Alþýðublaðið - 01.05.1922, Side 1

1022
Mánudagin i. maf.
97 tölnbf»§
Dagurinn.
í dag — íyrstst maí — halda
verksmena uraa heim allaw hátíðis-
dag, og svo er nú jafnan hvern
íyrsta dag mafmánaðar.
Viðasthvar ganga jafnaðamienn
|)ennan dag f skrúðgöngu um að
ahtræti borganna. Geogur þar
ihvert verkatnannafélag og verka-
menn úr hverri atvinnugrein undir
félagsfánum sínum, ea suk þess
eru borin fram ótal merki, sem
letraðar eru á kröfur verklýðsins.
Lúðraflokkur eða söngsveit er
vanalega með hverju félagi, en öll
mynda félögin samfelda fylkingu,
og er hún t, d. í Höfn eins iöng
og héðan úr miðbænum f Rvik
og upp að Át bæ. Leiðin, sem
skrúðgangaa er faria, er þó ekki
svona löag, svo fylkingarnar sem
íremstar eru eru komnar á áfanga
staðinn áður en þær sfðustu leggja
af staðl
Þegar kouúð er á áfaagastaðinn,
sem vanalega er skemtigarður í
útjaðri bo garianar, er skemt sér
við söag og ræðuhöld.
Víða kotna fyrir óeirðir þennan
dag, ýoiist fyrir það, að Iögreglan
fer að sletta sér fram f hvað
skrifsð stendur á fána verklýðsins
(t d. í Höfa, þegar skrifað stendur:
Nidur með Kristján langa, eða
eitthvað þess hittar) eða þl að
hvítliðar, facistar eða aanar úrvals
fantalýður ræðst á verkamennina.
Má búast við að blaðið flytji sím-
skeyti um einhverjar þesskoaar
fréttir á morgun eða miðvikudag-
inn.
Crlenð sinskeyti>
Khöfn, 29 aprfl.
D nsclianel danðar.
Deschanei, tyrv. forseti, er dauð-
ur. (Hann var kjörinn forseti
11 IIHIII IBI II "
iarðarför okkar kæru dóttur Sigrúnar Helenu fer fram á morguit
þriðjudaginn 2. maí kl. 1 frá heimili okkar Laugaveg 71.
Guðrún Sigurðardóttir. Sigurður Guðmundsson.
franska lýðveidisins f hitteðfyrra,
en varð geðveikur skömmu seinna)
Merk Terkmannasamtðk.
Fca Róma er sfmað, að alþjóða
ve klýðsráðstefaa (á henni sitja
bæði hægfara jafnaðarmenn og
bolslvíkar) hafl samþykt að berjast
fyrir því, að verklýðurinn geri
allsherjarverkfaii til þess að sfstýra
strfðum, hvenær sem með þarf,
og sð verkaiýðurinn fái eftiiiit
með vopna og skotfærabirgðum.
Genúafnndnrinn.
Genúaráðstefnan er nú þegar
klofín f Rússlandsmálinu. England
og ítalfa vilja sýna tilhliðrunar
semi, en Frakkland, Belgía og
J«pan vilja halda fast við þær
kröfur er settar voru fram gegn
Rússum, þegar þeim vsr boðið á
ráðstefnuna.
Sírnað frá Genúa, gð Barthou
(formaður Frakka á Genúafundin
um) vilji gjarnan gefa eftir sum
skilyrði, sem Frskkar feafa sett
Rússum, gegn því, að Lloyd
GíOrge gefí Frökkum eftir hiuta
af stríðsskuldlnni. Foincare feefír
aftur á rnóti kvatt Bartou heim
til þess að gefa skýrslu. Óvfst
fevort hann fer aftur.
Fáflnn viðnrkenair Sorjet-
stjórnina.
Sfmað er frá Moskva, að páfínn
hafi viðurkent Sovjetstjórnina laga-
lega (de jure). Sendist þeir nú á
stjórnmálamönnum, páfían og boisi
víkar JesúftarogFranciskanmunkar
fái Ieyfi til að starfa f Rússlandi,
undir vernd sovjetstjórnarinnar.
Jfokkrar hugieilitgar.
Eftir Hafnfirðing.
Það hefir míkið verið rætt og
ritað um hvað tímarnir séu ískyggi-
legir, og skuggalegt íramundan
fejá dsglaunastéttinni, en aftur á
raóti minna um hitt, hvað valdi
því, að stéttin er orðin svo fjöl-
irenn sem húu er, eða fever eigi
að bera ábyrgðina af nútfð og
framtfð hennar í gegnum þá hörm-
ungartíma sem nú ganga yfír, og
fara f hönd.
Það sjá víst aiiir, er nokkuð sjá,
ad framleiðslmflið bæði tii sjós
og sveita hefír nú bæði töglin og
hagldirnar, og að sú skoðun virð-
ist mjög rfkjandi og ekkert athuga•
verð, að kaup verkamannsins eigi
að færast niður eftir því sem at-
vinna minkar. Þar virðist ekkert
annað komast að, en það, að verka-
maðurinn megi þakks fyrir að fá
iftið, feeldur en ekkert kaup. Það
virðist vera sama Iögmál með það,
sem þýðingarlausan dauðan varn-
ing. Með öðrum orðum: Það virð-
ist ekki enn vera vöknuð viður-
kenning fyrir því, að verkamað-
urinn bafí rétt tii að lifa, ef ein-
staklingurinn ekki hefir vissu fyrir
þvf að græða á þvf að ausa upp-
sprettulindir þær er þjóðin á. —
Minsta kosti verður ekki önnur
skoðun séð, þar sem hvorki þing
né stjórn hefír geit neitt til að
stuðla að aukinni atvinnu nú á
þessum neyðartímum. Þar sem þó
þingið heimilaði stjórninni að verja
fé f stórkostlegum uppfeæðum til
viðreisnar togarafiotanum án nokk
urra skiiyrða um, að halda uppi
atvinnu fyrir verkalýðinn. —
Framleiðendur eru búnir að stað-
festa þessa skoðun víðsvegar um