Morgunblaðið - 09.05.2004, Side 44
✝ Guðmundur Þor-kelsson fæddist í
Reykjavík 3. apríl
1921. Hann lést 24.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Þorkell Guðmunds-
son, f. í Reykjavík 12.
nóvember 1879, d. 6.
febrúar 1940, og
Kristín Jónsdóttir, f.
í Vigfúsarkoti í
Reykjavík 4. júlí
1885, d. 13. desember
1959. Guðmundur
var næstyngstur í
hópi níu systkina.
Þrjár systur, Þóra, Ásta og Hjör-
dís, lifa bróður sinn.
Guðmundur kvæntist 15. júlí
1944 eftirlifandi eiginkonu sinni,
Hansínu Bjarnadóttur frá Fá-
skrúðsfirði, f. 21. febrúar 1921.
Foreldrar hennar voru Bjarni
Austmann Bjarnason, f. í Valla-
hreppi, S-Múl. 19.
ágúst 1876, d. 30.
apríl 1955 og Stef-
anía Markúsdóttir, f.
í Fljótsdalshr., N-
Múl., 29. ágúst 1884,
d. 10. apríl 1975.
Guðmundur og
Hansína eignuðust
fjögur börn, Þorkel,
f. 1942, Bjarna, f.
1945, Stefaníu, f.
1950 og Önnu Krist-
ínu, f. 1951.
Guðmundur var
eldsmiður að mennt
og vann lengi við sitt
fag í Hamri. Síðustu starfsárin
var hann vaktmaður hjá Lands-
símanum á Jörfa. Síðustu fimm
árin bjuggu Guðmundur og Hans-
ína í þjónustuíbúð fyrir aldraða á
Ási í Hveragerði.
Útför Guðmundar var gerð 3.
maí, í kyrrþey.
Elsku afi, nú ertu farinn frá okkur
og svo snögglega.
Þegar ég frétti að þú værir veikur,
þú sem aldrei varst veikur, bjóst ég
við að þú færir aftur heim til ömmu
en í staðinn kvaddir þú þennan heim
eins og þú hefðir óskað sjálfur, á þinn
hógværa hátt. Ég trúði því ekki þeg-
ar síminn hringdi seint á laugardags-
kvöldinu og mér var sagt að þú hefðir
dáið þá um kvöldið. Ég sagði aftur og
aftur „nei“ ekki afi minn, yndislegi afi
minn. Þetta gerðist of snögglega fyr-
ir mig þar sem ég vildi hitta þig einu
sinni enn en minningarnar um þig, afi
minn, eru svo hlýjar að þær fylla
hjarta mitt og ég veit að þér líður vel
þar sem þú ert núna.
Þegar ég hugsa til þín get ég ekki
annað en brosað þar sem þú varst
alltaf svo fyndinn og skemmtilegur.
Allar sögurnar sem þú sagðir; þú
sagðir svo skemmtilega frá og fékkst
mann alltaf til að hlæja.
Ég man þegar ég var lítil og spurði
þig af hverju þú værir ekki með neitt
hár, þú varst ekki lengi að svara því
og í stuttu máli fauk það hreinlega af.
Svo varstu alltaf að biðja okkur
barnabörnin að greiða á þér lubbann
og setja teygjur og spennur í hárið
sem var ekki neitt. Svo komuð þið
amma eitt sinn heim og pössuðuð mig
þegar ég var lítil, amma poppaði
poppkorn og setti í nokkra glæra
plastpoka sem þið gáfuð mér og
krökkunum í götunni og svo settist
þú niður í hurðargættina og sagði
okkur söguna um óskasteininn en
það var svartur mjúkur steinn sem
við fundum í garðinum. Við krakk-
arnir hlustuðum spennt á og ég man
hvað ég var montin af afa mínum og
ömmu.
Það var alltaf svo gott að heim-
sækja ykkur, þið tókuð svo vel á móti
öllum og gáfuð svo mikla hlýju af
ykkur. Þegar ég var í menntaskóla
vann ég að verkefni í félagsfræði sem
átti að fjalla um gamla tímann og
ákvað ég að renna austur fyrir fjall og
hitta þig, afi minn, og athuga hvort þú
hefðir ekki örugglega frá einhverju
að segja frá því þegar þú varst ungur.
Í fyrstu sagðist þú ekki muna eftir
neinu en þegar þú byrjaðir þá gast þú
haldið endalaust áfram og við amma
hlustuðum báðar á og höfðum gaman
af. Þú sagðir margar sögur, t.d. þegar
þú varst polli og bjóst á Hverfisgöt-
unni þar sem þú fylgdist m.a. með
þegar bændur fóru hjá er þeir sinntu
erindum sínum í kaupstaðnum og þá
var oft líf og fjör. Einnig hvað þér
þótti gaman að fá að fylgjast með föð-
ur þínum við störf hjá Shell þar sem
alltaf var eitthvað spennandi að ger-
ast. Þú sagðir svo skemmtilega frá og
við amma hlógum og hlógum. Ég
fékk hæstu einkunn fyrir þetta verk-
efni, enda engin furða þar sem frá-
sagnir þínar voru alveg frábærar.
Þetta er einungis hluti af þeim minn-
ingum sem ég á um þig, afi minn, og
eru þær allar bjartar og góðar.
Ég er mjög þakklát fyrir það að
hafa átt svona góðan og skemmtileg-
an afa. Ég er einnig þakklát fyrir það
að sonur minn hafi getað kynnst þér
þó ungur sé. Þegar við heimsóttum
ömmu um daginn, eftir að þú yfir-
gafst þennan heim, spurði sá stutti
hvar afi væri. Ég spurði hann á móti
„hvar er afi?“ þá svarði hann „afi
lúlla“. Svo fór hann inn í herbergi og
náði í stafina tvo sem afi átti og sagði
„afi á“. Afi og amma hefðu átt 60 ára
brúðkaupsafmæli á þessu ári og nú
þegar afi er farinn bið ég Guð um að
styrkja ömmu mína og blessa minn-
inguna um þig afi minn.
Brynja Sævarsdóttir.
GUÐMUNDUR
ÞORKELSSON
MINNINGAR
44 SUNNUDAGUR 9. MAÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðrún Þor-steinsdóttir
fæddist í Reykjavík á
Bræðraborgarstíg 31
(Blómsturvöllum)
26.10. 1945. Hún lést
á líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
1. apríl síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Ása Eiríksdótt-
ir, f. 11.6. 1913, og
Þorsteinn Einarsson,
f. 6.2. 1907, d. 21.7.
1982. Bræður Guð-
rúnar eru Einar Jón
Þorsteinsson, f. 19.4.
1936, og Eiríkur Þorsteinsson, f.
26.10. 1945. Guðrún eignaðist
einn son, Guðlaug Pálsson, f.
18.1. 1963. Eiginkona hans er
Kolbrún Elsa Jóns-
dóttir, f. 18.8. 1960,
og eiga þau þrjú
börn: 1) Jón Örn, f.
19.1. 1987, 2) Þor-
steinn Már, f. 24.11.
1989, 3) Guðrún
Ósk, f. 7.11. 1991.
Guðrún var í
mörg ár til sjós á
farskipum, ýmist
sem þerna eða
kokkur. Í landi
starfaði hún mest í
veitinga- og hótel-
rekstri en vann síð-
ustu árin á Landa-
kotsspítala. Útför Guðrúnar var
gerð frá Fossvogskapellu 13. apr-
íl síðastliðinn, í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Ég kynntist Guðrúnu tengdamóð-
ur minni árið 1984 og vörðu því
kynni okkar í 20 ár án þess að nokk-
urn skugga bæri á. Hún var dugleg
með afbrigðum sem kom ekki síst í
ljós nú síðustu árin í baráttunni við
erfiðan sjúkdóm sem að lokum hafði
yfirhöndina.
Þótt ljóst væri um nokkurn tíma
að hverju stefndi er víst að aldrei
verður nokkur maður viðbúinn frá-
falli ástvinar ekki síst þegar um er
að ræða fólk á besta aldri. Við átt-
um svo mikið eftir að gera saman.
Við áttum eftir að klára sumarbú-
staðinn á Þingvöllum sem við vorum
að reisa og var Guðrúnu mikið
hjartans mál. Þar átti hún sínar
bestu stundir sem barn, unglingur
og á fullorðinsárum og var því vel
við hæfi að Blómsturvellir skyldi
bústaðurinn heita eins og æsku-
heimilið hennar á Bræðraborgarstíg
31 nefnist enn í dag. Við sem eftir
sitjum munum samt halda ótrauð
áfram með verkið sem við hófum öll
saman og klára á þann hátt sem við
vorum svo sammála um og ánægð
með.
Stuttu fyrir andlátið dvaldi hún
yfir helgi austur á Þingvöllum hjá
Eiríki bróður sínum og Unni konu
hans og hafði hún þá á orði að henni
hefði ekki liðið betur um langa hríð
hvort sem þakka bæri það staðnum,
umhverfinu, loftslaginu eða hrein-
lega því hversu stjanað var við hana
eins og hún orðaði það. Eitt er víst
að hún naut þess innilega að dvelja
þessa daga á staðnum sem var
henni svo hugleikinn.
Guðrún var hress og skemmtileg
og stutt í stríðnina en um það geta
sonurinn og barnabörnin vitnað því
þær voru ófáar sendingarnar sem
hún færði þeim, t.d. kom glæsilegur
svartur leikfangabíll BMW úr ein-
um jólapakkanum um síðustu jól til
elsta barnabarnsins sem hafði víst
eitthvað tjáð sig um slíkan drauma-
grip í fullri stærð reyndar. Guðrúnu
var ákaflega annt um fjölskyldu sína
og ekki síst barnabörnin þrjú en í
hjarta þeirra á hún stórt pláss sem
verður ekki fyllt. Hún var alltaf boð-
in og búin að aðstoða þau ef eitthvað
bjátaði á og aldrei komu þau að
tómum kofunum hjá henni og röt-
uðu alveg í skápinn sem geymdi það
sem helst var sóst eftir. Ekki má
gleyma umhyggjunni sem hún sýndi
móður sinni háaldraðri sem nú lifir
dóttur sína. Hennar er sárt saknað
en minningarnar eigum við þó alltaf,
því þær verða ekki frá okkur tekn-
ar.
Hvert örstutt spor var auðnuspor með
þér,
– hvert andartak er tafðir þú hjá mér
var sólskinsstund og sæludraumur hár,
minn sáttmáli við Guð um þúsund ár.
(Halldór Kiljan Laxness.)
Kolbrún Elsa Jónsdóttir.
Elsku Guðrún frænka, eða
frænka, eins og við bræðurnir köll-
uðum þig alltaf.
Nú ertu farin frá okkur á besta
aldri eftir langa og stranga baráttu í
veikindum þínum.
Margar skemmtilegar minningar
koma fram sem við höfum átt sam-
an í gegnum tíðina. Margar þeirra
eru tengdar sumarbústaðnum á
Þingvöllum, jólunum saman heima
hjá ömmu á Blómsturvöllum og
þegar þú rifjaðir upp sögur af pabba
og þér á uppvaxtarárum ykkar.
Þú varst alltaf kát og hress,
fannst ekkert leiðinlegt að stríða
okkur bræðrum þannig að við áttum
ekki til svör. Þú varst okkur eins og
amma, við munum alltaf geyma
minningar um þig.
Elsku Ása amma, Gulli, Kolla,
Jón Örn, Steini og Guðrún, við vott-
um ykkur innilega samúð á þessum
erfiða tíma.
Jóhann og Ásgrímur.
GUÐRÚN ÞOR-
STEINSDÓTTIR
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
Vaktu, minn Jesús, vaktu’ í mér,
vaka láttu mig eins í þér.
Sálin vaki þá sofnar líf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
(Hallgrímur Pétursson.)
Sofðu rótt, elsku amma.
Jón Örn, Þorsteinn Már og
Guðrún Ósk.
HINSTA KVEÐJA
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför elskulegs eiginmanns
míns, föður, sonar og bróður,
EINARS ARNALDS
rithöfundar,
Bugðulæk 6,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar 11G,
Landspítala Hringbraut og gjörgæsludeildar Landspítala Fossvogi.
Sigrún Jóhannsdóttir,
Dagný E. Arnalds,
Ólöf Helga Arnalds,
Klara Jóhanna Arnalds,
Ásdís Arnalds,
bræður hins látna og fjölskyldur þeirra.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar elskulegrar sambýlis-
konu minnar, móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
SIGRÚNAR GUÐBJÖRNSDÓTTUR
Dúu,
Sörlaskjóli 60.
Guðbjörn Guðjónsson,
Margrét Valdimarsdóttir, Sigurjón Yngvason,
Steinunn Valdimarsdóttir, Steingrímur Dagbjartsson,
Þorbjörg Valdimarsdóttir, Þorsteinn Þorvaldsson,
Unnur Valdimarsdóttir, Eyþór Benediktsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, stjúpfaðir okkar,
tengdafaðir, bróðir minn, afi og langafi,
HREINN JÓNASSON,
Kelduhvammi 16,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
þriðjudaginnn 11. maí nk., kl. 13.30.
Margrét Jónsdóttir,
Sólveig Margrét Magnúsdóttir, Stefán Karl Harðarson,
Jón Ölver Magnússon,
Víðir Þór Magnússon, Helena Richter,
Björk Magnúsdóttir, Úlfar Sigurðsson,
Sólveig J. Carner og fjölsk.,
barnabörn og langafabarn.
Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
GUÐBJARGAR G. WAAGE,
Þórustíg 5,
Njarðvík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunar-
heimilisins Garðvangs fyrir frábæra umönnun.
Elísabet Karlsdóttir,
Guðbjörg Andrésdóttir,
Ásta Andrésdóttir,
Anna Andrésdóttir,
Óskar Karlsson, Drífa Sigfúsdóttir,
Daníel Óskarsson,
Rakel Dögg Óskarsdóttir,
Kári Örn Óskarsson.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinar-
hug við andlát og útför ástkærrar systur okkar,
mágkonu og frænku,
INGIBJARGAR KRISTJÁNSDÓTTUR
frá Flatey á Skjálfanda,
áður Kópavogsbraut 1B,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar E-2
Hrafnistu Reykjavík fyrir einstaka alúð og góða umönnun.
Guðrún Sigurbjörg Kristjánsdóttir,
María Kristjánsdóttir,
Elísabet Kristjánsdóttir
og aðrir ættingjar.