Nýja dagblaðið - 03.04.1938, Blaðsíða 2
2
N Ý J A
DAGBLAÐIÐ
Karlakór Akureyrar
Það er engin nýlunda hér í
Rvík að heyra karlakórssöng.
Hann hefir verið stundaður hér
af miklu kappi hin síðustu ár,
en blandaður kórsöngur hafð-
ur fremur útundan, sem hefir
þó ólíku meiri skilyrði til að
skapa fagra, göfuga og tilbreyt-
ingaríka músík, þegar raddir
beggja kynja eru smekklega
notaðar.
Það var þvi ekki eingöngu til
þess að hlusta á karlakórssöng,
sem ég fóx niður í Gamla Bíó,
heldur fyrst og fremst til þess
að sjá hinn merkilega mann,
Áskel Snorrason, í eigin per-
sónu, manninn, sem hefir skap-
að hið dásamlega lag „Atburð
sé ég anda mínum nær“, lag,
í raun og veru er ein fundin
perla og dýrmæt þjóðareign
eins og kvæðið. í öðru lagi er
það sjálfsögð skylda allra söng-
hneigðra manna, að koma til
dyra þegar svo góða og langt að
komna gesti ber að garði.
Meir- en hálfur fjórði tugur
söngmanna gekk fram á pall-
inn og allra síðast sérlega lag-
legur maður, karlmannlegur og
þéttur á velli. Hann hvíslar að
söngmönnum og þeir hefja
þegar' söng sinn: „ísland ögr-
um skorið“, eftir Sigvalda
Kaldalóns, en það lag ætti að
verða þjóðsöngur íslendinga,
(því að „Ó, guð vors lands“, er
og verður lofsöngur, hátíða-
söngur, en ekki almennur þjóð-
söngur). Það kom svo æ betur
í ljós, að hér er á ferðinni
karlakór, sem vert er að hlusta
á.
Ekki eru þó söngraddirnar
betri en gerist, heldur er það
hinni nákvæmu, smekkvísu,
innfjálgu, en þó um leið karl-
mannlegu stjórn Áskels Snorra-
sonar að þakka. „Hér var mað-
ur, sem sagði satt“, segir E. B.
Karlakór Akureyrar hrífur á-
heyrendurna með gáfulegum
(stemningsríkum) söng fremur
en hávaða.
Þó álít ég að Á. S. gæti gert
sönginn tilbreytilegri með því
að leyfa söngmönnum kröft-
ugri upphlaup við og við, það
má nefnilega vara sig á því að
mjög jafnmildur kórsöngur
verði ekki svæfandi. Annars mun
vera leitun á söngstjóra, sem
betur kann að fara með þá
söngkrafta, sem hann hefir yf-
ir að ráða. Það var t. d. ekki
laust við að sumir áheyrendur
fylltust nokkrum ugg, þegar að
K. A., sem ekki virðist vera sér-
lega raddsterkur kór, fór að
syngja hið þaulsungna lag:
„Ólafur Tryggvason", en það
fóru svo leikar, að ég man
ekki til að hafa orðið eins hrif-
inn af að heyra það lag sungið
— og svo var um fleiri. Tveir
einsöngvarar sungu þarna, báð-
ir laglega, sérstaklega virðist
Sverrir Magnússon sjómaður
hafa óvenju bjarta tenorrödd,
en hættir við að syngja of
hratt.
Söngnum var forkunnar vel
tekið og að maklegleikum.
Stjórn Á. S. er dæmi þess
hvað gera má með almennum
söngkröftum. Þó hefir K. A. ó-
venju góðum bassamanni á að
ÁSKELL SNORRASON
skipa, og er það mikill styrkur
í hverju söngfélagi. Sennilega
er lítið um góða bassamenn
hér á landi, enda er ísl. kór-
söngur oft eins og grunnlaus
turnbygging.
Eitt var þó sem tilfinnanlega
skorti á söngskemmtun þessari,
nefnilega áheyrendur. Það er
svo breytið, að menn forðast
oft hið bezta, en elta allskonar
„göjl“ í þúsundatali. Hér er
flokkur alþýðumanna, fagur-
lega þjálfaður 1 listrænum
söng. Hvar eru nú söngelsk-
ir, sjómenn, verkamenn, iðn-
aðar- og verzlunarmenn, stétt-
arbræður og systur þessara
góðu gesta, og hvar eru nú aðr-
ir söngelskir Reykvíkingar? —
Væntanlega fylla þeir húsið í
dag, þegar K. A. syngur hér í
síðasta sinn.
Ríkarður Jónsson.
Bióin.
Hin ákærða
Hin ákærða heitir myndin, sem
Nýja Bíó er að sýna. Leika aðal-
hlutverkin Douglas Fairbanks
og Dolores del Rio, dansparið
Gaby og Tony Seymour.
Mynd þessi er spunnin af öf-
und og afbrýði öðrum þræði, en
ást hinum. Yvettee, sem lítur
Tony girndaraugum, en leggur
hatur á Gaby, deyr fyrir hendi
morðingja. Böndin berast að
Gaby. Það er ógerlegt að sanna
sakleysi hennar, allt bendir ótví-
rætt til þess gagnstæða.
Á síðustu stundu leysist þó
hnúturinn. En þá vitneskju,
hverjum dauðasökin hvílir á, er
bezt að geyma áhorfendunum.
Vid kynntumst
í París
Myndin, sem Gamla Bíó er að
hefja sýningar á, Við kynntumst
í París, gerist að mestu í Sviss
að vetrarlagi.
Ung amerísk stúlka, sem hefir
tízkuteikningar að atvinnu, leik-
in af Claudette Colbert, leggur
leið sína til París. Það hefir ver-
ið hennar draumur að komast
þangað. Þar kynnist hún tveim-
ur Ameríkumönnum, sem hún
fer með til Sviss.
Þar henda mörg atvik við í-
þróttir og leiki og áhyggjulaust
líf. Ungu mennirnir fella ástar-
Reykjavikurannáll h.f.
REVYAN
r oyoooir
17. sýning
í dag kl. 2 e. h. stundvís-
lega í Iðnó.
Venjulefft leikhúsverð.
Aðgöngumiðar við inn-
ganginn.
18. sýning
annað kvöld kl. 8 stundvís-
lega.
Aðgöngumiðar seldir í
dag kl. 1—7 og á morgun
eftir kl. 1.
Venjulegt leikhúsverð
daginn, sem leikið er.
19. sýning
Aðgöngumiðar seldir í
dag kl. 4—7, á morgun kl.
1—7 og eftir kl. 1 á þriðju-
dag.
Venjulegt leikhúsverð
daginn sem leikið er.
PRENTMVNDASTOFAN
LEIFTUR
Hafnarstræti 17, (uppi),
býr til 1. ílokks prentmyndir.
Sími 3334
K A V P i Ð
LÉREFTSTUSKUR
hreinar og heillegar,
(mega vera mislitar),
kaupir Prentsmiðjan
EDDA h.f„ Lindar-
götu 1D.
ÚTBREIÐIÐ
NÝJA DAGBLAÐIÐ.
hug til stúlkunnar og þriðji
keppinauturinn bætist í hópinn.
En að siðustu verður ekki leng-
ur fram hjá því komizt að gera
upp reikningana.
Að lokum myndarinnar siglir
unga stúlkan hraðbyri mót
ströndum fósturjarðar sinnar og
nýju tímabili æfinnar.
Karlakór Aknrevrar
Söngstjórí Askell Snorrason
Muníð síðasta samsöng Karlakórs
Akureyrar í Gamla Bíó kl. 3 í dag.
Aðgöngumidar hjá Eymundsen og K. Viðar.
VERÐ VIÐTÆKJA ER LÆGRA HÉR A
LANDI, EN I ÖÐRUM LÖNDUM ALF-
UNNAR.
ViStækjaverzlunin veitir kaupendum viBtækja meirl
tryggingu um hagkvæm viðskipti en nokkur önnur
verzlun mundi gera, þegar bilanir koma fram f tækj-
unum eða óhöpp bera að höndum.
Ágóða Viðtækjaverzlunarinnar er lögum samkvæmt
eingðngu varlð til reksturs útvarpsins, almennrar út-
breiðslu þess og tll hagsbóta útvarpsnotendum.
Takmarkið er: Viðtæki inn á hvert helmili.
Víðtækjaverzlun ríkísíns
Lækj’argötu 10 B. Sími 3823.
iVIROINIA OGAREIIiIR
20 stykkja
pakkimt kostar
kr. 1,35.
Fést / Sl/urn
hum
Skyndisalan
heldur áfram.
H1 j ó <3 f æ r a. Iol \jl s i ð-
Gula bandið
er bezta og ódýrasta smjörlíkið.
í heildsölu hjá
Samband isl. samvinnufélaga
Sími 1080.
► Borgíð Nýja dagblaðið!