Alþýðublaðið - 04.05.1922, Page 4

4
fri 6enia.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Mikil verðlækkun
í verziua Símonaf Jénssonav, L%ugaveg 12. Sítni 221.
Hitsflöskur á kr 2 50 til 325 Pakkalitir 0,20 pr. bréf Vas2haífar,
Matskeiðar, Hárgteiður, Fataburstar. H nd ápur Of raargt fleira. —
Þetta ko-.t&boð steradur aðeina í nokkra daga. — Notið tækitæriðl
Káputau
Mest og bezt úrval af allskouar Kápu- og Kjftlatamsm,
bláu og svörtu Chevfot og F&taefnum fcjá
Helga Jónssyni, Laugaveg I 1.
Khöín, 3, maf.
Fíá Genúa er símaS, sð bauda
rnems hafi í sarneiningu saraið
skj<l raeð kröfítra sfnum og af
hent það Rú.sum, en síðan hafi
Lloyd G O ge kynilega farið á
brott úr borginni til Frakkiands
til þess að hitta Poisca'é.
Tilkynning.
Eiaa og áður læt eg gera ut&n
u «1 grafreiti og gsnga frá þeira.
Þeir er hafa i fcyggju að iáta
gera slíkt t vor, tali við mig sem
fyrst, — P nta iegsteina fyrir þá
er þess óska. — Öll vinna fljótt
:: og vel af hendi leyst. ::
Felix Guðmundsson.
Suðurgötu 6 — Sími 639
Kaupendnr „Verkamannsins^
hér i bæ eru vra«ar»legast beðnir
að greiða hið íyrsta ársgjaidið,
5 kr, á afgr Álþýðubiaðsina,
Ver*l. „Grettlr“ hefir enn
þt ódýrt saltkjöt. Verið fljót
áður en alt selst upp. Eianig fsl
smjör, lægra verði en áður Gott
kcx og tvíbökur, ódýrara en ann
arsstaðar. — Kaffi bezt í bænura
og neftóbak skorið ísl. egg aðsins
j 5 aura stk. — Radfum prfmus
h«usar, rajög ódýrir, nýkoranir f
Verzl. Grettir Grettisg 45 Sfrai 570
AiLkontr innanhúsamunir
fást ódýrir á Skólavörðustíg 46
6óðir reilhestar
tll ieigu í lengri og skemri ferðir
Spítaiastfg 2
Starfsstúlknr vantar að
Vífilsstöðum 14 mal. Upplýsisgar
bfá yfirhjúkrun»rkonucni.
Rltstjóri og abyrgó .iuiaður:
Ólaýur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Edgar Ric* Burrougks. Tarzan.
skrifaði. Hann sárlangaði til þess að tala við hana, en
hann þorði ekki að hætta á það, því hann þóttist vita,
að hún mundi ekki skilja sig fremur en ungi maðurinn,
Hann var líka hræddur um að hræða hana.
Loksins stóð hún á fætur og skiidi blöðin eitir á
borðinu. Hún fór í rúmið. Nýtt gras var í því. Hún
lagaði það.
Hún leysti gullbjart hárið. Það liðaðist eins og gull-
straumur um herðar hennar.
Tarzan var frá sér numinn. Nú slökti hún ljósið, og
dimt varð í kofanum.
Tarzan stóð enn úti fyrir glugganum. Hann húkti
þar hlustandi í hálfa stund. Loksins heyrði hann reglu-
legan andardrátt sofandi manns.
Hann teygði hljóðlega hendina inn á milli rimlanna í
glugganum, og þreyfaði varlega um borðið. Loks fann
hann bréfið, sem Jane Porter hafði verið að skrifa,
Hann dró hendina eins varlega að sér með þennán
dýrmæta hlut.
Tarzan vafði saman blaðið og stakk því í örvamæli
sinn. Því næst hvarf hann í skóginn eins hljóðlega og
skuggi væri.
XVIII. KAFLI.
Tollnr skógarins.
Snemma næsta morgun vaknaði Tarzan, og eins og
hann kvöidið áður hafði hugsað síðast um blaðið í
örvamæli sínum, eins datt honum það nú fyrst i hug.
Hann þreif blaðið i von um að hann gæti lesið það
sem stúlkan kvöldið áður hafði skrifað.
Við fyrsta yfirlit varð hann fyrir roiklum vonbirgðum.
Hanp hafði aldrei þráð neitt jafn hátt og það, að géta
nú lesið boðin frá þessari gullhærðu, guðdómlegu verur
sem orðið hafði svo óvænt á vegi hans.
En ef bréfið var nú ekki ætlað honum? Þá voru það
hugsanir hennar, og Tarzan apabróður var það nægilegt.
Stafiroir í svörtu bókinni voru kunningjar hans, þó
samsetning þeirra væri honum ráðgáta; en þessir voru
gersamlega nýir.
Hann skoðaði þá langa stund, og loksins fór honum
að finnast hann kannast við þá. Aha, þeir voru gamlir
kunningjar, en illa útleiknir.
Hann stafaði sig fram úr orði hér og þar. Hjartað
hoppaði 1 honum. Hann gat lesið það, og hann ætlaði
að gera það.
Nú fleygði honum fram, og að undanteknum fáum
orðum gekk honum vel.
Þetta las hann:
Vesturströnd Afríku, á að giska á xo. gráðu suðlægrar
breiddar. (Segir Clayton).
;.(?) febrúar, 1909.
Hjartkæra Hazeli
Það virðist bjánalegt, að vera að rita þér bréí sem
þú sérð kann ske aldrei; en eg verð blátt áfram að
segja einhverjum frá þeim skelfingum, sera við höium
ratað 1 síðan við lögðum af stað írá Evrópu á óhappa-
skipinu Örinni.
Ef við komumst aldrei aftur til siðaðra manna, sem nú
virðist líklegast, verður þetta að minsta kosti stutt frá-
saga þeirra atburða, sem skópu örlög okkar, hver sem
þau nú verða.
Eins og þu veist var álitið, að við hefðum lagt af
stað i visindaleiðangur til Congo. Pabbi þóttist ætla.
að rannsaka, undraskoðun um eldagamla, stórkostlega
menningu, sem finna mætti menjar eftir einhversstaðar