Vísir Sunnudagsblað - 23.11.1941, Blaðsíða 5

VlSIR SUNNUDAGSBLAÐ
5
Sigurboginn í París.
Lest kemur á St. Lazaire járn-
brautarstöðina. Feitlagin kona,
sem kom með lestinni, gengur i
áttina til dyranna. Þýzlcur her-
maSur, sem stóS á stéttinni,
flýtir sér aS opna dyrnar. Ivonan
horfir á hann augnablik, snýr
sér á hæl og 'fer út um aSrar
dyr.
Eg gæti nefnt óteljandi slik
dættii. Eg læt mér nægja eitt
enn. ÞjóSverjar vita að Frakkar
liafa miklar mætur á hernaSar-
hljómsveitum og hafa því látiS
beztu hljóSfæraleikarana úr
hernum ganga um aSalgöturn-
ar í höfuSstaSnum meS liljóS-
færaslætti. En þetta varS stutt
gainan. ÞjóSverjar sáu hrátt, aS
Parísarhúar flýttu sér aS yfir-
gefa þær götur, sem hljómsveit-
irnar fóru um.
í einkalífi Parísarbúa eru þaS
erfiSleikarnir á því aS afla sér
matvæla, sem eru mesta vanda-
máliS. Spurningin hvernig eig-
cm viS aS fá eitthvaS aS borSa
í dag, er orSiS sannkölluS plága.
E,g á ekki viS horgarastéttina,
sem getur látiS þjónustufólk sitt
leysa vandann, heldur fjöldann,
sem veitist þetta viSfangsefni
nær óviSráSanlegt. Eg þekki
fjöh'kyldur, þar sem faSirinn er
lömunarveikur. MóSirin og son-
urinn skiptast á um aS fara á
fætur kl. 5 til þess aS híSa í hin-
um óteljandi röSum, sem fylla
gangstéttirnar í París. Þar hiSa
þau þolinmóS þangaS til kl. 9,
en þá eru húSir opnaSar. Oft
kemur þaS fyrir, aS þaS litla
af vörum, sem kom í búSirnar
þann dag, er húiS þegar þau
komast aS um kl. 10. ÁstandiS
í fjölskyldum, þar sem allir
fullorSnir vinna úti, er hörmu-
legt. ÞaS er ekki lengtir um aS
ræSa aS kaupa í malinn um leiS
og komiS er lieim frá vinnunni
eSa skrifstofunni. Þeir eru
heppnir, sem eiga greiSvikna
nágranna, sem gera þeim þann
greiSa aS faræ í húSir fyrir þá.
ErfiSleikarnir á malvælaöflun
eru mjög hreytilegar á hinuiu
ýmsu tímum. Eg þekki fjöl-
skyldu sem liafSi ekki ahnaS til
matar í 11 daga en núölur,
soSnar í sallvalni. Matvæla-
ástandiS var alvarlegt i vétur
sem leiS, en gera má ráS fyrir,
aS þaS verSi enn verra næsta
vetur. Flestar fjölskyldur höfSu
safnaS einhverjum birgSum til
þess aS mæta ófyrirsjáanlegum
kringumstæSum, svo sem hrís
grjónum, baunum og niSur-
suSuvörum. Þessar hirgSir eru
nú húnar og þaS er ekki liægt aS
birgja sig upp á ný. Sama máli
er aS gegna um kolin. ÞaS litla,
sem til var í kjöllumm Parísar-
húa, er búiS aS hrenna yfir vet-
urinn, sem var óvanalega kald-
ur.
Parísarbúar liafa skipaS sér i
þéttar raSir gegn óvinunum. Ef
eg ætti aS finna orS yfir hiS
nýja viShorf, myndi eg kalla
þaS bræSralag. FjölskyldulífiS
er orSiS nánara. ÞaS er orSin
föst regla að fjölskyldan sé
lieima á kvöklin. Allt ósam-
komulag er gleymt. í hinum
sameiginlega harmleik viSburS-
anna verSa árekstrar manna á
milli, sem áSur sundruSu sam-
löndum okkar, aS aukaatriSum.
En jietta bræSralag er ekki
einungis innan fjölskyldunnar.
Nágrannar, sem skiptu sér ekki
hverjir af öSrum, og heilsuSust
ekki, hafa fundiS hjá sér hvöt
til þess aS hjálpa hver öSrum.
Konan á neSstu hæS fer t. d. i
húSir fyrir tvær fjölskyldur og
konan á þriSju hæS gætir barn-
anna. Fólk skiptist á skömmt-
unarseSIum og fær þá aS láni
hvort hjá öSru. ÞaS kemur jafn-
vel fyrir aS tvær fjölskyldur
matbúa i sameiningu.
ÚtvarpiS hefir mikla þýSingu
i þessu bræSralagi Parisarbúa.
ÚtvarpstækiS er viSast orSiS
miSdepill fjölskyldulifsins. 4
sirinum á dag, á þeim timum.
sem London útvarpar fréttum á
frönsku, sameinast Parísarhúar
viS útvarpstækiS og hlusta
hrærSir á röddina, sem kemur
frá landinu, þar sem cnn er bar-
ist gegn ÞjóSverjum. Fólk skint-
ist á ráSum til þess aS forSasl
truflanir. Sá, sem ekki á tæki,
fer til nágranna sinna. Hinar
fáu mínútur, sem fréttirnar
taká, rikir hátiðleg þögn. -
Það er hlýtt á allt, sem útvarp-
aS er á frönsku Frá London. Að
þvi loknu ér slökkt á tækinu,
hvi fólk hlustar ekki á annaS.
Menn tala hrærSir um fréttirn-
ar, ef þær eru góSar. Allir draga
sig þegjandi í hlé, séu þær slæm-
ar.
Um liaustiS korriu enskar
4
flugvélar inargsinnis til París
og vörpuðu sprengjum á flug-
velli, svo sem Villacoublay-
flugvöllinn. Eg spurSi vini mína,
hvaða tilfinningar hefðu vaknað
hjá þeim. Svar þeirra var und-
antekningarlaust: „innileg gleði-
tilfinning“. Einhver sagði mér
að hami hefði nuddað á sér
hendurnar á leiðinni í loftvarna-
hyrgiðvið tilhugsunina um að nú
myndu sprengjur falla á höfuð
Þjóðverja. Flestir liéldu kyrru
fyrir í rúmurn sínum eða fóru
upp á þak til þess að reyna aS
sjá ensku flugvélarnar. Þegar
eg sagði að enskar sprengjur
væru eins harðar og þýzkar og
aS betra liefSi verið að fara í
lof tvarnabyrgi, var mér svarað:
„Við erum ekki hrædd, við vit-
um að Englendingar koma til
þess að frelsa okkur.“
Eg þurfti ekki að spyrja um
De Gaulle. Nafn hans er á allra
vörum. Menn vita ekki hver
hann er, hvort liann er einn eða
hvort hann hefir her að baki sér,
né hverjir eru félagar hans. Það
er aukaatriði, hann er orðinn
hetja. „De Gaulle“ er ímynd
mótspyrnu þjóðarinnar, frelsis-
löngunarinnar, en vald hans vf-
ir sálum Parísarhúa virðist ó-
takmárkað.
I þessari aðdáunarverSu har-
áttu þjóðernistilfinninganna
gegn sigurvegurunum, standa
konur fremstar. Eg þekki fjölda
kvenna, sem létu sig engu skipla
stjórnmál, cn hugsuðu eingöngu
um að lifa hamingiusömu
einkalífi, sem eru nú meðal
hinna harðsriúnustu mótstöðu-
manna sigurvegaranna. Eg get
nefnt unga stúlku, sem er harð-
stjóri við fiölskyldu sína og
harðbannar öllum að lesa dag-
b.Iað eða hlusta á útvarp, nema
fréttir frá London.
ÞaS er óþarfi að taka fram,
aS undir þessum kringumstæð-
um eru dagblöðin í Paris áhrifa-
Iaus. Parísarbúar kalla þau
„þýzku hlöðin á frönsku“.
§KÁK
Tefld í keppni milli Austur- og
Veslurbæjar 2. nóv. 1941.
Hvítt: Guðm. S. Guðmundsson.
Svart: Baldur Möllef.
— Hollenzk vörn. —
1. di, f5; 2. el (Blacknaar-
brágð), foxel; 3. Rc3, Rf6; 4.
Bg5, c6 (Einna hezt, nú kemur
5. f3 til greina); 5. BxR, e7xb;
6. Rxe4, Db6 (Hindrar 0-0-0,
sem nú er ekki hægt með góðu
móti). 7. DhS-f? (leiðir til
taps, Hbl er bezt), g6! 8.
Rxf6+, Kd8! 9. De5 (ef Dh4
Be7 og síðan c5 með mannvinn-
ing), Dxb2!
ABC-DEFGH
10. Bd3 (Hv. ákveður að láta
hrókana til að reyna að fá sókn,
vörn er engin til annars gegn
Bb4+), DxH+; 11. Ke2, Bb4!
12. Rf3, Dxli; 13. c3, Bxc3 (Or-
uggara var Be7; 14. Bx5, exR;
15. DxH, Ke7); 14. Re4!, Bb l
(Ef He8 fær bv. þráskák); 15.
DxH+, Kc7; 16. Re5 (Nú var
betra A3!, Bxa3; 17. De5+, d6;
18. Da5+, b6; 19. DxB, c5 og
Sv. vinnur væntanlega engu að
síður), <15! 17. Rc5 (ef Rf7,
Bg4+; 18. f3, Del mát), Dxg2;
18. Rf7, Bg4+ Hv. gaf þvi Sv.
Mátar i næsla leik.
Biðillinn: Heldurðu að systir
þín muni gefa mér liönd sína?
Bróðirinn: Það vona eg. Nú
notar hún hana ekki til annars
en að lemja mig meS.
•
Bóndinn: Vitið þér ekki að
það er bannað að veiða hérna?
Veiðimaðurinn (sem ekki
hefir orðið var): Nei, en það
tílur út fyrir að silungurinn viti
það.
—- Ilaldið þér að hjónaband-
ið sé einskonar happdrætti?
— Nei, alls ekki. 1 happdrætti
getur maður unnið.