Tíminn Sunnudagsblað - 15.09.1963, Blaðsíða 9
LAUGARDAGINN 29. júní, klukkan
fimm mínútur yfir átta árdegis, lagði
kvæðamannafélagið Iðunn í Reykjavík
upp í hina árlegu skemmtiferð sína. Að
þessu sinni var ákveðið að fara vestur
á Snæfellsnes og gista í Grundarfirði.
Þórarinn Bjarnason, tengdafaðir minn,
sem er gamall Iðunnarfélagi, en hætt-
ur að geta farið í svona Iangar ferðir,
bauð okkur hjónunum í þessa ferð.
Veðrið var gott og landið fagurt
og frítt, en alþýðuskáldin hefðu áreið-
anlega séð fyrir því, að ferðin hefði
orðið skemmtileg, þótt veðrið hefði að
einhverju Ieyti brugðizt. Ég veit ekki,
hvaða óveður hefði getað yfirbugað
brandarakveðskap þeirra Andrésar Val
bergs og Sigurbjarnar Stefánssonar. —
Þegar lagt var af stað, var logn, en þoka
niður í hlíðar og dögg á jörð. Naum-
ast var bíllinn okkar, P-101 frá Stykk
ishólmi, kominn út fyrir landamerki
höfuðborgarinnar, þegar fyrsta vísan
heyrðist gegnum hátalarann. Það var
Andrés Valberg, sem reið á vaðið:
Að yrkja vísu er okkar fag
og við stemmu glíma.
Brugðið hef ég blundi 1 dag,
byrjaður að ríma.
Og strax á eftir kemur Úirich Richt-
er með aðra:
Nú skal byrja Bragamál,
að baki er strit og mæða.
Látið því af lífi og sál
ljóð um bílinn flæða.
Við Drápuhliðarfjail i Helgafellssveit.
(Ljósmynd: Þorsteinn Jósepsson).
Fararstjóri er Jóhann Garðar frá
Öxney á Breiðafirði. Hann situr við
hlið Andrésar, fremst í bílnum, og
handleikur hátalarann, reiðubúinn að
gefa mönnum orðið eða lesa sjálfur
það, sem skáldin færa honum í allmis-
jöfnum handritum! Segja má, að hér
sé um ósjálfráða skrift að ræða, þvi að
hreyfingar bílsins stýra hendi þess, er
skrifar. Þetta gerir þó ekki svo milcið
til, því að geti fararstjórinn efcki lesið,
getur hann bara í eyðurnar.
Þokan hylur enn fjallabrúnirnar, og
Andrési likar það ekki og mæl'ir því í
bundnu máli til skaparans:
Það er leitt, ef þokan grá
þekur skyggnisljóra.
Drottinn, viltu draga frá
daggartjaldið stóra.
Og sjá, hægt og hikandi lyftist þok-
an og fegurð dala og fjalla birtist. —
Skáldin gteyma um stund íþrótt sinni,
en heillast af unaði þeim, sem sólstöðu-
IlMINN - SUNNUDAGS8LAÐ
i r
I
753