Vísir Sunnudagsblað - 08.06.1941, Blaðsíða 4

4
VÍSIR SUNNUDA'GSBLAÐ
'

iill
Y\\\é\\\úc\W.\\.
\'\\\-\\\-
■A\V->Aa\\V.:
.'■•\íí

• ,WEk

■ ■ ■■
Nazistar brúa fljót. — Þjóövcrjar eru aö setja upp flotbrú á gúmmíbátum við Haelen í Belgíu í hinni geystu
sókn. Brúin aö baki hefir veriö sprengd upp. — Myndin var radíó-send frá Berlín til New York,
Nazistar í Belgíu. — Þjóöverjar sækja fram í Belgíu.
Myndin er radíó-send frá Berlín til New York,
lausum flótta. Og nú varð þessi
árekstur, sem er óumflýjanleg-
ur og alltaf verðuy þegar banda-
lagsherstjórn á í hlut og ham-
ingjan þrýtur. Ef til vill var
ennþá opin leið til að bjarga
þessari rúmu milljón brezkra,
belgiskrá og franskra ber-
manna, ef ákvörðun hefði verið
tekin, þegar í stað, um, að sam-
eina þá aðalher Frakka á
Somme-vigstöðvunum. En eng-
inn bar fram þá uppástungu, og
það er sjálfsagt, að engir nema
Frakkar liefðu samþykkt það.
Því að svo miklu leyti, sem
þetla snerti Belgiu, var styrjötd-
in háð landinu til verndar; að
halda undan lil Frakklands og
yfirgefa ættjörðina á valdi inn-
rásarhersins hefði verið ótrú-
mennska. Bretarnir voru líka
fyrst og fremst, að berjast fyrir
England: Að hafa slept höfnun-
um við Ermarsund og látið
England berskjaldað eftir gagn-
vart meginlandinu, var óhugs-
andi. Af þessu leiðir, að þótt
ráðlegt kynni að hafa verið, frá
hernaðarlegn viðhorfi, að hörfa
þegar í stað i fyrstu vikunni,
sem orustan var háð um Belgíu,
og sameinast í vörninni um
Frakkland, var þetta útilokað
frá siðferðilegu sjónarmiði séð.
Hinn 22. maí höfðu Þjóðverj-
ar tekð Boulogne, og Calais féll
daginn eftir. Þannig var leiðin
suður á bóginn útilokuð. Þjóð-
verjar höfðu fleygað varnar-
garð milli Frakklands og Belg-
íu. Svona ískyggilegt var á-
standið, þegar . Weygand var
kallaður heim fná Sýrlandi til
að taka við ósigrinum. Hann
hafði flogið frá París gegnum
kúlnahríðina, verið neyddur lil
að lenda i Calais, og litlu mun-
aði, nð hann væri skotinn niður.
Fyrstu orð Weygands, þegar
hann kom til bækistöðva kon-
ungsins, voru þessi: „Það er
slys, sem þeir liafa afhent mér.“
Konungurinn skýi-ði nú hers-
höfðingjunum návæmlega frá
hinni voiilausu stöðu: Hveni-
ig herdeildir, sem mynduðu 50
mílna víglínu voru yfirbugaðar
af eyðileggingu þýzkra loftárása
hvernig stórir flokkar af skelfd-
um flóttamönnum, æddu yfir
landið, flýjandi undan sprengju-
regninu ,sem skall yfir þorp og
borgir; flóttamennirnir hópuð-
ust svo mjög á vegina, að hreyf-
ingar hersins urðu næstum ó-
framkvæmanlegar; og hvernig
þetta fólk, fjem var viðutan af
hræðslu og brjálað af skorti á
mat og vatni, hafði xlregið kjark
úr belgiska hernum, hvernig
stöðugl undanhald hafði veikt
hugrekldð; livernig gjöreyðing
sóknarinnar hafði slitið alll
raunhæft samband við Breta,
hve uppgefnir menn konungs
voru eftir 10 daga svefnleysi,
alltaf að berjast á slöðugu und-
anhaldi og án þess að gera sér
nokkra von um að geta breytt
hinu ískyggilega útliti.
Þremur frönskum
herfylkjum tvístrað.
Hvar voru Frakkar? Konung-
urinn hafði engar upplýsingar
fengið um það, og Weygand
gat ekkí heldur npplýst hatin
um þetta. En 60. og 68. deildin
—■; leifarnar af 7. herfylki
Frakka, sem liÖfðu verið séttar
undir stjórn Leopolds, þegar
Ilollendingar gáfust upp hhm
15. ntaí, voru nú milli 2fee-
brugge og Knocke, nálægt
]andanjæruíii Hollánds. Koil-
ungurinn stakk upp á því, að
láta þessar deildir lausar. Eil
Weygand neitaði að taka á sig
þá ábyrgð, því undir leiftur-
sókn Þjóðvei'já var ógerlegt að
Stinga upp á öðru lilutverki
handá franska héfnuiti en þvi,
að bjárga sjálfuiii séf. TVístrað-
ir og kjarkláusif hópar, úf liíii-
um sigruðu hérfylkjum voru
nú staddir fyrir sunnan Breta,
einhversstaðar í héraðinu frá
Lille til Gravelines við Ermar-
sund, og brezku herslöðvarnar
náðu, að þvi er bezt var vitað,
frá Audenarde til Menin.
Gort hershöfðingja hafði ver-
ið tilkynnt um hina væntanlegu
komu Weygands og hafði hann
samþykkt að vera viðstaddur á
þessum mikilvæga fundi morg-
uninn 21. maí, en tíminn leið
og hann kom ekkí, seínna saitia
dag var svo franski hershöfð-
inginn tilneyddur að hverfa aft-
ur til Parísar, án þess að hitta
yfirforingja brezka hersíns.
Kl. 9 unt kvöldið kont Gort
hersliÖfðingi á aðalbækistöðvar
Belga I Saínt André nálægt
Bruges, og þá héldu þeir aitnan
fund með Gort, konunguriöjl og
Billotte hershöfðingi. Fundur-
inn stóð yfir langt frant á nótt,
og aftur útskýrði konungurinn
Iiina ómögulegu hernaðarlegu
stöðu og lagði áherzlu á, hve
allar hreyfingar hersins væru ó-
framkvæmanlegar í nærveru
hálfrar miljónar örvinglaðra
flóttamanna, á orustuvelli, sem
yrði æ þrengri, en öllu fremur
lagði hann áherzlu á að Banda-
menn hefðu engar flugvélar
sent á móti hinum hatrömu
loftárásum Þjóðverja. Hann
sagði frá fundi sínum með yfir-
hershöfðingja Frakka, og að
'W'eygand hefði verið þeirrar
skoðunar, að eina vonin væri
fólgin i þvi, að gera öfluga
gagnárás til- þess að tvistra
brynsveitum Þjóðverja, sem
komnar voru til strandar og
tvístrað höfðu hersveitum
Bandamanna og ógnuðu þeim