Vísir Sunnudagsblað - 17.05.1942, Blaðsíða 8
VÍSIR SUNNUDAGSRLAÐ
SÍDAAI
— Nei, líttu bara á þetta mál-
vex-k, er það ekki fallegt. Exigið
er blátt, trén rauð, áin gul ....
— Hvað lieitir það? —
— Oti í grænni náttúrunni.
— Ef þér bara væruð vel að
yður í faginu, þá þekki eg fjöl-
skyldu, sem þér gætuð gifst
inn í.
— Er eg kannske ekki vel að
mér í faginu? Eg hefi verið gift-
ur þrisvar áður.
Hann: — Nú erum við bráð-
um kornin út úr jarðgöngunum,
ungfrú. Eruð þér nokkuð
hræddar?
Hún : — Nei, ekki ef þér takið
yindilinn út úr yður.
•
Hansen var nýbúinn að setja
á stofn verzlun fyrir eigin
reikning. Haxxn var mjög hreyk-
inn yfir þvi að vera nú orðinn
siixn eiginn lierra.
Á sama augnabliki, sem hann
opixaði búðardyrnar i fyrsta
skipti, sá hann i gegnum glugga-
rúðuna mann, sem gekk rak-
leitt yfir götuna í áttina til búð-
arinnar. í þeim tilgangi að sýna
þessunx fyrsta viðsldptavini
hvað verzlunin væri umfangs-
mikil, tók Hansen upp símatól-
ið, um leið og maðurinn geldc
inn í búðina, og sagði eftirfai'-
andi orð: „Já, já, ágætt. Eg tek
þá allan farminn fyrir luttugu
þúsund krónur. Þakka yður fyr-
ir. Sælir.“
Þvi næst snéri liann sér að
manninum og spurði hann bros-
andi: „Hvað var það fyrir yð-
ur ?“ -
Maðurinn leit grínsömu
augnaráði á Ilansen og sagði:
„Eg er frá símaviðgerðarstofn-
uninni. Bg ætlaði bara að setja
símann yðar í samband.“
•
— Hvað koslar að láta klippa
sig?
— Tvær krónur sjötíu og
fimnx aura.
— En raka sig?
— Sjötíu og fimnx aui’a.
— Viljið þér þá gera svo vel
og raka höfuðið á mér?
•
Kennarinn: -— Karl, stíllinn
þinn um fyrstu flugferðina þina
er nákvæmlega eins og hans
bróður þíns.
Karl: — Já, auðvitað. Við
vorunx sanxan í þessari flugferð.
•
—• Eg fór í tuttugu búðir í
gær og hvergi fékk eg það, sem
eg vildi.
— Og livað vildurðu fá?
— Skrifað hjá mér.
•
Tveir fjögra manna bílar rák-
ust sanxan í Skotlandi. Tuttugu
nxanns slösuðust í þessunx á-
rekstri.
— Skiljið þér nokkuð í
Sliakespeare?
-— Já. En aðeins ef tajað er
hægt og greinilega.
Þrír Skotar fóru i kirlcju á
sunnudagsmorgni. Að messu
lokinni gekk meðhjálparinn
nxeð samskotabauk á milli
manna og tjáði þeim, að ætlazt
væri til, að hver gæfi að nxinnsta
kosti einn dollar. Skotarnir gerð-
ust æ kvíðafyllri, eftir því senx
baukurinn nálgaðist og vissu
ekki livað til bragðs skyldi taka.
Allt í einu leið yfir einn þeirra
— og hinir báru hann út.
•
— Pálina, er það sem mér
"sýndist, að þú værir að kyssa
lögregluþjóninn framíni í eld-
húsi áðan? Eg skammast min
fyrir þig.
— Já — en mamma — það
er á móti lögunum, að veita lög-
regluþjóni mótspyrnu.
•
„Orðið „hottentot“ og þjóðar-
nafnið „Hottentottar“ er svo til
komið,“ segir liinn mikli fróð-
leiksmaður dr. Sigfús Blöndal,
„að í bantú-málunum eru til
ýnxs hljóð, sem ekki eru til í
öðrunx málunx, og eru mynduð
með þvi, að skella tungunni
ýixxislega í góminn; á ensku hafa
þessi liljóð verið nefnd „click
sounds“ og rnætti kalla þau á is-
lenzku „snxellihljóð“. Hollend-
ingar bjuggu nú til þessi at-
kvæði „liot en tot“ = „hott“ og'
„tott“, til þess að likja eftir þess-
um hljóðum, og varð það sjixáhi
sanxan að nafni á sérslakri þjóð
og máli hennar.“
0
Englendingur: Þú veizl, að i
Skotlandi borðar fólkið lxafra-
nxjöl; og í Englandi éta lieslarn-
ir okkar haframjöl.
Skotinn: Já, það er nú eimnitt
ástæðan til þess, að enskir hestar
og skozkir menn eru það bezta,
senx til er í heinxinum.
0
Sandy og faðir hans eru á leið
til kirkju á sunnudagsmorgni.
„Sandy, ertu í nýju stígvelunum
þínum ?“
„Já, pabbi.“
/ -
Við ¥í€ilfell
Nú unx helgina mun Feröafélag íslands efna til farar á Vífilfell — en
þaSan er útsýni miki'ö og fagurt, og bæ'öi til nálægari og fjarlægari
landssvæða. Vífilfell er myndað úr móbergi og vestan í því og norð-
an eru snarbrattir klettar, þar sem sandsteinslögin liggja hvert ofan
á ööru, eins og sést hér á myndinni.
„Skammastu þín ekki að eyða
svona góðu leðri?“
„Þeir gömlu eru of slitnir og
götóttir til þess að vera i þeim i
kirkju“.
„Taktu þá lengri skref, dreng-
ur nxinn —• lengri skref. Það
sparar skóleðrið.“
0
Það eru alls engir Gyðingar í
Skotlandi; þeir geta eklti lifað
þar.
•
Hánxark tónxleikans eru göt-
urnar í Glasgow á merkjasölu-
degi.
•
Skoti liitti kunningja sinn og
tók eftir þvi, að hann var mjög
niðurdreginn: „Af hverju ertu
svona sorgmæddur kunningi?“
. . Vinurinn: „Ó, Sandy! Mamma
er dáin.“
Skotinn: „Er það .... Eg hélt
þú liefðir kannske nxisst liest-
inn þinn.“
0
Nískasti maðurinn í Skotlandi
horfir stöðugt á glasbarnxinn
sinn af ótta við það; að það hell-
ist niður úr glasinu.
0
Jón: Er það satt, að þú sért
trúlofaður henni Siggu?
Páll: Já, það er alveg satt.
Jón: Hvers vegna gerðurðu
það? Veistu ekki, að hún hefir
bóksíaflega kysst hvern mann í
Reykjavik?
Páll: Olx, þetta er nú ekki svo
stór bær.
- 0
— Góði maður, eg er búinn
að tapa nxinninu.
— Oh — gleymdu því bara.
— Konxst faðir hennar upp á
nxilli ykkar?
— Nei; hann kom aftan að
mér.
0
— Hvernig er bezt að skipta
epli i þrjá hluti?
— Búa til eplamaulc.
0
— Kalli, af liverju læturðu
valtarann fara yfir kálgarðinn?
— Eg ætla að uppskera kar-
töflustöppu í lxaust.
0
Feitur náungi fór í reiðtúr á
hverjum nxorgni til þcss að
megra sig.
Eftir einn nxánuð hafði lxann
létzt um 20 pund — það er að
segja hesturinn.
0
Sjúklingurinn: Eg þjáist svo
mikið herra læknir, að mig laixg-
ar til þess að deyja.
Læknirinn: Þá var alveg rétt
af yður frú, að ná í mig.
0
I vísindafélagi, sem hinn
frægi heimsspekingur Einstein,
£i’ meðlimur i, talaði einu sinni
maður nokkur, senx þóttist hafa
gert mikla heimsspekilega upp-
götvun. Þegar maður þessi liafði
talað í langan tínxa og reynt að
útskýra nxál sitt fvrir fundar-
mönnum, stendur einn af á-
heyrendunum upp og gengur lil
ræðumanns og segir: „Þér eruð
nxiklu nxeiri visindamaður en
Einstein, því hann skilja allir
fundarnxenn, en yður enginn.“
0
«,,Pabbi, hvað er afturbati?“
„Sjúklingur, sem enn ekki er
dáinn.“
/