Tíminn Sunnudagsblað - 07.02.1965, Blaðsíða 2

Stephan G. Stephansson kvað
stundum kersknisbragi um þá. sem
hann átti í útistöðum við. Einn
slíkra braga var Gelliskvæði sem hér
birtist.
Komið, heíjum, sveinar söng,
sækjum Nabal heim.
í kvöld við hátíð höldum,
heilsum pilti þeim.
Berjum blikkdalla fast
bjallan hringi dátt.
Gellir bóndi giftur er
og glömrum nú hátt.
Honum sungið hafa æ
hjartanæmust ljóð
búfénaðarbjöllur,
búrdallanna hljóð.
Berjum blikkdalla fast o.s.frv.
Hringi rifin klukka hver,
klingi slitið fat,
brúkum aldrað, ónýtt,
allt sem hefur gat.
Berjum o.s.frv.
Gellir bóndi, gakktu út,
gamlir vinir hér
berja á blikkdallana
brúðkaupskvæði þér.
Berjum o.s.frv.
Gellir bóndi gekk sig út,
gesti komna sér,
bauð þeim inn í búrið
borða egg og smér.
Berjum o.s.frv.
Öllum þótti illt við þig
eiga matarkaup.
Gakktu inn, Gellir bóndi,
gefðu oss heldur staup.
Berjum o.s.frv.
Pússunartoll þinn heimtum hér,
hann skal fyrir treat,
fram af friðdómara
fór hún upp á krít.
Berjum o.s.frv.
Silfrið mitt og sálin mín,
sem mér Mammon gaf,
gullið mitt er guð ninn,
ég geng ei trúnni af.
Berjum o.s.frv.
Hingað æða uxar tveir,
öskra og hrista sig,
erkienglar Mammons,
sem eiga að vernda mig.
Berjum. o. s.frv.
Geilir bóndi, gættu þín,
gömul naut eru rög,
GELLISKVÆÐI
ekki hót þér hlífa
hrædd því eru mjög.
Berjum o.s.frv.
Dali hér þér takið :vo
til að kaupa vín.
Dregst ég upp og doðna
deyðu sála mín.
Berjum o.s.frv.
Bessi og Leifi, mínir menn,
moki dáltið til
hérna í miðjum haugnum,
í honum lúra vil.
Hringjum líkhringing lágt,
linni kæti og spaug
Gellir bóndi að gömlum sið
er genginn í haug.
Komdu síðan, Svartur minn,
sönglaðu kvæði á blað,
sorphaugurinn svarti
sortnar meir við það.
Hringjum líkhringing iágt
linni kæti og spaug.
Gellir bóndi að gömlum sið
er genginn í haug.
Þessu kvæði svaraði kona ein í
Norður-Dakota, Guðrún Þórðardótt-
ir, fædd 1817, dáin 1896.
Halldóra B. Björnsson tók saman
98
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ