Tíminn Sunnudagsblað - 01.06.1969, Blaðsíða 8

eiga systur.
h'Vítuir. En ®vo jviairfð ég svartur, og
nó vifl. ég \'!eirða hvátnr aftu'i"*.
Af tiMILjuín bjö'riguðust Marían
oig MtM bróðir heininialr, Brahíini, er
htræðiteg ödöíg vofðu yfir þeim í
Aisír. Þetta vair 1 AMirsitríðiinu, og
Amabar höfðu hfeirteikáð bæimm Pal-
esitró. Bæmimm st'óð í báli, og milsk-
ummiairilaust var genigið á miiilii bols
oig höfuðis á, ölu frömisiku fófllki.
Mamgiir Airabáa-, setm grumiaðitr voru
uim Mðveialu við .Frakka, voru
lftia dmepmiir. 'Umd'iir tmé edmu utam
við bremmamdi bæimm lá Maríam
!
umrenningur fonn Hann I sorptunníl
i París.
BRAHIM
fundinn meS systur sinni utan^ viS
brennandi bæ.
l'itia sofamdi hjá brðður símumi.
Þau vo-ru a)f Beirbakiymi. Em svo
uindacilíeiga vildi táfl, að Mairíam hafði
fæðzt hvít, em bró'ðii'r hiemmar brúmm.
Jóséfímia tók systkimán að sér og
fór mieð þau í höl síma í Frakk-
Ilamdi. Þar var Marám lemlgi eima
sltúikam og dremigjumuim selm ömm-
uir móð'iir. Jósefíma kaliar hana- oft
liiiUu mörnrnu.
Saiga Nóeflls heifst Þoráksmessu-
dialg eimm í París. Það viar kalt, og
giamaM' Iöddairi, Pepére, var að
róta í sorptummum í bafogarði við
Momitmiairtre-kirkjuigarðimm. Hamm
vairð að hafla hraðam á, því að
hanm vissi, að vagmiein var aö koma
og sorpið, sém í hamm fór, var aHt
bremint oig malað fatfmóðum. í
fj'órðd tummummi, sem hamm kamm-
aði, rakst hamm á eitthvað, sem vaf
ið vár urn daigblöðum. Hamm raktii
blöðim utam af þessu, sem hamm
hóit, að væmi brúða. Hamm tók í
ainmam hamditegigimm ■— oig þá
hmeyfði brúðam sig!
Hlamm hafði fumdið nýfœtt barm.
Hlamm vafði treflimiumr simium utan
um það, hljóp a® miælsita veátimga-
húlsi ag sagðl írá fumdi símuim. Þá
vair sorpviaginiinin að heyigja fyritr
htormið.
Veiltimlgamaðurimm hrimigdi á iög-
ívtgiluma, oig barnimi var bjargað.
Biaðalmaður, sem kornst á smoðiir
Ei þemmam iattburð, stoiaði liijl Jóse*
u. Hiúm ver í mammiitalgmiaði kjá
vimumi símmm, em hvartf undif eáme
úr samikvæimimu og fór til Momf-
martr’e, þar sem dlrenigurimm var í
sjúkrahúisi. Lækmiirimm sagði hemmi,
að hamrn mymdi hjairna víð, cn
aidrei verða samur: Hamm hafði
kalið í sorptummiummi, og eistum
voru sfoödduð. Jósefíma fór með
dremigiinm heiim titf sín.
— Áður em óg fór, simaði ég
tdl blaðamammisáms og saigði: Fimmdu
m-ammimm, sem bjargiaði homum.
Og Miaðamaðuirámm famm hamm.
Stulttu síðar var löddarinin gamiii
heiðuirsgeisfur í samkvæmi í Les
Miiliaindles. Þetta var skírmairvieMa,
og Pétmr gamlli var guðf aðir Nóelis.
Mará er Imdíámi af Baole-ætt-
stofmimuam. Vemezúella er föðurHamd
hams. Sagia hams er bæði merkiieg
og sorgleg, og ég varð að nota
flMni farartæki til þess að ná i
hamm em nokfourt hdmmia barmamma.
Hiarmisaga hams smerist í hamingju,
em nærri má segja, að annað barn
j'ijöi að deyja í haos stað. Ég var
á sönigför um íamdið og hafði f eng-
ið leyfi komu af Imdíámiaættum tiH
þiéss að ætltiéiiða barm hemmar, því
að faðiirdmm var dáimm. Þetita var
koirmtoarm, og éig fór mieð h'amm til
borgar eimmar, iþar sem ég gaf hom-
um holam barnamiat í sex vikur.
Þá komr nokkuð óvæmt fyrir. Semdi
boði. k'om tdi mím frlá ættifilokkm-
um. Hiamm sagði mór, að móðic
barnisimis yrðl svípt Ilíifiiniu, ef ég skil
aði því efcfoi. Frændi þess, töfra-
maður, hafði saigt æitittfOtokkmum, að
éig ihófði flemigið barmið til þess að
dieyða það, og Móðið úr því ætti
að motia táfl. iþess að lækma holds-
veiki í hvitu-m mömmuam. Ég stó'ð
uppi úrræðallauis. Ég varð að láta
barmáð af hönidum, og viku seimma
dó það. Banaaníeimdð var miðuirg'amg
uir. Mlaigii dremigsiims þoidi ekkd ræt-
ur o;g anmiað þess kymis, serni Imdíán-
arnliir gáifu homum.
Stuititm sieiinma kom ammar semdi-
boði 'tdl mím. Hamm var eirimdreM
Imdliámahö'fðinigija. Hamin saigði mér,
að ætittfloklkuirimin mymdi semmáilleiga
veslast upp, því að vatoslaust var
orðið á yifirráðasvæði hans. Upp-
sprettam, seim hanm hialfðd fiemgið
úr vatm, var gemlgim tiil þua'irðaat
„Þiejss veignia Iigigur á“, sag'ði sewdfr
boðimm'. „Höfðlnlgámm vii, að þú tafit
ir að þér eitt af bamnabörmuttn
hiamis. Það er dremigur, og þu áté
að fara mieð hamm tii lands hvátiu
iniamoamma oig ala ihamai. vel upp,-
svo að h'amin gteti koaniið afltiuir iíj
lands feðra okkar oig gerzt hðfö-
464
TlMlNN - SUNNUDAGSBLAÐ