Íslendingaþættir Tímans - 20.06.1970, Blaðsíða 25
MINNING
ÓLÍNA JÓNSDÓHIR
Föstudaginn 12. júní fór fram í
Dómkirkíjunni útför Ólínu Jóms-
dóttur, lengst af búsett í Hafnar-
stræti 16, en hún lézt að heimili
dóttur sinnar, Háaleitisbraut 51,
hinn 5. júní, 79 ára.
Ólína feeddist á Mófellsstöðum I
Skorradal 29. maí 1891, og ólst
þar upp í foreldrahúsum. Foreldr-
ar hennar voru Jón Þórðarson
bómdi og Margrét Einarsdóttir.
Hún var yngst tólf barna þeirra,
tvö dóu í bernsku en tíu komust
til fullorðinsára — og lifir Ólínu
eitt þeirra, Sigríður, 83 ára. —
Einn bræðranna var Þórður, hinn
landskunni völundur, blindur,
em minnisstæður persónuleiki og
Ólínu sérlega kær.
Heimilið á Mófellsstöðum var
annálað fyrir gestrisni, hjálpsemi
og traustleika. — Margrét var af
kunnugum talin gagnmerk kona,
ávallt glöð í bragði, fjölfróð og
minnug. — Forfeður Ólínu hafa
um langan aldur búið að Mófells-
stöðum og jafnan notið mikils
trausts og virðingar sakir mamn-
kosta. — Við búi foreldra hennar
rödd, enda söng hún í mörg ár í
kirkjukór Lögmamnshliðarsóknar,
eða meðan heilsa og kraftar leyfðu.
Þá er ótalið starf hennar fvrir
kvenfélagið Baldursbrá, þar sem
hún gegndi formannsstörfum u:n
skeið. Þá er mér og kunnugt, að
hún var í mæðrastyrksnefnd, og
hefur án efa reynzt þar góður liðs
maður.
Ég geri mér ljóst, að þessi fátæk
legu orð mín eru engan veginn
tæmandi lýsing á ævi og starfi Guð
rúnar heitinnar. Þeim er fyrst og
fremst ætlað að vera persónulegar
þakkir fyrir ágæta viðkynningu og
rnargvíslega hjálp. Ég þakka henni
fyrir langt og gott samstarf í skóla
nrálum, sem hún leysti svo vel af
hendi, eins og allt, sem hún vann.
, a þakka ég henni margra ára
anægjulega samvinnu í kirkjukór
rogmannshlfðarsóknar. Og síSast
fSLENDINGAÞÆTTIR
tók Vilmundur bróðir hennar, en
í minningargrein um hann getur
vinur hans Pétur Ottesen um hina
„kostaríku f jölskyldutryggð á hinu
háttprúða heimili hans“. — Þau
orð lýstu vel Mófellsstaðaheimil-
inu fyrr og síðar, að dómi kunn-
ugra.
Ólína var tíguleg kona, hógvær
i fasi, starfsöm og fylgin sér. —
Hún fór ung til Reykjavíkur og
vann þar við verzlunarstörf og
önnur á veturna. — Á sumrin
hjálpaði hún við bústörfin á Mó-
fellsstöðum þar til hún giftNt Eyj-
ólfi Eiríkssyni.
Eyjólfur var Rangæingur, kom-
inn af traustum stofni bæhda.
Hann var óvenju hagur í.höndum,
lærði veggfóðrun í Reykjavík og
fór síðan til framhaldsnáms í
Kaupmannahöfn. Þar lærði hann
eiinnig húsgagnabólstrun. Hann
starfrækti húsgagnaverzlun í Hafn
arstræti 16, hafði lærlinga í þeirri
iðngrein og var eftirsóttur fagmað;
ur vegna vandvirkni sinnar. — í
spönsku veikinni 1918 missti hann
nokkuð af starfsorku sinni og náði
en ekki sízt þakka ég allar ánægju
stundirnar, sem ég átti á heinuli
hennar og hennar ágæta manns,
Jóseps Kristjánssonar, og dætra
þeirra.
Hún kveður nú þennan heim
um það leyti, sem í hönd fer sá
tími, þegar ríkir nóttlaus voraid-
ar veröld hér á norðurslóðum.
Þannig mun birta og heiðríkja
skína yfir minningunni um hina
mætu k'uiu í hugum allra sem
kynntus henni.
Ég vo '1 manni hennar, dætr-
um, ten' ‘ isonum og barnabörn-
um, sem 11 hafa misst svo mik-
ið, mína i nilegustu samúð.
„Þar. sein góðir menn fara, þar
eru guðs vegir“.
Blessuð veri minning Guðrúnar
Jóhannesdóttur.
|
Hjörtur L. Jónsson.
henni ekki að fullu aftur, þótt
hann héldi andlegu fjöri til ævi-
loka.
Þau Ólina og Eyjólfur eignuð-
ust tvær dætur, Margréti gjald-
kera hjá Rafmaginsveitum ríkisins
og Oddnýju gifta undirrituðum.
Heimili þeirra Ólínu og Eyjólfs
í Hafnarstræti 16, var annálað fyr-
ir gestrisni, hjálpfýsi og góðvild.
— Þar var jafinan „opið hús“.
Bændur af Suðurlandi, ættingjar
og vinir Eyjólfs — og Borsfirðing-
ar, ættingjar og vinir Ólínu —
áttu margir annað heimili í Iíafn-
arstræti 16.
Heimilisbragurinn mótaðist á
þeim tíma einnig mjög af vinsæld-
um Eyjólfs — og hins stóra og
góða vinahóps hans í höfuðstaðn-
um. — Margir fremstu manna 1
athafna- og fjármálalífi bæjarins,
voru tíðir gestir Eyjólfs.
Landskunnur lögfræðingur, um
skeið forseti Hæstaréttar, hefur
sagt mér frá tíðum heimsóknum
sínum í Hafnarstrætis 16, þá ung--
lögfræðings. — Þar hefði hanr
hlustað á skeggræður margra öðl
25