Íslendingaþættir Tímans - 16.08.1968, Blaðsíða 20

MINNINC
JÓHANNA SIGURÐARDÓTTIR
frá Fossi
Jóhanna Sigurð^rdóttir lézt á
hvítasunnud 2. júní, á Borgarspít
alanum, eftir stutta legu, 88 ára.
Jóhanna fæddist að Breiðaból
stað á Síðu 21. oktáber 1879 og
ólst þar upp. Fuældrar hennar
voru Sig irður Sigurðsson snikk
ari og Gyðríður Ólafsdóttir ljós
móðir, mixils metin hjón, komin
af traustum, skdttíellskum bænda
ættum, bæði háöiöruð er þau lét
ust, Þau eignuðust 14 börn og kom
ust 10 þeirra upp, allt dugnaðar
og myndarfólk. — Tvö þeirra eru
á lífi, Margrét í Reykjavík og Jón
í Las Vegas í Bandaríkjunum
Jóhanna giftist Sveini Sveins
syni í Ásum í Skaftártungu 1903,
24 ára gö/nul. Svemn lézt í Reykja
vik 14. janúar 1985. 89 ára. Hann
var sonur séra Sveins Eiríksson
ai og Gnðríðar Pálsdóttur, pró
fasts í Hörgsdal.
Sveinn og Jóhanna hófu búskap
árið 1903 að Leiðveili í Meðallandi,
en fluttu að ári jiðnu að Eyvind
minnist ævilangt þess septgmber-
dags er ég kom heim úr sveitinni
og frétti um fráfal'. þessarar elsku
legu konu, sem véll frá á bezta
aldri. Hún. sem var svo hlý og
barngóð, að öll börn úr nágrenn-
inu sóttust eftii návist hennar.
Allir sem kynnti'st henni syrgðu
hana af heilum hug. Þorkell, fað-
ir Gríms, er mér mjög minnis-
stæður. Þróttur nans og lífsfjör
var með eindæmum. Svo var hann
líka fortmaður og átti sitt eigið
skip. Það var ekkert smáræði um
að vera þegar verið var að búast
til vertíðar á þvi heimili, hnýta
net og feMa og allt sem því til-
heyrði. V;ð vorum óbágir á það
litlu strákarnir í nágrenninu að
rekja i náiar og taka á þann hátt
þátt í því mikla ævintýri. vertíð-
inni, sem framundan var. Tveir
bræðra minna lærðu sjó hjá Þor-
keli, og ekki hrapaði hann í áliti
þeirra við það. •— Það var storma-
söm ævi hjá mðngum mönnum
arhólum undir Austur-Eyjafjöllum
og bjuggu þar f fjögur ár. — Þeg
ar faðir Sveins iézt 1908, fluttu
þau að Ásum, en draumr þeirra
var að búa þar — Þau bjuggu á
prestsjörðmni Ásum til 1923, en
upp úr síðustu aldamótum og svo
var og hjíT honum. Oft valt á
ýmsu um veraldarlánið, en ég get
sagt það hiklausc um hann,. að
hann mat dldrei sjálfsvirðingu sína
til fjár, og í samræmi við það lifði
hann sínu llfi.
Ég kveð Grírn Þorkelsson með
virðingu og þökk fyrir liðin ár.
Sigríði, konu hans börnum þeirra,
vandamönnum, ættingjum og niðj-
um sendi ég samúðarkveðjur.
í dag er brim við suðurströnd-
ina, þar sem Ölfusá mætir Atlants
hafinu. Þar stendur yfir eilíf bar-
átta, sem a drei linnir. Og í vit-
und okkar sem þar erum fæddir,
vakir brimhljóðið vöku og svefni.
Og við getum tekið undir með
skáldinu, sem sagði-
„En innsta hræ ing hugar míns
hún hverfa ska’, til upphafs síns,
sem báran endurheimt í hafið
Guðm Pétursson.
víkja þá fyrir presti og fluttu að
Fossi í Mýrdal með flest börnin
í ómegð. Tveimur árum siðar tÓku
þau við Áium aftur og nýttu jafn-
hliða Foss næstu 2C árin.
Bú þeirra stækkaði og blómgað-
ist ört á þeim címa með aðstoð
dugmikilla barna þeirra. Foss var
rýr jörð, en með aukinni ræktun
varð jörðin ein sú bezta í sýslunni.
Sveinn og Jóhanna hættu bú-
skap að fullu 1949. og fiuttust þá
til Reykjavikur. .Tóhanna eignaðist
15 börn, 3 dóu í bernsku, 12 kom-
ust til fullorðinsára, öll mannvæn-
leg og mikils virt. Synirnir 7 voru:
Sigursveinn óðalsbóndi að Fossi,
Runólfur, skólastjóri að Hvanneyri
síðar sandgræðslustjóri, lézt af slys
förum 1954, Kjartan iðnfræðing-
ur, Sveinn skrifstofumaður, Guð-
mundur /élfræðingr, Páll land-
græðslstjóri og Gísli fram-
kvæmdastjóri. — Dæturnar 5 eru:
Gyðríður, forstöðukona, Guðríður,
frú, Róshildur, frú, Ingunn, frú,
Sigríður, frú, allar í Reykjavík.
Auk eigin barna dvöldu lang-
dvölum nokkrir unglingar á heim-
ili Sveins cg Jóhdnnu Barnabörn
Jóhönnu oru 24 o’ 7 barna-barna-
börnin.
Jóhanna frá Foí,sí er þeim, sem
kynntust henni, roinnisstæður per-
sónuleiki fyrir styrk og góða gerð.
Hún var síung i anda, óvenju
starfssöm aha tíð og afkastamikil,
en hlédræg.
Myndarskapur og kunnátta Jó-
hönnu til verka vur viðbrugðið og
handbragðið á handavinnu hennar
frábært að smekkvísi Hún saum-
aði lengi vel föti.i á bónda sinn
og barnahopinn og annaðist skó-
gerðina úr skinni, á fjölskylduna
alla, að hævti þeirrar tíðar
Auk urrifangsmikillar hússtjórn-
ar mæddi á Jóhonnu mikil gest-
korna, einkum í Ásum. sem voru
Þjóðbraut. Gestrirnin var róm-
uð, þeim sem leíð áttu hjá Ásum
var jafnan boðittn beini, endur-
gjaldslaust, að he'ðbundnum, forn
20
ÍSLENDINGAÞÆTTIR