Vísir Sunnudagsblað - 22.09.1940, Qupperneq 7

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
7
fI
Max Baer er sigurstranglegur á svipinn. Myndin er tekin
þegar hann er að búa sig undir að berjast við Tony Galento.
Bardaginn, sem fór fram i júlí og var um það, livor þeirra ætti
að berjast við Joe Louis um heimsmeistaratignina, lauk með
sigri Baer, eftir mesta skrípaleik.
dýi-afræðingsins ekki annað en
undanfari þeirra veglegu möt-
tekna sem hann átti i vændum í
New York.
Daginn áður en skipið kom til
New York, kom skipstjórinn að
máli við dýrafræðinginn, brosti
í laumi út í annað munnvikið,
bauð sessunaut sínum góðan
vindil og sagði mjög góðlátlega,
að það væri nú í rauninni ekki
nema til skammar, að koma
með tvo gullfroska til New
York þar sem hann hefði tilkynt
að hann kæmi með heila tylft.
Það væri, þegar málið væi’i
vandlega athugað, miklu betra
fyrir liann að koma alveg frosk-
lausan. Þeir skyldu borða sam-
an í kvöld og biðja matsvein-
inn að matbúa þessa froska
fyrir þá tvo eina.
Ræðan var sannfærandi,
stórir svitadropar féllu af and-
liti dýrafræðingsins og sálar-
stríð hans var mikið. En því
lengur sem leið á ræðu skip-
stjórans dofnaði samviskan —
og þar að auki voru gullfroskar
steiktir á teini guðaréttur.
Eftir miðnætti þegar skip-
stjórinn og dýrafræðingurinn
voiu búnir að ljúka siðasta bit-
anum af gullfroskunum og auk
þess orðnir allmikið við skál,
liélt skipstjórinn aðra ræðu
— að þessu sinni fyrir minni
næsta gullfroskaleiðangurs.
Þá flautuðu skipsblístrurnar.
„Newcastle“ skreið inn á höfn-
ina í New York. Forstjórinn fvr-
ir dýragarðinum i New York
var búinn að lilkynna öllum
blöðum borgarinnar um hinn
stórvægilega fund March’s dýi-a-
fræðings og þýðingu hans fyrir
dýragarðinn. Blaðaljósmyndar-
ar mættu í tugatali niður á
höfninni, kastljósum var vax-pað
og mannfjöldinn beið óþx-eyju-
fullxir eftir að sjá þessi feikna
sjaldgæfu dýr. Búið var að
draga fána að hún og upplýstar
viftur, með áletrunum til lieið-
urs March’s prófessor, dýra-
fræðingsins mikla, sem færði
dýragarði New York-borgar ó-
metanlegan feng. Þektur vís-
inamaður hélt móttökui'æðu og
lofaði hástöfum afdrif og órnet-
anlegan árangur leiðangui'sfor-
ingjans.
„Háttvirtu karlar og konur“,
hóf dýrafræðingurinn svax*ræðu
sína, náfölur og skjálfandi, „eg
-----eg-------------“. Lengra
komst hann ekki því þá kom
skipstjói'inn honum til hjálpar
og bætti við: „hefi haft þá miklu
ánægju að bjóða samfei'ða-
mönnum mínum hvorki rneira
né minna en tólf steikta gull-
fi'oska frá Trinidad, og þeim
kenxur ölluxn sanxan um það,
að það sé einhver allra besti og
dýi'mætasti réttur senx þeir liafi
nokkuru sinni fengið. Yið biðj-
um ykkur innilega afsökunar á
því að liafa ónáðað ykkur hing-
að með ljósmyndavélar og gull-
froskabúr, en eg get fullvissað
yður urn það að það á enginn
sök á þessu, ekki einn né neinn,
ekki matsveinninn, ekki eg,
enginn nenxa gullfroskai-nir
sjálfir. Þeir voru altof gimilegir
til átu, til þess að komast svona
langa leið með fólki sem kann
að meta góðan mat.“
Ræðan var á enda, en dýra-
fræðingurinn sendi skipstjóran-
um djöfullegt augnai'áð. Sem
betur fór varð það ekki nema
augnaráðið eitt, því lögi'eglan
vai'ð að vei-nda leiðangursfor-
manninn fyrir mannfjöldanuxxx
er vildi hefna sín fyrir árangurs-
lausa vökunótt.
En dýi'agarðui'inn i New York*
Ixorg er að einu leyti auðugri
eftir en áður. Það er þekking á
því hvernig gullfroskar skuli
steiktir.
8kák
Hvítt: A. Aljechine.
Svart: E. König.
1. d4, Rf6: 2. c4, b6; 3. Rc3,
Bb7; 4. Dc2! d5; 5. pxp, Rxp; 6.
Rf3 (hindrar e5, sem myndi
gefa svörtum jafnt tafl) e6; 7.
e4, RxR; 8. bxR, Be7; 9. Bb5-þ,
c6; 10. Bd3, 0-0 (Beti’a var að
leika fyrst Rd7) 11. e5, h6; 12.
h4! (hótar að leika Hh3 og Hg3
og ennfremur Rg5 og síðan
Bh7+ og Bg8!) c5 (með þessu
undii'býr svartur að geta svarað
13. Rg5 með .... 13 pxp; 14.
Bh7+, Kh8; 15. Bg8, d3!, en við
öllu varð hinsvegar eklci gerl)
13. Hh3! Kh8;
ABCDEFGH
14. Bxh6! f5 (Ef 14. .. gxB, þá
Dd2 og vinnur) 15. exföe.p.,
Bxf6; 16. Bg5, pxp; 17. Re5!
Rc6; 18. De2! g6 (Ef 18. .. RxR
þá mátar hvitur í fjói'um leikj-
um) 19. Bxg6, Kg7; 20. Bh6+,
— Viltu gefa niér hana dóttur
þína, Jóhann?
— O-sei-sei-já — takt’ ’ana
bara! Það er ekki eignin i!
★
Halli keypti sér notaðan bíl. —
Datt þér i hug aö hann væri not-
a'ður? spurði hann vinstúlku sína
hinn montnasti.
— Nei, nxér datt i hug að þú
hefðir smíðað hann sjálfur.
*
Umsjónarmenn í matvælaeftir-
liti New York-borgar kornu inn í
matsöluhús. Kölluðu þeir fyrir sig
eigandann og sögðu: „Þú auglýs-
ir hérakássu í glugganum. Er ein-
göngu hérakjöt i kássunni ?“ —
„Nei“, svara;ði maðurinn dauð-
skelkaður, „það er dálítið af
hrossakjöti?“ í henni líka. „Hvað
mikið af hrossakjöti ?“ spyrja um-
sjónarmennirnir. „Jafnt af hvoru.
Einn hestur og einn héri.“
*
Afkomendur Confucius hafa bú-
ið í 2500 ár í Kufow í Kina, fæð-
ingarstað hans.
Kínverskt spakmæli: Refsaðu
barni þínu á hverjum morgni. Ef
þú veist ekki um ástæðuna, þá
veit barnið urn hana.
Kg8 (Ef 20. .. KxB þá 19. Dlx5+
og mát í næsta leik) 21. RxR,
BxR; 22. Dxe6+, Kh8; 23. BxH,
DxB; 24. Dxc6, gefið.
Bóndinn.
Hann slóð um kvöld við kofan
sinn
og hvildar naut frá amstri dags.
Og hrífa og orf lá uppi’ á vegg,
því óðum leið til sólarlags.
Ilann sá í loftið liðast reyk,
og logni spá um þessa nátt.
Hann heyrði söngfugl syngja
lag
og sumarfegurð lofa dátt.
Hann sá við túnið hest á beit
og lieyrði jarm i mai'gri kind.
Hann sá hvar gnæfðu göm.ul
fjöll,
nxeð geislaflóð um séi'hvei'n
tind.
Svo leit liann yfii' land sitt nær,
og liðin ár fi'á þeii'ri tíð,
er hjá sér köllun fyrst hann
fann,
að fara’ og í'ækta þessa hlíð.
Og hann leit slétta, gróna grund
og gras, er lá í þykkum flekk;
og ánægður með alt sitt vei'k
hann inn til sinnar konu gekk.
Guðm. Þórðarson
frá Jónsseli.