Íslendingaþættir Tímans - 16.08.1968, Blaðsíða 9

hans frá 1938 og stjórnarformað-
ur frtá 1950 til dánardægurs.
AtS diómi þeirra er gerst þekktu,
voi’u störf hans jg farsæl forusta
í málefnum sparisjóðsins meS
Í>eim ágætum að -tofnunin og hér-
aðið mun lengi að búa
Þessi orð eiga að flytja hinum
látna heiðursmanni innilegar þa'kk
ir, frá meðstjórnendum og starfs-
mönnum sparisjóðsins, fyrir
margra ára ljúft og heillaríkt sam-
starf.
Eiginkonu, dætrum og öðrum
aðstandendum er vottuð dýpsta
samúð.
Friðjón Sveinbjömsson.
t
Fyrir hálfri öld eða veturinn
1917—1918, lágu eiðir okkar Þor-
valdar í Hjarðarhu.ti saman í Borg
arnesi. Hann var þá skrifstofumað
ur hjá verzlunarfyrirtæki þeirra
Jóns Björnssonar irá Bæ og Jóns
Björnssonar frá Svarfhóli, en ég
var þennan vetur heimiliskennari
hjá þeim nöfnunum. Þar bund-
umst við Þorvaldar vinarböndum,
sem traust hafa reynzt á langri
ævi.
Þorvaldur lauk ungur þrófi frá
Verzlunarskóla íslands og að
loknu prófi vann t:ann nokkur ár
hjá fyrrnefndu fynrtæki í Borgar-
nesi.
Árið 1922 hafði Þorvaldur ráðið
utanför til tramhaldsnáms í verzl-
unarfræðum á næ/ta ári, en þegar
faðir hans andað:st hinn 5. októ-
ber 1922, þá hætci hann við utan
för sína, en tók /ið búsforráðum
í Hjarðarho!ti vorið 1923.
Þarna urðu merkileg þáttaskil í
lífi Þorvaldar, og ei til vill hafa ein-
hverjar framavouir brostið við
þessa bre/tingu á áætluðu lífs-
starfi, en »vo beilsteypbur og
drenglundaður var Þorvaldur að
aldrei heyðist hann ræða um slíkt,
en bústörfin fóru honum svo vel
úr hendi, »ins og hann hefði aldrei
önnur störf stundað
Ég er þess fullvias, að Þorvald-
ur í Hjarðarholti hefði sómt sér
vel í stétt verzlunar- oe kaupsýslu-
manna, og sýnt i því starfi stór-
hug, árvekni og heiðarleik, en þó
ólít ég að störf Þorvaldar haifi
borið enn dyrmælari arð við hú-
störf og jarðrækt í hinum búsælu
byggðum Borgiiíjarðar. Hefur
honum líka lánast, að gera æsku-
heimill sitt, að emu bezta höfuð-
hóli í Borgarfirði.
En nú er Þprvaldur látinn, og
skarð fyrlr sklldi í hyggðum Borg-
argjarðar, sem vaudfyllt er. En
líti maður f huganum til haka ytfir
störf Þorvaldar í Hjarðarholti,
hæði húskapinn og öll önnur auka
störf, sem á h.ann hlóðust, þá
munu allir sammála um það, að
öll störf hans hafi verið óvenju-
tega fansæl.
í afmælisgrein am Þorvald, er
hann varð sextugur, sagði ég méð-
al annars þetta:
„Á ferðum mínum víða um land
ið hef óg komið á mörg fyrir-
myndailheimili, þar sem búrekst-
ur, hýbýlaprýði og umgengni öll
hefur verið í bezta lagi. en óg tel
þó að engu heimili sé rangt gert
í samanburði er ég segi, að hú-
rekstur allur, umgengni og hýbýla
prýði í Hjarðarholti sé í allra
fremstu röð. Er fágætt að sjá
slíka snyrtimennsku og fágun í
öllu, smáu sem >tóru, eins og í
Hjarðarholti. Hvergi er íburður
eða skraut í byggingum eða inn-
búi, en allt utanhúss og innan í
hlýlegu samræmi. Umgengni öll
daglega við bæjarhús og útihús er
svo snyrtileg, að exki væri á betra
kosið, þótt stórhátíð stæði fyrir
dyrum“.
Ég vil enn vekja athygli á þess-
ari Íýsingu minm af heimilishátt-
um í Hjarðarholti, því áð siðfág-
un, snyrtimeniiska og prúð-
mennska veru alla tíð höfuðkostir
Þorvaldar í Hjarðarholti. Fram-
koma hans var traustvekjandi og
hlýleg, en látlaus, og bvi var hann
jafnan valinn til furustu, þar sem
treysta þurfti á drengskap, hag-
sýni og trúmennsku
Friðjón Sveinbjörnsson spari-
sjóðsstjóri segir nýlega í bréfi til
mín uim samstarf sitt við Þorvald:
„Það var mikill lærdómur fyrir
mig að starfa með Þorvaldi og ég
tel mig standa í þakkarskuld við
hann frá hans formannstíð í spari-
sjóðsstjórninni, og engan mann
hefði ég tékiö umfram hann til
þess samstarfs. Ætíð var hann
sama hispui-slausa prúðmennið“.
Hjarðarholt er fallegt bæjar-
nafn, eitt af fegurstu bæjarnöfn-
um á íslandi. Mikil gifta hefur
fylgt Hjarðariiolti 1 Stafholtstung-
um á liðnum áratugum, og enn
mun Hjarðartiolti fylgja gifta
í umsjá ungu hjónanna sem þar
hafa tekið við búsforráðum fyrir
nokkru.
Hugheilar samúðarkveðjur
sendi ég Laufeyja húsfreyju, dætr
um hennar tveimur, tengdaisyni og
harnahömum. Systrum Þorvaldar
og öðrum nákomnum sendi ég
samúðarkveðjur óg bið góðan guð
að gefa öllum hans nánustu þrek
og styrk á sorgarstundum.
Um minaingu Þorvaldar í Hjað-
arholti lei'kur birta og fegurð.
Stefán Jónsson.
t .
Þorvaldur í Hj.rðarholti er lát-
Inn. Hann andaðist á sjúkrahúsi
Akraness 31. f.m eftir stutta legu,
tæplega 77 ára að aldri. Þó aldur-
inn væri orðinn þetta, hvarflaði
ekki að mér á síðastliðnu vori, þeg
ar við vorum seínast saman að
starfi, að bar með væri samstarfi
okkar Iokið, en það hafði verið all-
mikið síðastliðin ár Mér fannst
andlegt og líkamlegt þrek Þorvald
ar svo lítt bilað, að enn um sinn
yrði sess =á, sem hann hefur skip-
að hér í Borgarfjjrðarhéraði, ekki
fylltur betur af oðrum, og bar pá
von í briósti að i.jóta samstarfs
hans áfram. Ert það þýðir ekki að
deila við dómarann, og kallinu
verður að hlýða, þegar það kem-
ur, enda væri það sízt í samræmi
við minningu Þorvaldar í Hjarðar
holti, að rekja haimatölur, eða fást
um það óumflýjaolega.
Vegfaraudi á bióðveginum frá
uppsveitum Boigarfjarðar um
Stafholtstungu til Borgarness, hlýt
ur nokkru áður en hann kemur að
Þverárbrú á Lundahyl, að veita
athygli. býli nokkru vestan árinn-
ar, drjúgan spöl uorðan vegarins.
Mér hefur alltaf iundizt yfir þessu
býli hvíla hógvær virðulegur
þokki, þegar það kemur í Ijós frá
veginuim séð, og á hugblær þverr
ekki heldm vex þtgar nær er koim
ið. Allt þar ber vott um frábæra
snyrtLmennsku, traustleika og sýn-
ir umhygg.iu og ræktarsemi um
sjármanna býlisins til þess.
Þetta býii er Hjarðarholt í Staf
holtstungum. Þar vai Þorvaldur
Jónsson, þar ólst hann upp, og
þar bjó hann síðan í meir en 40
ár. Og svo var býlið og maðurinn
nátengt í hugum manna áð það
var alveg efalaust, við hvern var
átt væri Þorvaldur í Hjarðarholti
nefndr, þó það gæti vafizt fyrir
sumum, mfnvel Borgfirðingum
hver Þorvaldm Tómas Jóns
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
9