Vísir Sunnudagsblað - 17.11.1940, Blaðsíða 6

6
VlSIR SUNNUDAGSBLAÐ
undrun. „Hver er þetta?“ sagði
hann flaumósa og hissa.
„Franskur lierprestur, sem eg
sá í Paris og heitir Hénoque,“
svaraði eg. „Þekkið þér hann?“
— Eg svaraði með þvi að spyrja,
hvort haim kannaðist við mann-
inn. „Það aitti eg að minsta
kosti að gera. — Hann var her-
prestur við herdeildina sem eg
var í við Verdun 1916. Og hann
lagði líf sitt í hættu einmitt fyr-
ir mig.“ Svo rak hver frásagau
aðra um afrek prsetsins með
þeim innileik eða öllu heldur
lotningu, sem var í fullkominni
mótsetningu við liið kæruleysis-
lega útlit og hátterni hans
sjálfs.
—-------„Það var við Ver-
dun, eg var liðþjálfi og var falið
að hafa gát á síma, sem hafði
verið komið fvrir í sprengjugig.
Skothríðin var æðisgengin. —
ÍSímalínan slitnaði, eg gægðist
upp fyrir gígbrúnina, og á-
stæðulaust er að neita því, að eg
hikaði við að yfirgefa afdrepið
sem eg hafði og leggja út í það
„helvíti", sem óhjákvæmilegt
var að fara í gegnum til að bæta
tjónið. Einn maður, sem einnig
var í sprengjugígnum, hafði
veitt því eftirtekt, að eg hikaði
við að fara. Það var Hénoque,
herpresturinn; hann kom til
mín, lagði höndina á öxlina á
mér, og sagði: „Verið kyr, þér
eruð ekki nema 18 ára, eg er
yfir fertugt, eg skal lagfæra
þetta.“ — Og um leið sá eg hann
stökkva upp úr gryfjunni. Að
stundarfjórðungi liðnum eða
svo, kom hann aftur og sagði að
viðgerðinni væri lokið. — „Þetta
er framúrskarandi maður“. —
„Une des jilus belles figures de
la guerre!“ (Nánast = einn af
glæsilegustu mönnum styrjald-
arinnar). Allir hermennirnir,
einnig þeir sem voru trúleys-
ingjar eins og eg, litu upp til
hans, eins og einhverrar æðri
veru. Þegar hann veitti her-
mönnunum hina prestlegu af-
lausn áður en orustur hófust,
krupu allir, Gyðingar, trúleys-
ingjar og Múhameðstrúar-
menn, með sömu lotningu og
þeir sem kristnir voru. Hann
barðist eins og'hetja, til að sýna
öðrum þann styrk sem trúin
veitir. Þó hann væri í byrjun ó-
breyttur sjúkraberi, voru ýmsir
sem sögðu að hann væri maður
mjög stórættaður.
Það gengu einskonar helgi-
sögur um dugnað hans og hug-
rekki, sem myndi verða of langt
mál að skýra frá. — Hann geyst-
ist fram, bugrakkur og óbifan-
legur, með byssuna í annari
hendinni og bænabókina í hinni.
Tvær ungar stúlkur sem fengu fegurðarverðlaun i Seattle í
Washington í Bandaríkjunum.
I'
I
Þessi mynd, sem mun vera sú síðasta, sem tekin var af
Trotski og konu hans, var tekin nokkurum dögum áður en
hann var myrtur.
Þannig t. d. við Vei’dun 1916.
Allir foringjar herdeildarinnar
voru fallnir (i franskri herdeild
voru 3000 manns) og fleslir her-
mannanna, þá safnaði hann
saman þeim sem vígfærir voru,
um 300 mönnum, tók að sér for-
ystuna, gerði næturálilaup, og
náðum yið þá af nýju þremur
skotgrafahnum, sem við liöfð-
um mist þá um daginn. — Fyrir
þetta hetjulega afrek var hann
sæmdur riddarakrossi frönsku
heiðursfylkingarinnar.“
S- K. Steindórs
þýddi lausl.
Loftfloti
Þjóðverja
og skipulag
hans.
Eftíz
Richard C. Hottelet.
Berlín — U. P. — Þýski loft-
flotinn, sem varla var til fyrir
sex árum, er nú ómótmælan-
lega orðinn sá stærsti í heimi.
Það sýna herferðirnar á Pól-
land og Noreg og sóknirnar í
Frakklandi og Niðurlöndum.
Það, sem Þýskaland getur að-
allega þakkað hinn góða árang-
ur, sem flugherinn — Luftwaffe
— hefir náð, er hið góða skipu-
lag hans. Það er svo nákvæmt í
hverju smáatriði, að flughern-
um er alyeg sama hvort notaðar
eru í einu fimm hundruð flug-
vélar, eða aðeins fimm, í sókn
eða vörn og með sama sem eng-
um fyrirvara. Skipulagið er
fullkomlega „straumlínulagað“.
Flugherinn liefir sinn eigin
aðalforingja, alveg eins og flot-
inn og landherinn. En yfir þess-
um þremur aðalforingjum er
Hitler og hefir hann óskorað
vald í öllum atriðum.
Flugmálasérfræðingar erlend-
ir hafa látið þá skoðun i ljós, að
starfsemi flughersins sé óvenju-
lega liðug, þegar þess er gætt,
hversu stór og viðamikill hann
er. Við skipulagið hafa verið
teknar upp alveg nýjar aðferðir
og þær eru svo teygjanlegar, að
ekkert atvik eða skipun kemur
á óvart og hver flugdeildarfor-
ingi er sjálfráður innan allvíðra
talcmarka.
Þýski flugherinn er ekki, eins
og mjög margir álíta, eingöngu
árásarvopn. Undir hann heyra
nefnilega allar loftvarnir, hvar
sem er í rikinu, m. a. hver ein-
asta loftvarnabyssa. Hann hefir
sitt eigið sjúkralið og merkja-
deildir, sem gera það að verkum
að liann getur starfað alveg ó-
háður öðrum.
Hann starfar líka ýmist sjálf-
stætt eða í samvinnu við flotann
eða landherinn. Þær deildir
landvarnanna þýsku geta feng-
íð flugdeildir, stórar eða smáar,
að „láni“ hjá flughernum. Yfir-
stjómin ræður þvi alveg.
' Enda þótt yfirforingi flug-
hersins, Hermann Göring, mar-
skálkur, sé hærri að tign en
Raeder, aðmíráli, yfirmaðuv