Íslendingaþættir Tímans - 24.11.1971, Blaðsíða 11

Kristinn Kristjánsson
Fæddur 17. ágúst 1883.
Dáinn 7. ágúst 1971.
Kristinn Kristjánsson er einn aí
Jieim mönnum, sem minnast ber,
enda skilllr hann eftir aðeins góð-
ör minningar.
Kristinn Kristjánsson var orö-
Jnn maður háaldraður, er hann
lézt, þá nærri orðinn áttatíu og sex
ára. Maður, sem lifað hefur hér I
‘átta áratugi og nærri því sex ár-
Um betur, hlýtur að hafa markað
flögg spor í sand tímans. — Svo
ar um Kristin vin minn. — Krist-
Inn Kristjánsson var hár maður
Vexti, lítið eitt lotinn í herðum,
Um 29 ára aldur er ég sá hann
jyrst. Kannski hefur þetta stafað af
því að lúta yfir steðjann seint og
énemma dags.
Kristinn, í Leirhöfn, eins og sagt
var um hann í þá daga, var járn-
smiður að iðn, lærði þá iðngrein
suður f Reykjavík. Ekki veit ég
um nafn þess manns, sem Krist-
inn lærði hjá.
Þegar sá er þetta ritar, kom að
(Leirhöfn, þá þrettán ára, var Krist-
inn orðinn fullnuma í iðn sinni og
jhafði byggt hús, heima í Leirhöfn
yfir starfsemi sína, bæði smiðju og
leinnig vélaverkstæði, mjög full-
komið, að þeirra tíðar hætti.
Bar þetta vott um baráttuvilja
og stórhug að ráðast í slíkt þarna
norður við Dumbshaf, — en Krist-
inn í Leirhöfn reiknaði dæmið
rétt.
Leirhafnarvíkin hafði upp á það
að bjóða er þeir bezt gátu kosið,
er þangað sigldu bátum með biluð
spil og aflvélar, sem þurftu við-
gerðar við.
Þarna var og er ágæt höfn, þeg-
ar inn er komið, og haldbotn góð-
ur.
Brátt va, á orði hve Kristinn
Kristjánsson væri snjall viðgerðar-
maður, himkvæmur, vandvirkur
og einnig hu^þpkkur maður.
Þegar Sæmundur Kristjánsson,
bróðir Kristins, seldi nýbýli sitt,
byggt í Leirhafnarlandi, þá keypti
Kristinn það og flutti sig þangað.
Byggði þar nýtt hús yfir starfsemi
sína. — Þegar þarna er komið sögu
er Kristinn kvæntur Sesselju
Benediktsdóttur, dugnaðarkonu og
mannkosta manneskju.
Nýbýli þessu gaf Kristinn heitið
Nýhöfn. Þarna bjó Kristinn alla
ævi. Hann stundaði járnsmíði og
vélaviðgerðir af miklum dugnaði,
var þó bóndi og varð að sinna hey-
skap. Kristinn Kristjánsson var
einnig hugvits og uppfinninga-
maður. Um hann hefur áður verið
margt ritað, á fleiri en einum
stað. Má hér nefna það, að Krist-
inn í Leirhöfn fann upp línurenn-
una, sem auðveldaði lagningu lín-
unnar, og flýtti fyrir því verkl.
Sá er þessar línur ritar hafði ekk
ert af Kristni Kristjánssyni að
segja, eftir að hann hætti sam-
eignarbúskap með bræðrum sín-
um. En þess minnist ég, að á þeim
árum, sem ég átti heima f Leir-
höfn, komu margir fiskveiðibát-
ar inn á Leirhifnarvík. með biluð
línuspil og vegr.a vélabilana.
Þá voru vélaviðeerðarverk-
stæði ekki eins víða staðsett og nú
er. — Kristinn Kristjánsson hafði
fullkomið vélaverkstæði til við-
gerðar, sem fyrr getur. 'Og ekkí
skorti þekkinguna, manndóminn,
né hugkvæmnina, til úrbóta þeim
vanda, sem við var að etja hverju
sinni, í véltækninni.
Um Kristin, í Nýhöfn mætti
skrifa margt og mikið umfram það
sem um hann hefur áður skráð
verið. — Hann var hjálparhella í
sínu byggðarlagi og þótt víðar
væri leitað, um allt það er að járn-
sinni í véltækninni.
Um Kristin í Nýhöfn mætti
maður og víðlesinn, hagorður vel
og orti mörg kvæði, þótt fátt hafi
verið birt af því sem hann orti.
Kristinn og Sesselja Benediktsdótt
ir áttu sex börn, fimm drengi og
og eina stúlku. Hjónaband þeirra
Kristins og Sesselju var farsælt.
Heimili þeirra rómað fyrir gest-
risni og góðan viðurgjörning. —
Bæði voru þau hjónin, Kristinn og
Sesselja, stór vexti og dugleg
mjög. Um Kristin Kristjánsson, í
Nýhöfn hefur hér fátt eitt verið
ritað, sem vita má. Þó hefur ögn
verið minnzt á hann sem vélavið-
gerðarmhnn. Þess má og geta, að
hann gat meira en gert við hlut-
ina, sem þó þurfti þekkingu og
tækni til. Kristinn var einnig lista-
smiður, aðallega á hluti úr málmi.
— Slíkur athafnamaður, sem Krist
inn Kristjánsson var, hlaut að eign
ast konu sem einnig hafði tækni
og hugvit til að bera á sínu sviði,
ef að vel átti að fara með sam-
búð þeirra hjóna.
Þarna var forsjónin Kristni hlið-
holl. Sesselja, kona hans, var
saumakona, og vel að sér í þeirri
mennt. þar að auki átti Sesselja til
að bera ljúfa lund og hugþekka
framkomu. 1 fáum orðum sagt,
þau hiónin, Kristinn og Sesselja,
voru hvort öðru samboðin, enda
var sambúð þeirra til fyrirmvndar.
Vinur minn Kristinn Kristjáns-
son. — í sumar, á því herrans ári
1971, nánar tiltekið 14. júlí. kom
ég að Nýhðfn. Ég gekk með þér
yfir að fjárborginni og heim aftur.
— Þessi spor urðu þau síðustu,
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
11