Íslendingaþættir Tímans - 09.03.1972, Blaðsíða 31
hann 1929, og var hún hjá þeim í
20 ár, og voru gömlu konurnar
aldrei settar á elliheimili.
Hjónin voru miög samhent með
allt, sem gera þurfti, og þótt 10
manns væru í heimili, var alltaf
rúm fyrir fleiri. Stefán kom oft
með einn eða tvo i mat með sér,
þegar hann kom heim. Stundum
var ég einn af þeim. Fjóra ungl-
inga höfðu þau að austan á heim-
ili sínu að vetrinum, og voru þeir
eins og börnin þeirra. Það var stór
hópur. Stefán sagði að það væri
'bandið milli sín og heimahaganna.
Tólf ár bjuggu þau í Þykkva-
bænum, og voru allir þar eins og
ein fjölskylda. 1967 misstu þau
Guðmund son sinn frá konu og 5
Páll Pólsson
Framhald af bls. 32.
við Páll átt samleið. Fyrir austan
átti hann aldrei sjálfstætt heimili
en hugðist endurreisa eyðibýlið
Móeiðarhvolshjáleigu með tilstyrk
Nýbýlasjóðs. Á þeim árum kynnt-
ist hann Þorbjörgu Sigurðardótt-
ur, lagði hann hug til hennar og
hafði löngun til að stofna með
henni heimili. Úr því varð þó
ekki, en með henni átti hann tvo
syni, mestu dugnaðar- og myndar-
menn. Reynir er garðyrkjumaður
börnum og upp frá því sm'áhrak-
aði heilsu hans.
Ég læt nú staðar numið og bið
guð að halda sinni verndarhendi
yfir öllum hans ástvinum, konu,
börnum, tengdabörnum, barna-
börnum og barnabarnabörnum, og
öllum hans vinum.
Þinn frændi,
G.O.Á.
Kveðja frá
bamabömum og bamabama
börniun.
Þótt hausti og húmi yfir
í hjörtum minninig lifir
svo mæt og muna hlý
um afa, er aldrei igleymum,
hans ást í huiga geymum,
þótt harma núna skyggi ský.
Þú breiddir ljós á brautir
og burtu greiddir þrautir,
sú minning ei er máð.
Og brosið þitt hið blíða
á brott rak allan kvíða,
því aldrei bruigðust afa ráð.
Nú kveðjum huga klökkum
og kærleik allan þckkum
þér, afi, um æviskeið,
það er svo margs að minnast.
— Við munum aftur finnast
þá ævi hér er lokið leið.
Það góður Guð oss gefur
hans gæzka aldrei tefur,
þótt lífs hér lokist svið.
Nú þökkum allt sem áttum
1 afa, og vera máttum
svo langa tíma hlið við hlið.
Ó.Á.
í Hveragerði og Einar bifreiðarstj.
hjá Bæjarleiðum.
Árið 1950 hefst nýr þáttur í ævi
Páls, þá kvænist hann vestur-
þýzkri konu, Hildi Maríu að nafni,
hefur samleið þeirra verið farsæl
og konan reynzt honum traustur
og góður lífsförunautur. Þau hafa
eignazt fjögur börn, elzt er dóttir,
Guðríður að nafni, heitbundin
Kristbirni Þorkelssyni, sem nýlega
hefur lokið námi í húsgagnasmíði
og eiga þau einn son. Halldór Árni
19 ára, hefur verið síðustu árin á
Kirkjubæ á Rangárvöllum. 'Hjör-
leifur 16 ára og Páll 14 ára eru
enn í foreldrahúsum.
Páll er sérstaklega barngóður
og hjálpsamur og vill hvers manns
vanda leysa, Það er gaman að sjá,
hvað þessar hrjúfu og vinnulúnu
hendur búa yfir mikilli hlýju og
mýkt þegar börn eru annars veg-
ar, en enginn finnur betur en
börnin sjálf hvað að þeim snýr,
það er mikill auður að eignast vin-
áttu beirra.
Páll er góður bridge-spilari og
hefur gaman af að spila. Hann er
harður í vörn og sókn og fundvís
á veilur andstæðinganna. Djarfur
er hann í sögnum og stundum er
ákafinn meiri en geta spilanna
leyfir. Páll kann vel að tapa og
sízt sakar hann mótspilarann þótt
illa gangi, um það get ég dæmt
af eigin reynslu. Þegar vel gengur
færist fjör yfir kappsfullan spila-
garpinn, lyftir hann þá brúnum og
hlær hressilega. Páll er með af-
brigðum gestrisinn og höfum við
starfsbræður hans notið þess í rík-
um mæli á merkisdögum í lífi
hans. Hann hefur ekki búið í bá-
reistum höllum við allsnægtir af
veraldarauði. en það finnur eng-
inn sem heimsækir Pál, gestrisn-
in er honum svo eiginleg að gest-
urinn finnur það strax að hér er
hann velkominn og gott er með
góðum að dvelja.
Ég tel mér það til ávinnings að
hafa eignazt vináttu Páls, og vona
ég að svo megi verða á meðan
leiðir okkar liggja saman, og því
má aldrei gleyma að uppskeran af
striti þeirra eldri, er kjölfestan í
þeirri velmegun, sem við búum við
í dag.
Við hjónin óskum þér og þínum
til hamingju með sjötugsafmælið
og þökkum allt sem liðið er. Ég
hef kynnzt þér þannig að þú ert
vinur vina þinna og bregzt ekki
því trausti sem þér er sýnt. Ráll
tók á móti gestum í Átthagasal
Hótel Sögu á afmælisdag sinn og
var þar fiölmennt.
Ég þakka vináttu þína og það
traust, sem þú hefur sýnt mér á
liðnum árum. Megi sá sem öllu
ræður gefa þér ibjart og fagurt
ævikvöld.
Jakob Þorsteinsson.
islendingaþættir
31