Vísir Sunnudagsblað - 04.05.1941, Blaðsíða 3

VfSIR SUNNUDAGSBLAÐ
Þessi laglega stúlka, sem sést hér á myndinni, er skíðameistari
i Quebec-fylki í Kanada. Hún heitir Gaby Pleau og er af frönsk-
um ættum.
Frá trúarhátíð í Ameríltu.
Og allt það sem við sjáum á
landareigninni, veit Hákon hvað
hefir kostað og það upp á eyri;
jafnvel uppeldi hvers barns fyr-
ir sig, því hann hefir lialdið bú-
reikninga frá fyrstu tíð í sínum
búskap - líklega áður en Guðm.
I. frá Torfalæk fæddist.
Því það er nú einu sinni svo:
Að þrátt fyrir tómar hendur til
að byrja með — og heilsuleysi
um tugi ára, þá hefir Hákon ver-
ið hugsjónamaður og sá skap-
K
feslu- og þrekmaður, að koma
hugsunum sínum í framkvæmd.
Hann hefir komið því ótrúlega í
verk.— Og ofan á allt þetta hef-
ir hann gert veðurathuganir og
mælt sólskinið í Hornafirði um
margra ára skeið. Ekki svo að
skilja, að hann hefði sólskins-
mæli. Frá árla morguns til seint
um kvöld, leit hann á klukkuna
í livert sinn sem ský dró frá sólu
og þar til það dró fyrir aftur og
skrifaði hjá sér jafnóðum og
s
Of mikil bjartsýni.
Athuga§emd.
i.
V. Þ. G. lét i ljósi i hinu fróð-
lega erindi sínu í kvöld „um
daginn og veginn“, meiri bjart-
sýni en ástæða virðist til. Saga
jarðarinnar sýnir ótvíræðlega,
að gallar á lífinu liér hafa stöð-
ugt ágerzt eftir því sem á leið.
Framvindan hefir ekki verið í
rétta átt. Og þegar mannkynið
loks kemur til sögunnar, aukast
þjáningar jarðlífsins nálega ó-
viðjafnanlega mikið. En aldrei
i allri sögu mannkynsins hafa
jafn margir verið kvíðnúr og
hrellir einsog nú. Og þó er það
augljóst af því hversu rangt
stefnir, að þetta sem nú gerist,
er aðeins inngangur að ennþá
miklu meiri hörmungum, svo
miklu meiri, að ekki væri við-
reisnar von, ef ekki geta orðið
alger aldaskifti. Það þarf að
hjarga við lifimj hér á jörðu, og
það mjög bráðlega, ef vel á að
geta farið. En leiðin til þess, og
að vísu eina leiðin, er sú, að náð
verði sambandi við fullkomnari
lifverur, sem aðrar jarðstjörn-
ur byggja. Ef til vill getur það
verið nokkur hjálp til að skilja
þýðingu sambands við betur
stödd mannfélög, ef menn vildu
bugleiða hvernig farið mundi
reiknaði svo sólskinsstundirnar
út, jjegar dagurinn var á enda.
„Ekki munt þú hafa verið
einn í ráðum, karlsson,“ segir
einhversstaðar í gömlu æfin-
týri. Þó lield eg að Hákon liafi
verið það. En hann hefir ekki
verið einn að verki. Hann hefir
verið sá gæfumaður að eiga
góða konu og góð börn, sem
hafa verið honum samhent alla
tið Með þeirra hjálp kom liann
hugsjónum sínum i verk. — En
hann hefir oft órðið að leggja
hart að sér og sínum um dag-
ana og gæta ýtrustu sparsemi
jafnan. En þar fyrir er hann
liöfðingi i lund og i verld og
reiðubúinn ef þarf að rétta ein-
hverju góðu og göfugu hjálpar-
liönd.
Mér er hann sönnun fyrir þvi
hverju þekking, þrek og góður
vilji geta áorkað þegar það fer
saman.
Svo kveðjum við þau hjónin
í Borgum og höldum þaðan eft-
ir hinum beina vegi sem liggur
út á ])jóðveginn. — Og það væri
gaman að koma á marga fleiri
bæi í Nesjum — þó við megum
ekki vei-a að því í þetta sinn.
hafa fyiýr íslenzku þjóðinni, ef
ekld liefði verið kostur sam-
bands við þjóðir, sem hlíðari
lönd byggja.
II.
Þá minntist V. Þ. G. á hina
víðkunnu drauma- og tímafræði
Dunnes, en hún er álíka flókin
og álíka mikils virði og hinar
mjög svo flóknu skýringar
stjörnufræðinganna á brautum
reikistjarnanna, er fram komu
meðan ekki var til skilningur á
þvi undirstöðuatriði, að jörðin
er sjálf ein af reikistjörnunum,
og fer í kringum sÓlina einsog
þær.Draumaf ræði Dunnes á upp-
tök sín i algeru skilningsleysi
á hinu sanna eðli draumlífsins.
En þegar það hefir verið i ljós
leitt, verður auðskilið, hvernig
það getur atvikast, að menn sjái
fyrir, hvað framtíðin ber í skauti
sínu. Menn geta fengið samband
við skyldar en lengra komnar
viðburðarásir á einhverri ann-
ari jörð. Eða, með öðrum orð-
um, við staði, þar sem er að ger-
ast shkt sem til stefnir hér á
jöðu, svo að það, sem þar er
nútið, likist þvi sem hér er
framtíð. Eða þá við svo miklu
fullkomnara vit, að þaðan má
hafa vitneskju um það, til hvers
dregur hér hjá oss. Og það er
einungis þar sem andlegt líf er
á eins lágu shgi og hér á jörðu,
sem það er óheppilegt, að geta
skyggnst inn í framtíðina. Þar
sem lengra er komið, sjá menn
svo glögglega til hvers dregur,
að þeir geta skift um orsaldr
og breytt þarmeð viðburðarás-
inni þannig, að yfirvofandi
vandræðum verði afstýrt.
III.
Þessa sögu hefi eg séð, og
taldar góðar heimildir fyrir.
Þrjá — heldur en tvo — flug-
menn á sömu vél dreymdi eina
nótt alla (eða báða), að þeir
mundu farast ef þeir legðu upp
í flug næsta dag. Draumurinn
var svo skýr, og áhrif hans svo
mikil, að þeir hættu við fyrir-
hugað flug næsta morgun. En
þegar á daginn leið, dofnuðu á-
lirif draumsins svo, að þeir
lögðu upp í flugið, og fórust.
Draumurinn mun hafa verið
þannig til kominn, að einliver í-
búi annarar stjörnu, fram lið-
inn þangað liéðan af jörðu, sá
livað verða vildi, og gerði til-
raun til að bjarga flugmönnun-
um. En að tilraunin mistókst,