Vísir Sunnudagsblað - 27.10.1940, Blaðsíða 7

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÖ
7
Ingfibjörg: Björnsdóttir
í'rá Marðarnúpi, húsfreyja að Torfalæk.
Eí vorsins sól á Vatnsdals hlíðar skein
og vermdi brattan núp og þyrsta grund,
þá óx af sterkum rótum björkin bein
með blaðaskrúð, er prýddi ættarlund,
og þrótt liún drakk úr beiðum loftsins lindum
við ljúfra geisla skin á brún og tindum,
er signdi marga sæla árdagsstund.
Hin fagra björk var flutt í nýja sveit,
þar festi bún rót og sterkar greinar bar,
því vinarliendur blúðu að frjóum reit
og bverju nýju brumi, er fæddist þar.
En ungum gróðri skýldi stofninn sterki,
er stormur blés, og lengi sjást þess merki,
bve hlýtt og bjart i hennar skjóli var.
En naprir vindar næða um tún og mörk,
er nálgast baust og stytta tekur dag,
og beljarstormur braut þá fjögru björk.
Öll bygðin kveður við með sorgarlag.
Það verður aftur varla fylt það rjóður,
þó vaxi nýr og limaprúður gróður
og nýir tímar nýjan flytji liag.
Nú blikna lauf og falla á freðinn svörð
og frostið nístir limar, merg ,og börk,
Svo þeimtir að eins arf sinn móðir Jörð
af öllu því sem lifir, manni og björk.
En æðra líf á annar mannsins þáttur, —
lians andi og sál, er skóp sá guðdómsmáttur,
sem kveikti sól að klæða bera mörk.
Og þvi er dauðans skuggi skuggi einn,
er skynjun dapri og sljófri villir sýn,
á bak við ský er ávalt biminn lireinn
og lieiður, þar sem fögur eygló skín.
Er þokubelti hylur miðjar lilíðar,
sltal bærra stefnl og þangað nærðu siðar,
þótt urð sé grýlt og erfið gangan þín.
Páll V. G. Kolka.
S k ;í li
Tefld í Hamborg 1930.
Drottningarbragð.
Hvítt: Rubinstein.
Svart: Lafora.
1. d4, Rf6; c4, e6; 3. Rc3,
d5; 4. Rf3, c6; 5. e3, Rbd7; 6.
Re5, Bd6 (Rxe5 er betra); 7.
f4J 0-0; 8, Bd‘2, dxc?; 9. Rxe4,
(a6 er betra); 14. Bc2, Db6; 15.
Rxc8, Hfxc8; 16. Df3, Dc6; 17.
e4, Rb6; 18. g4, a5; 19. g5, Re8;
20. Hbl, Hab8; 21. f5! Rd7?; 22.
fxe, Dxe6; 23. d5, De7; 24. Df4,
Hb6; 25. e5, d6; 26. d5, De6; 27.
Be4, Rg7; 28. Bd5, Df5; 29. Bg3!
(Ef nú 29. .. Hf8 þá 30. Dxf5,
Rxf5; 31. Bf2, Hb8; 32. e6! og
vinnur) Dxf3; 30. Hxf3, Re6;
31. Hxf7!!, Kxf7; 32. IIfl+Ke8;
33. Bxe6, Hc5; 34. Bf7+, gefið.
Stúlka: „Eg ér að safna fyrir
drykkjumannabæli.‘‘
Húsfreyjan: „E>ví miður er
maðurinn minn ekki heima sem
stendur. En ef þér komið eftir
svo'sem klukkustund, þá getið
þér tekið bann með yður.“
Kontrakt-Bridge
--- Eftir frú. Kristínu Norðmann -
Vinningsslagir og tapslagir:
Þegar sagnbafi telur vinnings-
slagi á bendi skal bann leggja
saman báslagi og langlitarslagi.
Dæmi: Sagnbafi segir 1
bjarta:
* 8-5
¥ Ás-K-10-7-2
♦ K-G-10
+ D-G-4
Hér eru .3l/> básl. og 2 lang-
litarsl. (ef meðspilari styður
tromplitinn). Verða þá 5V2 vinn-
ingsslagir í þessum spilum.
Meðspilari sagnbafa skal telja
básl., langlitarsl. og stuttlitarsl.
i stysta lit.
Dæmi: Sagnbafi segir 1
lijarta:
* As
¥ D-G-8-4
♦ K-10-5-2
4* 10-9-7-6
Hér eru 2 hásl., 1)4 langlitar-
sl. og 2 stuttlitarsl., og verða þá
einnig bér 5)4 vinningssl.
Stundum eru tapslagir svo
fáir, að fljóllegra er að telja þá
en vinningsslagi.
Spilið úr síðasta sunnudags-
blaði (20. okt.):
Suður spilar út bjartaás og
kóngi, þá tígulkóngi, sem vestur
tekur með ásnum. Norður kasl-
ar laufi. Þá spilar vestur tígul-
drotningu, norður kastar öðru
Iaufi, en suður hjartaáttu. Vest-
ur spilar tigulgosa, norður kast-
ar þriðja laufinu og nú má einu
gilda bvað austur gerir. Ef
bann kastar laufadrotningu,
trompar suður með spaðaf jarka
spilar láglaufi og trompar frá
norðri. Trompar næst út og er
])á laufasjöið orðið frítt. En ef
austur trompar með spaðagos-
anum, tekur suður með spaða-
ásnum og trompar svo laufið og
bjartað á víxl. Fær ])á veslur
aðeins Ivo tígulslagi.
ék Ás-8-5
¥ K-D-5-2
♦ Ás-8-3-2
4» 9-7
$ K-6-4-2
¥ G-10-8-3
♦ K-D-G
4> As-K
* D-G-10-9-7-3
y Ás-9-6-4
♦ 10
♦ 10-5
*
¥ 7
¥ 9-7-6-S-4
4* Il-G-8-6-4-3-2
Suður spilar fjóra
ig vinnur suður spilið?
spaða. Vestur spilar út laufás. Hvern-
Hjá sumum mönnum eltir ein
ógæfan aðra og svo var með
Ðaníel Algbesello bónda í Bin-
asco á Ítalíu. Nýlega befir bann
ákveðið að farga öllum kúnum
sinum, af sérstakri óbeit sem
bann befir fengið á þeim
skepnum. Ástæðan mun vera
sem bér segir:
Daníel bóndi var að lagfæra
básána í fjósinu sínu. Honum
var heitt, bann l'ór úr jakkanum
og veslinu, og bengdi það upp á
eina jötubríkina. í einum jakka-
vasanum voru 4000 lírur, sem
bann bafði fengið fyrir jarðar-
skika, sem bann var nýbúinn að
selja.
En svo verður Daníel alt í
einu lilið við og þá sér bann að
einn beljuskrattinn er búinn að
rífa jakkann baus í tætlur, éta
sumt af honum og þar á meðal
alla peningana bans.
Nú voru góð náð dýr. Og ein-
ustu ráðin til að ná í peningana
aftur voru að slátra kúnni
og birða peningana 'úr vömb-
inni.
Daníel bóndi sótli byssu og
skaut kúua. Hann flýtti sér að
rista á kviðinn og bóf mjög
vandlega leit að peningunum.
En bvernig sem bann leitaði bar
það ekki neinn árangur, Það var
því ekki um neitt annað að gera
en brytja kjötið niður og selja
]jað slátrara fyrir bálfvirði. En
mikil var reiði Daníels þegar
bann í viðbót við alt þetta, var
dæmdur til fjárútláta fvrir ó-
Ievfilega slátrun. Nú vill Daniel
bóndi bvorki heyra né sjá kýr,
bölvar þeim öllum í sand og
ösku og segir að þær séu viður-
styggilegustu slcepnur sem lifi
á ])essari jörð.