Vísir Sunnudagsblað - 19.07.1942, Blaðsíða 3

VlSIR SUNNUÐAGSBLAÐ
3
Loftnr Gaðmnudsiisou:
ÚTI í HORNI
Óli situr einn úti í horni samkomuhússins og tekur engan þátt í dansi og ærslum unga fólksins. Hann heldur á flösku
með einhverjum heimaframleiddum vökva á og dreypir á honum við og við, sér til hressingar.
Ein laíidaflaska
á lífsins ólgusjó.
Það er allt.
Það er líka nóg.
Ein flaska af landa,
sem eg eyiiidi sjálfur . . .
Er eg fullur,
eða bara hálfur ...
Alltaf þessi eilifi og endalausi dans . ..
Óli skans ... ÓIi skans ... Óli skans . . .
... Sem eg eymdi sjálfur.
Eg er mitt eigið ríki.
Og aldrei bregst landinn
þó annað svíki.
Svik, svik, svik.
Þannig er þetta líf .. .
Kolbrún, mitt einasta ástkæra víf.
Og blessaður, brúni klárinn.
Bezti vinurinn minn.
Eg lileypi þér bráðum
í hinnsta sinn.
Já . . . dansið þið bara og dansið.
Eg dansaði líka áður
en allt fór til fjandans.
Nú hími eg úti í liorni.
Einn, hrakinn og hrjáður
uni við álirif landans .. .
Allt, allt, allt,
fór það fyr en mig varði.
Gamla fólkið sagði þó,
að gott væri að búa á Skarði.
Og eitthvað átti fóstra min
af aurum, þegar hún dó . . .
Ein landal’laska
á lífsins ólgusjó.
Það er nú allur auðurinn ..,
Það er lík'a nóg.
)
.. . Iiefurðu séð höllina,
húsið mikla á Skarði?
Þar er nii bjóðandi inn
þeim, sem ber að garði.
. Tvílyft úr steini.
Sterkt og traust.
Fullgert að utan
í fyrrahaust.
Dúkur á stigum
og stofugólfum öllum.
Svo skal það vera
í svona höllum ...
Kolbrún mitt einasta, ástkæra víf .. .
Andskotans della er nú allt þetta líf.
Kotið er farið i kreppulánasjóð.
Við brekkuna gnæfir höllin
þar sem bærinn gamli stóð ...
Eg flyt í kjallaraholu
í kaupstaðnum, næsta vor.
Drepst eftir eitt, tvö ár,
úr óyndi og liór . . .
. . . Blessaður, brúni klárinn.
Bezti vinurinn minn.
Bráðum hleypi eg þér
í hinnsta sinn.
Þú ert sá eini,
sem elskar mig enn.
— Skepnur skilja mann bezt
því skepnur eru ekki menn.
Vel skal þér gefið í vetur.
I vor er svo kotið laust.
Skepnan mín siðasta á Skarði
verður skotin í haust ...
Ein landaflaska
á lífsins ólgusjó.
Það er allt.
Það er meira en nóg.
Dísa mín góða, Dísa mín ...
Dísa mín góða Dís ,,,
Gamlí Nói, gamli Nói .. . guðhræddur og vís ...
Guðhræddur og ...
vís ..,

mtmf