Íslendingaþættir Tímans - 16.08.1968, Blaðsíða 12
Attræður:
Pétur Ottesen
fyrrverandi alþingismaður
Á morgun er 2. ágúst, og þá
verðui' einn af ondvegis bænda-
liöfðingjum okkar íslendinga átt-
ræður. Og sá maðui er, vinur
minn og í'amstarfsmaður um ára-
tuga skeið; Pétu’ Ottesen, bóndi
og alþm. Á Ytra-Hólmi. Sanarlega
hefðúm við vinir hans viljað gefa
honuim hlýtt heillaóskahandtak á
þessum mcrkisdeg', en það er ekki
hægt um vik, því að Pétur hefur
þessa dagana gist land þeirra
Topeliusar og Punebergs, sem
einn af fiultrúum íslands á aðal-
fundi Búnaðarsambands Norður-
landa (N.B.C.), en þessa fundi hef-
ur Pétur sótt um margra ára
skeið. Ekki er hoidur „á visan
að róa“ að senda honum afmælis
-kveðju bangað austur, því að í
dag er hann aniu ð hvort akandi
um FinnLind eða bókstaflega tek-
ið á ferð og flugi yfir Norðurlönd-
um. Pétur er mikill ferðagarpur
og fróðleiksgjarn og líklega víð-
förulasti bóndi á lslandi. Skömmu
áður en hann fór 1 Finnlandsferð-
ina, heimsótti hann næstu ná-
granna okkar í si'ðaustri, Færeyj-
ar, og kleif þær þverar og endi-
langar og hefur áreiðanlega fræðzt
um margt á þeim s óðum.
Það er einlæg afmælisósk mín
til hins stálhrausta og síunga átt-
ræða höfðmgja, uð hann eigi ó-
farnar mi'rgár-'skemmtilegar ferð-
ir. Hann hafði e.nu sinni hug á
Suður-Ameríkuför, atvik urðu þau
að það drógst úr hömlu þá. Ég
efast um, að hann sé afhuga henni
enn, því:
Til Brasilíu að bregða sér
bezt er skötnum snjöllum.
Þar isælgæti eilíft er
í rúsínufjöllum
var einu sinni kveðið.
En hvað sem ^vður-Ameríkuför
líður, þá er önnur ferð vestur á
bóginn, sem Pétur Ottesen verð-
ur að fara, öðrum mönnum frem-
r, en það er Grænlandsf'erð. Sú
var tíðin, að Pétur fór ekki dult
með þá suoðun sána, að réttur
Dana til Grænlands væri mjög
vafasamur, en okkar íslendinga
öruggur. Flutti hann það mál af
miklu kappi. Voru þeir baráttu-
bræður í þessu máli, hann og Jón
Dúason, sem vavði seinni hluta
ævi sinnar til að sanna rétt ís-
lendinga til Græniands. Og ekki
man ég betur en áð séra Svein-
björn Högnason gengi upp að hlið
Péturs, sem liðsmaður til frarn-
dráttar þessum málstað og voru
þeir baráttuglaðir. Þetta mál mun
hafa orðið Pétri að torleiði til
Grænlandsferðar. Nú er víst allur
uggur úr Dönum hvað þetta snert-
ir, og leiðm því honum greið, um
víða loftsins vegu, þangað vestur.
En þetta er 'öngu liðin saga.
Honum mun lengi hafa búið í
huga sú ósk að ganga um slóðir
Eiríks rauða, grunn Þjóðhildar-
kirkju, sjá tign og fegurð græn-
lenzkra byggða og hvernig nútima
Grænlendingar búa, þar sem ís-
12
ÍSLENDINGAÞÆTTiR