Íslendingaþættir Tímans - 16.08.1968, Blaðsíða 23
jörðinni, tveimur nundruðum bet-
ur, en hálfri jörð, og er Hrafna-
björg mikil jörð og góð. Jörðinni
fylgdi og meiri hluti búfénaðar.
Haustið áður, h. 19. des. 1919 gekk
hann að eiga Sveinveigu Eiríks-
dóttur Jónssonar í Hraunkoti í
Lóni, Jónssonar í Hafnarnesi,
Magnússonar prests Ólafssonar í
Bjarnarnesi. Mjög hvíldi búskapur
ú hennar herðum því Jónas lagði
stund á simiðarnar bæði af því, að
það var hans líf og yndi og svo
af frábærri greiðasemi við þá, sem
leituðu hans, því Jónas gat varla
neitað nokkrum manni um greiða,
og til fárra að víkja um það lið-
sinni, sem hann var helzt beðinn
að veita. Sonur Sveinveigar, Guð-
mundur, fylgdi henni og gekk Jón-
as honum i föðurttáð með mikilli
prýði og artarsen.., og hefur hann
lengi búið á Hrafnarbjörgum enda
eru nú fjógur bú á Hrafnarbjörg-
um, en byggingar heim að líta sem
þorp sé- og ber húsið sem Jónas
smíðaði þar síðast af húsum í
sveit víðasc livar Er þar og fram-
leiðsla geysimikii, og búskapur ár-
viss fyrir gott bjargræði og mik-
illi ræktun og ástundun við bú-
skapinn, einkum fjárræktar, sem
er frábær á Hrafnarbjörgúm.
Þau hjóain eiignuðust fjögur
börn og bý^ Ragr ar sonur þeirra
í Hrafnabjörgum og dvelja með
honum tvö systkinm, Unnur og Ari.
Björg er gift Þórarni snikkara
Hallgrímssyni frá Skógargerði,
Helgasonar. Sveinveig andaðist 5.
marz 1956. Tóku bá’ Ragnar og syst
kini hans að mestu við búskap
Júnasar, en hann gerðist laus við
og fór víða að miklum langdvöl-
Um og var meðal annars hjá Kaup-
félagi Héraðsbúa við landnám þess
ú Egilsstöðum og Fossvöllum. Er
hans getið í sögu kaupfélagsins
við þessar framkvæmdir. Hann átti
Mltaf heima á Hrafnabjörgum og
það, sem hann varn sér inn, lagði
hann í jörðina, bvggingar og rækt
un. Jónas ,rar óhemju mikill starfs
uiaður við smíðarnar og lagði nótt
við dag að Ijúka verkum á ein-
um bæ ti! 'að geta hafið verk í
öðrum bæ. Þannig blasa verk Jón-
asar við um allt Hérað jafnt í í-
búðar sem útihúsum á bæjum, skól
utn, kirkjum og brúm Hann var
afburða samvinnnþíður og hand-
lipur, glaðsinna, þegar hann gaf
sér tíma ti; að biosa fyrir vinnu-
úkafa og skyldu>ækni Hann var
heilsuhraustur fram til síðusttu ára,
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
að honum var ems og kippt úr
lífinu og starfinu, og varð honum
ekki fundin bót við meini sínu.
Ég held að enga stund hafi hann
verið iðjulaus.
Benedikt Rafnsson á Höfða, afi
minn, var nálfbróðir Gunnlaugs,
afa Jónasar. Vorum við jafnaldr-
ar og átt.um san.leið á ævi og
samstöðu i Jfsviðíiorfum og Jónasi
auðnaðist að verja ævinni til bygg-
inga, sem 'engi standa bæði fyrír
sjálfan sig og aðra, og kveður við
þökk og viðurkerningu sinna sam
tíðarmanna. Þau verða kannski
fegin, hamarinn hans og sögin,
sem hann hJífði -,-vo lítt. Jónas var
jarðsungian við mknarkirkjuna á
Sleðbrjót, h 5 iúlí þ. á. Vertu
sæll frændi)
Benedikt Gislason
frá Hofteigi