Vísir Sunnudagsblað - 09.02.1941, Síða 1

1941
Sunnudaginn 9. febrúar
6. blad
Hogg flugstjóri
meS fallhlífina, sem hjargaöi lífi
hans.
í lok júnímánaSar 1937 hafði
eg verið reynsluflugmaður í
f jóra mánuði samfleytt við eina
stærstu flugvélaverksmiðju
heimsins. í þriðjung árs — 'en
það er langur tími í æfi reynslu-
flugmanns — liafði eg starfað
við reynslu hernaðarflugvéla og
útbúnaðar þeirra og hlotið fyr-
ir það rífleg laun áhættusamrar
atvinnu. Allt hafði gengið að
óskum, og liafði eg gengt starf-
anum án nokkurs sérstaks við-
hurðar í lofti, sem vert er að
minnasl á. Verksmiðja mín virt-
ist byggja flugvélar, sem þyldu
verri meðferð en flugmennirnir
sjálfi^. ,
Um morguninn 28. júni er eg
kom til vinnu minnar á flug-
velli verksmiðjunnar, var vél-
ritað hréf á skrifborðinu mínu
undirritað af colonel S. — aðal-
verkstjóranum; í þvi var mér
tilkynnt, að eg Iiefði verið flutt-
ur frá reynslu hernaðarútbún-
aðar i flutningadeildina. Þetta
kom mér ckki á óvart, því fé-
lagið hefir gert samninga um
smíði mikils flota fyrir ýms
farþegaflugfélög. Eg skundaði á
skrifstofu verkstjórans til ]>ess
að afla mér frekari vitneskju.
„Gerðuð þér boð eftir mér,
herra?“ spurði eg um leið og
eg lcom inn.
„Já, Hogg flugstjóri, vissu-
lega. Þér liafið sýnt öfundsverð-
an árangur i yðar vel heppnuðu
I BLÍÞRÆÐI
reynslu hernaðarflugvéla, og
helzt vildi eg hafa vður áfram
við þann starfa.
En eftir að Suramers og
Slowall fórust i síðastliðnum
mánuði, liöfum við engan hafl
í stað þeirra, og þar af leiðandi
vantar okkur tvo flugmenn í
flutningadeildina.
Og til l>ess að bæta gráu ofan
á svart eru Perkins og Smidt
báðir veikir eftir siðasta
reynsluhraðflug farþegaflugvél-
anna 411 og 412, sem þeir fram-
kvæmdu í gær.
Þessar tvær vélar verða að
fara í lokareynsluflug sitt í
dag, fullhlaðnar, inn yfir meg-
inlandið. Eg liefi fengið Essel-
stejn 411 í hendur, en yður 412.
Nú er verið að hlaða liana sand-
pokum á flugvellinum. Sjáið um
að þeir hlaði nákvæmlega 4000
pmidum af sandi. Fljúgið vél-
inni til Salt-Lake-City og til
baka, því næsl skuluð þér gefa
yðar venjulegu skýrslu. Saman-
borið við reynsluflug sem eg
hafði þegar farið, virðist ferð til
Salt-Lake-City — réttar 1200
mílur — með nokkur tonn af
sandi, harla auðveld viðfangs.
Ur skrifstofu S. verkstjóra
fór eg í fataherbergi reynslu-
flugmanna, tók fram flugföt
mín og landflugs-öryggisútbún-
að. Enginn reynsluflugmaður
fer nokkuru sinni út fyrir
strandsléttu Suður-Californiu
án þessa útbúnaðar — fallhlíf-
ar, vatnsbrúsa, vista, skotvopna,'
veiðiútbúnaðar o. fl. En neyðist
maður til þess að lenda — þó
ekki sé nema eftir tiu mínútna
flug, í óbyggðum í Vestur-
Ameriku, þá getur maður orðið
að ganga i tvær vikur Um mann-
laus öræfi áður en byggð er náð.
Stuttu seinna klifraði eg
stirðlega upp í farþegavél nr.
412 úti á flugvellinum. Véla-
menn voru á þönum kring um
bina stóru einvængja flugvél, og
vélar liennar gengu rólega. Þeir
höfðu verið að koma siðustu
... . ^
sandpokunmn fyrir. Yfirvéla-
maðurinn steig niður úr stjórn-
klefanum og sagði: „Farþega-
vél nr. 412 er tilbúin i reynslu-
flug yðar, herra.“
Hafi maður lilið inn í stjóru-
klefa nýtízku tveggja hreyfla
farþegaflugvélar og undrast öll
þau ósköp álialda, lyftistanga,
pedala og fleira og fleira, þá eru
það smámunir í samanburði við
öll þau kynstur áhalda sem
þenna morgun gat að líta í vél
nr. 412.
Reynsluflug nú á tímum er
lilið svipað því sem það var fyr-
ir nokkurum árum. Fyrrum
gerði flugmaðurinn allt verkið,
nú hefir liann að eins stjóni vél-
arinnar á hendi. Hver hreyfing
vélarinnar er bókfærð með
sjálfvh'kum áhöldum. Fundin
hafa verið upp áhöld sem rita
allt niður. Þótt ótrúlegt megi
virðast, var hljóðið i stjórnklefa
flugvélarinnar, sem yfirgnæfði
hið dejdða hljóð vélanna, áþekkt
þvi sem er í klukkuverzlun.
Auk fjölda pendula og ná-
kvæmnisáhalda, sem venjulega
eru til stjómar Vélarinnar
sjálfrar, voru þarna nákvæm-
lega 177 sjálfritandi áhöld, er
gæta þurfti að og halda í gungi.
Eg held ekki að eg sé orðinn
of gamall til slíks starfs. Tæp-
lega er til ungur maður, sem
hefir lærf allt er að þessu lýtur.
Þess vegna eru flestir reynslu-
flugmenn orðnir fertugir, sum-
ir 45, 50 og jafnvel eldri — grá-
hærðir öldungar loftsins, flug-
menn, sem flugu í heimsstyrj-
öldinni og liafa elzt með iðnaði
er þróazt liefir svo hratt á síð-
ustu árum, að fáir leikmenn
geta gert sér það i hugarlund.
Flugvélafrairdeiðendur hafa
komizt að raun um, að það er
varhugavert að trúa kærulaus-
um unglingum fyrir flugvél,
sein kostar £ 20.000 eða meira.
Samt er eg þess fullviss að í
stjómklefa nýtizu farþega- og
sprengiflugvéla séu fleiri áliöld
ÆFINTÝRARÍK FRÁSÖGN
FLUGIvAPPA EINS, JOIIN
EDWIN HOGGS FLUGr-
STJÓRA, AF FLUGSLYSI,
SEM I4ANN VERÐUR FYR-
IR I SIERRA MADRAS-
FJÖLLUNUM I KALI-
FORNÍU.
og smá-uppfinningar en svo, að
það sé á eins manns færi að
hafa yfirht yfir það allt. Nútíma
reynsluflugmaður ætti að hafa
í það minnsta fjóra vana og
þrautreynda aðstoðarmenn.
Fluglög Ameríku mæla svo fyr-
ir, að r^ynsluflug verði að vera
framkvæmt af einum flug-
manni, án nokkurs farj>ega, sem
taki þátt í ábyrgð og áhættu
flugsins.
Eg var i þann veginn að
leggja af stað, aleinn, i 1200
niílna landflug, yfir frjósamar
strandsléttur og dali, víðáttu-
miklar eyðimerkur, og jökli
hulda fjallgarða. Fjögur þúsund
pund af sandi voru í véhnni, en
hann var í stað þeirra 24 far-
þega, sem hefðu getað notið
ferðarinnar.
Eg fór með véhna út á enda
flugvallarins, reyndi hreyflana
með lendingarhemlana á hjól-
unum. Að ]>ví búnu leysti eg
hemlana frá, gaf vélinni fullt
bensin, þaut eftir flugvellinum
og upp í loftið.
Lofthraðamælirinn stóð stöð-
ugilr á 180 mílum á klukku-
stund. Eg flaug hratt upp á við
þangað til hinir hvitu turnar
ráðbússins í Los Angeles litu út
eins og litill hvítur trénagli i
miðri peðlingaborg.
I fjórtán þúsund feta hæð lét
eg vélina fá lárétta stefnu,
breytti halla liinnar sex blaða
skrúfu og jók liraðann upp í
225 nhlur á klukkustund, setti
sjálfvirka stýrisútbúnaðinn í
samband og var á leið til Salt-
Lake-City. Veðrið var ágætt og
skyggnið ótakmarkað. Hin
kUnnu landsvæði Californiu,