, og var stolið það- an kössunx fullunx af grænmeti. Þessi Sherlock er nefnilega ekki leynilögreglumaður, heldur garð- yrkjumaður og á heima í Cardiff í New South Wales í Ástralíu.

x

Vísir Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/299

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.