Vísir Sunnudagsblað - 24.11.1940, Blaðsíða 7

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
7
einn þeirra stóð nokkuð til lilið-
ar og hélt á regnhlíf í hendinni,
sér til hlífðar. Þar sat hann eins
og blautur köttur nýdreginn úr
sjó. Þetta var Fred, með skips-
höfnina sína, sem heið þess í
auðmýkt og niðurlægingu, að
verða tekinn um horð af með-
biðli sínum og höfuð fjand-
manni. Fred var fölur og brjóst-
umkennanlegur útlits. Montið
og rembingurinn var með öllu
horfið úr svip hans.
Pétur lilli var fiámóll. Hann
stærði sig ekki af sigri sínum, en
tók upp brennivínsflöskuna og
gaf Fred góðan sopa.
En Fred þoldi ekki niðurlæg-
inguna og livæsti fokvondur
framan í Pétur:
„Hvað þykist þú liafa gert?“
Þá skutu augu Péturs litla
eldingum af l)ræði.
„Hvað eg liefi gert? Eg liefi
unnið til 500 dollara björgunar-
launa, sem eg heimta fyrir að
hjarga þessum vesalingum.“
Fred steytti hnefann og öskr-
aði:
„Þú færð elcki grænan eyri!
Ekki nokkurn skapaðan lilut!
Skilurðu!“ Hann horfði þung-
búinn á andstæðing sinn.
Mennirnir liópuðust í kring
um þá og gátu ekki stilt sig um
að brosa.
„Ágætt!“ sagði Pétur litli,
„setjið þið vélina í gang, við
skulúm þá bara draga Jioconda
til lands; „Herkúles“ má sökkva
i sand og sjó fyrir mér. Takið
þið slefnuna á „Jioconda“! Og
„Tígrisdýrið“, gamalt að vísu
og fúið, en þrautseigt og öllu
vant, klauf sjóinn að nýju i
áttina til skipsflaksins með dýr-
mæta farminum.
Fred stóð einn aftur í skutn-
um og horfði á „Tígrisdýrið“
fjarlægjast. Hann sá að stýris-
húsið á „IIerkúles“ var bi'olið
og að það var engin leið fyrir
liann að koma bátnum hjálpar-
laust í höfn.
„Halló!“ hrópaði liann. Hvað
á þetta að j)ýða? Dragið þið
„Herkúles“ til lands!“
Pétur brosti út undir eyru.
Ilann kallaði á móti: „Núna
kostar það þúsund dollara,
stæriláta montrófan þín!“ Hon-
um varð hugsað til Mary.
„Ertu vitlaus!“
En Pétri lilla varð ekki hagg-
að og Fred varð að láta undan.
Undir kvöld voru þeir búnir
að losa „Herkúles“. F'red gat
komið honum hjálparlaust til
lands eftir að búið var að losa
um hann. Hann sendi Pétri
litla ómenguð blótsyrði að
skilnaði, en Pétur litli brosti
bara. Hann var með þúsund
Kontrakt-Bridge
--- Eftir frii Kristínu Norðmann __
Skák
Tefld í Bled 1931.
Tarrasch-vörn.
Hvítt: Pirc.
Svart: Aljechine.
1. d4, d5; 2. c4, eö; 3. Rc3,
c5; 4. cxd, cxd (venjulegra er
exd, og ef hvítur velur bestu
leiðina á liann að geta lialdið
peðinu og fengið örugga stöðu)
5. Da4+ (Betra en Dxd4, Rc6)
Bd7; 6. Dxd4, exd; 7. Dxd5,
Rc6; B. Bg5, Rf6; 9. Dd2, h6;
10. BxR, DxB; 11. e3, 0-0-0; 12.
0-0-0? (Réttara var Rd5, nú nær
svartur peðinu aftur) Bg4; 13.
Rd5 (of seint) HxR!; 14. DxH,
abcdefgh
14...Ba3!; 15. Db3 (Best.
Ef 15. pxB þá Dc3+; 16. Kbl,
Hd8; 17. DxH+, RxD og hótar
bæði BxH og Bf5+) BxH; 16.
Dxa3, Dxf; 17. Dd3, Bg4! (Ef
17. .. I4d8 þá 18. Rh3! Df6;
19. Dc3 o. s. frv.) 18. Rf3, BxR;
19. Df5+, Ivb8; 20. DxB, Del +
21. Kc2, Hc8; 22. Dg3+, Re5+!;
23. Kb3, Ddl+; 24. Ka3, Hc5;
gefið. (Ef 15. b4 þá Hc3+; 26.
Kb2, Dcl mát eða 25. b3,
Ha5+; 26. Kb4, Dd2 mát, og í
þriðja lagi og fallegasta: 25.
Kb4, Dd2+; 26. KxH, b6+; 27.
Kb5, Da5 mát).
dollara ávísun í brjóstvasanum
og hann ætlaði að hitta Mary
þegar hann kæmi á land.
En Pétur litli tók krók á leið
sína. Hann sigldi út til „Jio-
condu“, lá þar um nóttina og
byrjaði strax í birtingu morg-
uninn eftir að bjarga farmin-
um.
Þelta var veigamesti dagurinn
i lifi Péturs litla, því að á þess-
um degi varð liann ríkur og
virlur. Hann varð í einni svipan
að Pétri hinum mikla, og áður
en fyrstu snjóar féllu, var liann
kvæntur Mary hinni fögru.
Hafið er dutlungafult og þar
getur alt skeð. Ástir kvenna eru
sömu lögmálum bundnar, þvi
þær haga sér eftir ríkidæmi
biðilsins og metorðum, alveg
Kröfupass.
Þótt undarlegt megi virðasl,
getur pass stundum verið kröfu-
sögn og er það þá kallað kröfu-
pass.
Við skulum gera ráð fyrir, að
sagnir gangi t. d. á þessa leið:
suður segir 1 spaða, — vestur
pass, — norður 3 spaða, —
austur 4 tígla, — suður pass,
— norður ?
Dæmi:
A G-10-7-3
V K-D-3
♦ K-D-5-4
* K-2
N
S
A K-D-9-4
V Ás-8-7-2
♦ 7
* Ás-10-9-3
•
Þegar suður segir pass við
fjórum tíglum, er þetta kröfu-
pass, sem þýðir, að norður eigi
að taka ákvörðun um, hvort
dobla skuli fjóra tigla eða spila
fjóra spaða. Þar sem suður hef-
ir aðeins einn tigul á hendi, get-
ur hann húist við, að spilum
norðurs sé þannig háttað, að
meiri hagur sé i að dobla tígl-
ana en að vinna gamið. Vill hann
því lála norður ráða, livorn
kostinn skuli heldur taka.
Getur doblunin oft borgað sig
sérstaklega vel þegar mótspil-
arar eru í hættu, því þá er gefið
500 fyrir tvo tapslagi, en 800
fyrir þrjá.
eins og öldurnar liaga sér eftir
straumum og stormum. En
verst af öllu fanst Fred þó,
hvað karlmenn geta verð misk-
Spilið úr síðasta sunnudags-
blaði (17. nóv.).
Veslur spilar úl tígultvisli,
austur lætur kónginn, en suður
tekur með ásnum.'Suður spilar
spaðaás og kemur þá í ljós hin
slæma lega trompa. Nú má suð-
ur umfram alt ekki spila út
spaðakóngi. Ilann spilar því
næst hjartadrotningu og tekur
með kónginum hjá norðri. Spil-
ar hjartaás og kastar tígul-
fjarkanum, þá hjartafimmi,
sem hann trompar með spaða-
þristi. Spilar síðan laufaníu,
tekur með kónginum hjá norðri,
spilar laufaás og kastar tigul-
fimminu. Spilar enn laufi og
trompar með spaðafjarka. —
Þá eru þessi spil eftir hjá suðri
og vestri:
A D-10-8-5
V 10
♦
*
A K-G-9-7
V
♦ D
♦.
Þegar suður spilar út tígul-
drolningu er sama hvað vestur
gerir, hann getur ekki fengið
nema tvo slagi. Ef vestur tromp-
ar með spaðafimminu og spilar
hjartatíu, trompar suður með
sjöinu og spilar gosanum eða
níunni, sem vestur tekur. Á þá
vestur útspil, en súður á báða
slagina í bakhönd. En ef vestur
kastar hjartatíunni, spilar suð-
ur hann næst inn tromp, og fer
á sömu leið, vestur getur ekki
feiigið nema tvo slagi.
unnarlausir — að heimta 1000
dollara fyrir að bjarga einu
hátkríli.
A
V Ás-8-6
♦ K-9
♦ 5-2
A 6
¥ G-9-5
♦
* D-G-6-4
A K-G-5
V 4
♦
* K-9-8-3
Spaði er tromp. Norður og suður eiga að fá sjö slagi. Suð-
r spilar út.
N
V A
S