Tíminn Sunnudagsblað - 01.06.1969, Blaðsíða 13

Tíminn Sunnudagsblað - 01.06.1969, Blaðsíða 13
/ í / / / / / / / / / / / / 7 / / / / > / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / Danskur maður, sem oft hafði virt Örvarodáa og axir steinaldar mðl'Jia fyrir sér með spurn í atigiiitt og undrazt handlag |eirra, stóðst að lokum ekki mátið: Hailli dró að sér tinnu og tók að þreifa sér um það, hvernig unnt væri að kljúfa hana og fleyga, svo að úr yrðu nothæf tæki. Við það mátti hann ekki nota neitt annað en það, sem steinaldarmönnuhum hiaut að hafa verið tiltækt. Og að lokum fann hann réttu að- ferðimar: Þannig hlutu þeir að hafa farið að. Fornleifafræðingar hafa líka reist bræðsluofna með því sniði, sem ætlað er, að fornmenn hafi notað við járngerð, og prófað, hvernig gafst að bræða í þeim járngrýti, og þeir hafa gert til- raunir með sviðningarækt, er lengi var stunduð. Þannig hafa ýmsir menn leitazt við að kanna, hvernig löngu horfnar kynslóð- ir höguðu störfum, sem nú eru fallin í fyrnsku. Fyrir nokkrum áratugum heyrði lítill drengur norður í Skagafirði, dóttursonur Sveins frá Mælifellsá, sem Veraldarsög una skrifaði um ævintýri lífs síns, Hellismannasögu lesna á kvöldvökum á heimili sínu. Hon- um varð Valnastakkur svo minn isstæður, að hann gat ekki gleymt honum. Hellismannasaga er ekki sannsöguleg, þótt vissu- lega hafi útlagar dvalizt í Surts- helli einhvern tíma í fyrndinni. En drengurinn eignaðist þann draum að búa sér til völustakk. Hann hól'st handa um þetta fyr- ir tæpum fjörutíu árum. Hann var lengi áð þreifa fyrir sér, hvernig stakkurinn skyldi gerð- ur, svo að hann yrði góð brynja, líkt og Daninn, sem fleygaði tinnuna, og þriðju gerðinni og þeirri, er úr varð traust brynja, hefur hann ekki enn Iokið. Þó Valnastakkur við fornmunaþilið. er hann koniinn svo vel á veg með hana, að hann gctur brugð- ið sér í hana. Hann heitir Andrés Valberg, þessi maður, og er við fleira Ljósmynd: Gunnar. brugðinn cn flestir aðrir menn. Vandfundinn mun maður, sem safnað hefur jafnmargvíslegum náttúrugripun, og menningar minjum og hami. é|g ekki ýkjaigamal, eir ég fékk heátebólgiu. Þá varð það mér til bjairgar, að Jón Miagnúisson í Gdl- botd, sem nú á h'eima á Sauðár- kréki, Iiáinaði pabba (vo eMishesta, svo að hægt væni að ná i héraðs- lækindimn á SauðáTtoróiki, Jónas KrdstjáinisisiO'n. Upp úr hedlabólgunni fékk éig sro krampa Þá kom mér m hjálpar meðai frá Sigmundi hómópata Andiréssyni, bónda á Vindh'eimum. Síðan hef ég tiölla- trú á sikottuilœknuun og andalækn- imgum oig hef oftlega notið þeinra, er aðtrir hala staðið ráðþrota. Þriggja ána fimttist ég svo í Kállf- árdal í Gönguskörðum. Þa>r átti ég heima til elk-fu ára addtirs. T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ 469

x

Tíminn Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.