Vísir Sunnudagsblað - 26.01.1941, Blaðsíða 2
2
VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
er þrjátíu mílur að ummáli.
Allt í kringum vatnið eru feg-
urstu hallir og skrauthýsi, sem
liefðarfólk borgarinnar á. Við
vatnið er ennfremur fjöldi
skurðgoðamustera og klaustra,
en úti í því miðju eru tvær eyj-
ar. Báðum megin við eyjarnar
standa stórar og skrautlegar
byggingar, eins og keisarahallir
að allri viðliöfn. Þegar einhver
borgarbúi efnir til brúðkaups-
veizlu eða annars mannfagnað-
ar, er venja að nota aðra hvora
liöllina til samkomustaðar. Þar
er allt til boða, sem nota þarf af
diskum, silfurfötum, lmifum
og öðrum borðbúnaði. Eru ])að
gjafir til þjóðarinnar l'rá kon-
unginum, og standa hallirnar
hverjum manni opnar, sem hef-
ir hug á að efna til mannfagn-
aðar. Það ber við, að yfir hundr-
að mismunandi samkomur eru
haldnar i tinu i höllinni, og er
nóg húsrými fyrir alla i hinum
mörgu söluin og laufskálum.
A húsum borgarinnar eru há-
ir steinturnar, þar sem allt met-
fé er geymt. Er þetta gert af
ótta við eldsvoða, því húsin eru
að öðru leyti úr timbri og elds-
voðar tíðir í borginni.
Borgarbúar eru skurðgoða-
dýrkendur. Karlar jafnt sem
konur eru björt yfirlitum,
glæsilegt fólk, og fatnaður jiess
að mestu leyti úr silki. Ekki
tjáir að leyna því, að þeir neyta
allra tegunda kjöts, þar á með-
al af hundum og öðrum óhrein-
um dýrum, sem kristinn maður
mundi aldrei láta inn fyrir sín-
ar varir.
Siðan stóvhaninn tók Kinsay,
hefir hann skipað svo fyrir, að
tíu manna vörður sé við hverja
hinna 12000 brúa i borginni. Er
þetta gert til þess að koma í veg
fyrir uppnám og hugsanlegar
uppreisnartilraunir. Hver varð-
maður hefir í fórum sínum hol-
an tréhnall, nuálmbakka og
stundaglas. Dag og nótt slá
varðmennirnir tímaslögin með
tréhnallinum við málmbákk-
ann, svo að hver maður í borg-
arliverfinu rnegi vita, hvað tím-
anum liður. Nokkur hlúti varð-
mannanna er á ferli um göturn-
ar að næturlagi. Sjái þeir log-
andi ljós eða eld eftir íilsettan
tíma, er eigandi hússins fluttur
fyrir yfirvöldin daginn.eftir og
honum refsað, ef hann liefir
ekki gildar ástæður fyrir hendi.
Sama máli gegnir, ef varð-
mennirnir rekast á einhvern,
sem er á ferli um göturnar eftir
þann tírna, sem umferð er bönn-
uð. Rekist varðmennirnir áð
degi til á fátæka aumingja, sem
ekki geta séð sér farborða, eru
þeir fluttir i eittlivert þeirra
inörgu sjúkrahúsa, er gamli
konungurinn lét byggja og lagði
lil ríflega tekjustofna.
Ef varðmennirnir verða ein-
hvers staðar varir við eldsvoða,
berja þeir strax stóra bumbu og
blása i herlúðra til þess að kalla
á varðmennina frá hinum brún-
um.
Stórkhaninn lætur annast
borg þessa með sérstakri ár-
vekni, vegna þess að hún er höf-
uðborg í öllu Manzifylki og toll-
tekjur hans eru svo miklar af
henni, að fáir munu renna grun
í þá upphæð.
Allar götur og allir vegir i
borginni eru steinlagðir, og
sama máli gegnir um alla liöf-
uðvegi í Manzi. Geta menn því
ekið og riðið frá borginni í allar
áttir án þess að rekast á nokk-
ura örðugleika.
Vér skulum minnast þess, að
Kinsay ræður vfir 140 stórborg-
um, og i öllu hinu víðlenda
Manziríki eru yfir 1200 borgir. í
hverri þessari borg hefir stór-
khaninn setulið, sem nemur
einu til þrjátíu þúsundum
manna. Hermannatalan er því
gifurleg alls. Hermennirnir í
setuliði þessu eru ekki allir
Tartarar. Margir þeirra eru frá
(iathay, og reynast þeir ágætir
hermenn.
Marco Polo getur því næst
um ýmsa af siðum borgarbúa.
Hann skýrir frá því, hve mikil
áherzla er lögð á stjarnstöðúna
á því augnabliki, sem barn er
borið í þennan heim, og frá
snilli stjörnumeistaranna við að
náða áhrif stjarnanna á örlög
mannanna.
Líkbrennslusiðum er lýst ná-
kvæmlega. Vinir og ættingjar
fylgja hinum látna í sorgar-
göngu til brennslustaðarins.
Hljómlist gjallar og tregasöngv-
ar óma til hjáguðanna, og í
skrúðgöngunni eru bornar
myndir af hestum og úlföldum,
þjónum og þernum, vopnum,
klæðum* og peningum. Allir
þessir munir eru gerðir úr papp-
ir og brenndir ásamt þeim látna.
Er það trú manna að allar þess-
ar eignir komi hinum látna að
notum í öðru lifi.
Marco Polo var af liendingu
staddur i Kinsay um þær mund-
ir, scm embættismenn stór-
khansins voru að gera yfirlit
um tekjurnar af borginni og
tölu íbúanna. Honum gafst því
fæx-i að afla sér sannana fyrii’
því, að við þessa talningu voru