Íslendingaþættir Tímans - 01.12.1972, Blaðsíða 3

28 árin var einmitt hjá Slysavarnar-
félagi fslands sem kunnugt er. — As-
prestakall hefur fengið að njóta
félagsmálakrafta hans Alls staðar
hefur Henry Alexander komið heill til
leiks. Ég vil á þessari kveðjustundu
þakka forsjóninni fyrir,að ég átti þess
kost að kynnast þessum manni og eiga
með honum hið mikla samstarf.sem
raun ber vitni.
Það munu vera margir, sem kveðja
hann á þessari stundu, þar á meðal
öldruð móðir hans, Þorkatla Þorkels-
dóttir, sem komin er hátt á niræðis-
aldur og býr að Hrafnistu. Kona hans,
Sigriður Guðrún Þorsteinsdóttir frá
lsafirði,kveður hann eftir 40 ára sam-
búð ásamt sex börnum þeirra, tengda-
börnum og barnabörnum. Þeim,
ásamt öllum öðrum ástvinum vottum
við innilega samúð við fráfall hins
mikilhæfa drengskaparmanns.
Blessuð sé minning hans.
Böðvar Steinþórsson.
f
Nokkur kveðjuorð!
Mér varð bylt við er ég heyrði i út- .
varpinu þ. 9. nóvember s.l. að vinur
minn og samherji Henry A. Hálfd-
ánsson, skrifstofustjóri, hefði látist
daginn áður. Þurfti það þó ekki að
koma á óvart, þvi að hann hafði þá
fyrir löngu orðið fyrir þeim heilsu-
bresti, að dauðann gat borið að hvenær
sem var. — En maður trúir þvi i
lengstu lög, að þeir menn, er mikið af-
reka og margir hafa sett traust sitt á
til forgöngu þjóðheillamála, megi end-
ast lengur en þeir, sem minna fá
komið i verk.
Starfsferill Henrýs var orðinn
langur og heillarikur fyrir þau marg-
vislegu framfara- og mannúðarmál,
sem hann beitti sér fyrir. — En það er
ekki á minu færi að rekja það til nokk-
urrar hlitar. Vænti ég að þeir, sem
kunnugri eru, geri þvi betri skil. — En
óhætt mun um það, að stórt skarð
myndi vera ófyllt i slysavarnarmálum
fslands, ef Henry Háfldansson hefði
ekki helgað þeim krafta sina.
En það var á öðrum vettvangi, sem
kynni okkar Henrýs hófust, og mig
langar að fara um þau nokkrum orð-
um i þessum fáu kveðjuorðum minum
til hans.
Það mun hafa verið árið 1944, að ég
tók fyrst eftir nafni Henrýs Hálfdáns
sonar á prenti, en að var undir grein,
sem hann skrifaði i sjómannablaðið
,,Vikinginn”. Bár hún yfirskriftina:
„Man nú enginn Grænland?”— Þar sá
ég að fór maður, sem voru þau mál,
sem greinin fjallaði um, engin hé-
gómamál, heldur fór þarna heilshugar
fslendingur, sem þorði að tjá hug sinn
um þau á falslausan hátt.
Það var þó ekki fyrr en rúmum ára-
tug siðar að samskipti okkar Henrys
um þessi mál hófust að nokkru marki.
— Arið 1957 kaus Fiski- og far-
mannasamband Islands nefnd á 18.
þingi sinu, sem haldið var hinn 10.-14.
október i Reykjavík það ár. Skyldi
nefnd þessi vinna að þvi með áhuga-
mönnum um Grænland, að stofna
landssamband þeirra, sem hefði að
markmiði ,,að kynna fyrir þjóðinni
fornan rétt Islands til Grænlands”.
Var Henry kosinn formaður nefndar-
innar. — Þessi nefnd hélt siðan nokkra
fundi og var ég svo lánsamur að geta
verið þátttakandi, ásamt öðrum utan-
nefndarmönnum i störfum hennar. Þá
kynntistég þvi fyrst, hversu vel Henry
var inni i islenzkum þjóðmálum og
þekkti vel á þá strengi, er hrærast með
þjóðinni, og kunni að beita þvi lagi,
sem þarf til þess að koma góðum
málum til framdráttar.
Er nefnd þessi hafði starfað um hrið
kom málum svo að Landssamband is-
lenzkra Grænlandsáhugamanna var
stofnað hinn 1. desember 1957. — Var
Henrý A. Hálfdánsson einróma kjör-
inn forseti þess.
Var nú hafi-t handa að kynna
stefnumál sambandsins og stofna
deildir úti á landi. Er óhætt að segja að
Henrý lá ekki á liði sinu við að hafa
samband við áhugamenn viðsvegar
um land. Naut hann og náins sam-
starfs við dr. Jón heitinn Dúason að
þessu marki. — Er mér óhætt að full-
yrða að erfiðlega hefði þessum sam-
tökum gengið að feta sin byrjunar-
spor, ef þekkingar og starfskrafta
Henrýs hefði ekki við notið.
Þessi samtök héldu svo áfram að
þróast, unz þau gátu haldið sitt fyrsta
sambandsþing, þ. 7. febrúar 1960, með
fulltrúum viðsvegar að. — Þetta þing
var að mörgu leyti mjög merkilegt
þing, sem gerði margar ályktanir um
verkefni samtakanna og framtiðar-
áform. — Henry var jafnan kosinn for-
seti samtakanna, þótt hann að siðustu
bæðist undan þvi, vegna þeirra miklu
anna, sem starf hans hjá Slysavarna-
félaginu bakaði honum.
En nú tók að syrta i álinn fyrir Sam-
bandi Grænlandsáhugamannanna.
Annarleg stjórnmálaöfl i landinu settu
sér það mark, að reyna að hefta starf-
semi þess með öllu og beittu til þess
baktjaldatökum við ýmsa þýðingar-
mikla þátttakendur þess. — Þetta
hefur heft alla starfsemi Sambandsins
seinasta áratuginn. — Henrý var þetta
mikil raun, sem og öðrum samherjum
hans. En ég veit að það var draumur
hansað Sambandiðgæti risið til starfa
á ný og hafið gagnkvæm kynni milli
tslendinga og Grænlendinga, svo sem
til var stefnt með stofnun þess, — En
nú er hann burtkallaður frá þessum
draumi sinum. Og mundi nú ekki ósk
hans vera sú, að ungir forystumenn
kæmu fram á sviðið og reistu við hið
fallna merki og hæfu það fram til þess
sigurs, sem þvi i upphafi var mark-
aður?
Henrý unni mjög islenzkum fræðum,
og ég veit að i fristundum sinum, sem
mikinn hluta æfi hans voru fáar og
sundurlausar, fékkst hann við söfnun
til þeirra og rýni á því sem fyrir var.
Um leið og ég enda þessi fátæklegu
kveðjuorð, vil ég votta eftirlifandi
konu hans og börnum þeirra mina
dýpstu hluttekningu.
Vér, sem unnum Grænlandi eins og
hinni islenzku móöurjörð, höfum verið
sviptir foringja vorum. Minningin um
þennan mæta mann og kynnin við
hann hlýtur þó að gleðja hug vorn mitt
i sorginni yfir missinum.
Henrý A. Hálfdánsson gat sér þann
orðstir, sem ekki mun deyja.
Ragnar V. Sturluson.
1 siðasta tölublaði Islendingaþátta
birtist minningargrein um Halldór
Ölafsson frá Kolbeinsá, en engin mynd
fylgdi greininni. Nú er bætt úr þessu og
er meðfylgjandi mynd af Halldóri
Ólafssyni.
íslendingaþættir
3