Vísir Sunnudagsblað - 11.05.1941, Blaðsíða 7

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
7
MINmNG.
(Lag eftir Guðmund Jóhannsson).
Litla blóm, er leit eg þig í fyrsta sinni;
Ijúfa blóm, ó, hve þú seyddir huga minn.
Fagra haustblóm, feygð í þínu skarti bjó,
fölnað um eilífð þú hvílir undir vetrarsnjó.
Hjartablómið, ilmur þinn er enn hjá mér
endir þess draums, sem að sál mín ávallt menjar ber.
Bjarta stjarná, byrgir þig nú koldimmt ský,
blíða stjarna, dapurt er nú veröld i.
Ástarstjarna! Ó, hve skin þitt gladdi mig.
Andvarp úr myrkri. Eg feta bljóð liinn grýtta stig.
Undrastjarna öðrum heimi’ var ljós þitt frá.
Edensdýrð liorfna, live heitt eg má þig vonlaust þrá.
Vigdís frá Fitjum.
yfir liálsana í nístandi kvöldkuli
ísasumarsins minnisstæða.
Henni er lengra líf ætlað, eins
og komist er að orði í ætllandi
hennar.
En dagur skelfingarinnar lifir
í minninu, eins lengi og liún
sjálf.
Og nú er þessi saga, svo að
segja á enda. Grímur Hroki var
mjög hinn sami í nýrri heims-
álfu, sem á'gamla landinu. Ekk-
ert fékk tamið eðli lians, né
sveigt örlög lians í mildari átt.
Hann leitaði sjálfur dauðans í
einu af liinum mildu vötnum
Norður-Ameríku. En Margrét
kona lians lifði hann lengi og
kom, ásamt Freydísi, elztu dótt-
ur þeirra, barnahópnum til
manns. Þær bætur guldust eftir
þennan óstjórnlega hraknings-
mann, að börn lians urðu öll
hamingjusæl og laus við illar
erfðir, að því er séð varð. Þó
bar Freydís af þeim öllum.
En furðulegar eru hinar
römu taugar föðurtúnanna. Oft,
þegar Freydis situr í rikmann-
legum bústað sínum við Kyrra-
hafið og horfir á fegurð himins
og jarðar — er sem ósegjanlega
tregahlíð endurminning tala
hana á vængi sér og beri hana
heim — austur til gamla lands-
ins, þar sem velgjörðamóðir
liennar livílir undir grænum
grassverði. Og hún verður aftur
harn og kemur með skálina
sína, tekur hana háðum höndum
og teigar nýmjólkina — teigar
móðurumhyggjuna úr augum
húsfrú Sigríðar á Stórugrund
og opnar hjarta sitt fyrir henni
og segir henni frá öllu. Og lengra
fram líður hugurinn. Þegar
skilnaðarstund þeirra Sigríðar
rennur upp, andvarpar hin göf-
uga frú og rís úr sæti. Hún vill
ekki hiða eftir ferðinni, flóttan-
um og — k a 11 i n u.
Örið er nógu djúpt samt. Þrótt
fyrir hamingju hennar og auð-
legð í nýrri lieimsálfu hefir hún
engu gleymt.
SKÁK
Tefld í Scheveningen 1905.
Hvítt: Schories.
Svart: Spielmann.
1. e4, e5; 2. Rf3, Rc6; 3. Bh5,
a6; 4. Ba4, Rf6; 5. 0-0, Rxe4;
6. d4, b5; 7. Rb3, d5; 8. dxe,
Be6; 9. c3, Bc5 (óvenjulegt, en
vel leikandi) 10. a4, b4; 11. De2,
0-0; 12. Bc2.
8
7
6
5
4
3
2
1
Á B C D E F G II
Hvítur hólar nú að vinna peð
og riddari svarts á engan reit,
en svartur er viðbúinn og leik-
ur bezta leiknum. 12......f5!;
13. exf e. p„ Dxf6; 14. BxR
(Hvítur á ekkert hetra en að
taka fórninni) dxB; 15. Dxe4,
Bxh3! (varnar hvítu drottning-
unni að komast til c2, valdar
riddaranum á c6 og opnar e-
línuna) 16. c4? Dd6! 17. RI)d2,
Hae8; 18. Dbl, Rd4!! (Ef 19.
RxR, DxR; 20. RxB, Dxf2+! og
mát í næsta leik) 19. Re-4,
RxR+; 20. gxR, Dg6+; 21.
Khl, Hxf3! (Ef 22. RxB þá Bc2,
Da2, Hxf2 og mát verður ekki
verið); 22. Hel, Hxf2; 23. Bg5,
Dh5; 24. Rf6+, gxR; 25. HxH+,
Kf7; gefið.
Kontrakt-Bridge
-- Eftir frii Kristínu Norömann _
Dæmi:
4-3-2
9-7-3
Ás-K-10-8
K G-4-3
A NorSur
¥ 10-8-6-5-4 5 3
♦ 9-7-4-3-2 o 5 > <
* 9-5-2 Suður
G-10-9-6-5
Ás-2
D-G
Ás-K-D-10
A
¥
♦
*
Ás-K-D-8-7
K-D-G
6-5
8-7-6
Suður spilar tvo spaða. Yest-
ur spilar úl laufníu. Austur tek-
ur Iaufás, kóng og drottningu,
spilar svo lijartaás og tvisti.
Suður tekur með kóhginum,
sþilar svo spaðaós, og kemur þá
í Ijós, að vestur er án litar.
A 4
Suður spilar ligli og tekur með
ásnum hjá blindum, spilar
spaðaþristi, austur lætur niuna,
en suður drotlninguna. Suður
spilar aftur tigli og tekur með
kónginum hjá hjindum. Eru þá
þessi spil eftir á hendi:
V
♦
*
9
10-8
A Norður
¥ 10-8 s s
♦ 9-7 s J > <
* Suður
A
¥
♦
*
G-10-6
10
A
¥
♦
*
K-8-7
D
Suður verður að fá þrjá slagi
af þeim, sem eftir eru, til að
vinna sína sögn. Hann spilar því
næst tígullíu, auslur trompar
með spaðatíu, en suður lætur
lægra tromp i (sjöið).
Nú er úti um austur. Spili
hann trompi, tekur suður með
áttunni eða kónginum og tekur
svo hjartadrottningu. En spili
austur lauftíu telcur suður
með fjarkanum hjá hlind-
um og kastar sjálfur lijarta-
drottningu. Spilar svo tigli frá
hlindum, en fær háða spaðaslag-
ina í hakhönd.
Spilið úr síðasta Sunnudags-
hlaði: Suður spilar sex grönd.
Vestur spilar út laufdrottningu,
sem. suður tekur með ásnum.
Suður spilar hjartaás, kóngi og
drottningu, síðan tígulás, kóngi
og drottningu, en vestur liefir
háða gosana valdaða, svo að
fjórði slagurinn fæst ekki í
þeim litum. Þá spilar suður
spaðaás, kóngi og drottningu,
en það fer á sömu leið, þar hef-
ir austur valdaðan gosann. Þeg-
ar liér er komið, eru þessi spil
eftir á liendi:
A
¥
10
♦ 10
• * K
A Norður
¥ G 3
♦ G 1 J > <
A G Suður
A 5
V
♦
* 9-6
A
¥
♦
*
G
8-5
Suður spilar þá austur inn á
spaðagosann, vestur kastar lauf-
gosa, en blindur laufkóngi. Nú
verður austur að spila laufinu
upp til suðurs, en suður fær
háða laufslagina og vinnur sex
grönd.
Ef vestur kastar öðrum hvor-
um rauða gosanum, t. d. hjarta-
gosa, kastar hlindur tígultíunni
og fær þá báða slagina, sem eft-
ir eru (laufkóng og hjartatíu).