Íslendingaþættir Tímans - 01.12.1972, Side 21

Sigurður Davíðsson
Hróarstöðum
Hinn 5. október s.l. lézteftir örstutta
legu i Fjórðungssjúkrahúsi Akureyr-
ar, Sigurður Daviðsson bóndi á
Hróarsstöðum. Hann var nær áttræður
að aldri. áigurður fæddist 19. janúar
1893 að Veturliðastöðum i Fnjóskadal,
og voru foreldrar hans Davið Sigurðs-
son á Vet'urliðastöðum og Aðalbjörg
Jónsdóttir frá Arndisarstöðum i
Bárðardal. Voru þau vel virt sæmdar-
hjón. B juggu þau eitt ár á Arndisarstöð
um og siðan niu ár á Hallgilsstöðum i
Fnjóskadal. Eignuðust þau nokkur
börn, en aðeins tveir synir náðu full-
orðinsaldri; Sigurður, sem var elztur,
og Þorsteinn, sem um áratugaskeið
var forstjóri Skinnaverksmiðjunnar
Iðunnar á Akureyri.
Árið 1904 lézt Aðalbjörg og var hún á
bezta aldursskeiði. Það sama ár brá
Davið búi og bjó eigi eftir það. Ólst
Sigurður upp hjá frænd- og vinafólki
sinu i Fnjóskadal. Eftir fermingarald-
ur var hann nokkur ár i vinnu- og
þess. Siðar var hún formaður þess um
margra ára skeið. Kvenfélagiö þarna
hefur unnið mjög vel og er virkur fé-
lagsskapur. Þar kom Ingibjörg mikið
við sögu og vann gott starf, er allir
kunna að meta, sem til þekkja.
Arið 1916 fluttist Kjörseyrarfólkið að
Bæ, er Guðmundur G. Bárðarson,
tengdasonur Finns, er þá hafði búið
þar i nokkur ár, seldi jörðina og hóf
búskap i Bæ. Þau hjón, Finnur og Jó-
hanna. ásamt þeim börnum, sem þá
voru heima, fluttust þangað lika. Guð-
mundur bjó þar ekki nema i fá ár, þvi
að hann gerðist kennari við gagn-
fræðaskólann á Akureyri. Finnur og
Jóhanna, ásamt dætrum sinum Þór-
unni og Ragnhildi, dvöldu áfram i Bæ.
Eftir lát foreldra sinna héldu þær
heimili saman systurnar þrjár, Ingi-
björg fluttist þangað lika eftir að hún
hætti starfi sinu við simstöðina. Það
var gaman að heimsækja þær systur,
og notfæröi ég mér það oft. Það fylgdi
þeim hressandi blær, frásagnargáfan
litrik og skýr, og þær bjuggu yfir
geysimiklum fróðleik. Þær systur voru
einstaklega samhentar, og erfitt er að
islendingaþættir
kaupamennsku á ýmsum stöðum. A
þeim árum var hann nokkrar vikur i
tvo vetur nemandi i unglingaskóla Sig-
urðar Baldvinssonar á Ljósavatni.
Nýttist honum vel af þvi námi og
minntist þeirrar dvalar með gleði.
Árið 1913, 20. júni kvæntist Sigurður
Kristinu Benediktsdóttur frá Bakka i
Fnjóskadal. Var hún dóttir Benedikts
bónda Jónatanssonar frá Þórðarstöð-
um og fyrri konu hans Guðrúnar
Bjarnadóttur frá Snæbjarnarstöðum i
sömu sveit. Það sama ár hófu ungu
hjónin búskap á litlum hluta Viðivalla i
Fnjóskadal. Arið 1916 fluttust þau að
Bakka og bjuggu þar i 8 ár. Vorið 1924
fluttu þau svo i Hróarsstaði og bjuggu
þar.unz Kristin deyr 5. mai 1971.
(Minningargrein um Kristinu var birt
i 4. árg. 65.tölublaði íslendingaþátta i
október 1971). Sigurður og Kristin
bjuggu i 58 ár i sömu sveitinni, eða
lengst allra hjóna það sem af er þess-
ari öld, og óvist er, að nokkur önnur
minnast einnar þeirra, án þess að
hinna sé getið um leið. Þórunn og
Ragnhildur eru dánar fyrir allmörg-
um árum. Þegar Ingibjörg var orðin
ein eftir, lá leið hennar til Reykja-
vikur, og á Hrafnistu dvaldist hún sið-
ustu árin. Hún átti þvi láni að fagna að
vera heilsugóð og halda óskertum
sálarkröftum til æviloka, en hún lézt
snögglega i herbergi sinu á Hrafnistu
9. ágúst, tæpra 92ja ára að aldri.
Kæra vinkona. Ævistarf þitt var að
verulegu leyti helgað sveitinni. Þar
vannstu að þvi að uppfræða ungdóm-
inn og beina honum á þá braut, er
leiðir til manndóms og þroska. Þar
vannstu að þvi að efla samtakamátt
kynsystra þinna og ótalmargt annað,
sem hér er ekki nefnt.
Við sveitungar þinir og þinn fjöl-
menni kunningjahópur kveðjum þig
með þökk fyrir samfylgdina. Það var
alltaf bjart i kringum þig, og ég efast
ekki um, að sú birta hefur enzt þér
gegnum móðuna miklu, að strönd
fyrirheitna landsins.
Jón Kristjánsson.
hjón hafi búið þar lengur á siðastlið-
inni öld.
Má öllum ljóst vera, að hið þrotlausa
starf þeirra að búi sinu lætur sig ekki
án vitnisburðar, enda sýna verkin
merkin. Hróarsstaðahjón voru ætið
mjög samhent um búskapinn, bæði
ráðdeildarsöm, hyggin og starfsfús.
Hjónaband þeirra var gott og farsælt.
Þeim varð þriggja barna auðið. Þau
eru: Davið Hermann f. 1. ágúst 1914,
bóndi á Hróarsstöðum, ókvæntur.
Aðalbjörg f. 8 april 1916, gift Her-
manni, verkstjóra, Vilhjálmssyni frá
Torfunesi i Kinn. Búsett á Akureyri,
eiga fimm börn. Guðrún f. 7. septem-
ber 1917, bústýra hjá Davið bróður sin-
um. Á hún son, Kristján f. 29. janúar
1952. Hann vinnur að búi móður sinnar
og móðurbróður. Löngum er gest-
kvæmt á Hróarsstöðum, og hverjum,
sem að garði ber, tekið með hlýrri og
einlægri gestrisni.og öll fyrirgreiðsla
við gest og gangandi fúslega i té látin.
Heimilið nýtur að maklegleikum mik-
illa vinsælda og eiga allir heimilis-
menn þar góðan hlut að.
Sigurður Daviösson var vel greindur
maður, bókhneigður og fróðleiksfús,
og notaði þær naumu stundir, er
honum gáfust frá dagsins önn, til bók
lestrar, einkum hin siðari ár. Hygg ég,
að vandur hafi hann verið að lestrar-
efni. Alla ævi lagði Sigurður mörgum
góðum málum lið, enda hvarvetna
góður félagsmaður og mikill félags-
hyggjumaður, sem trúði á mátt sam-
takanna, sá og skildi hversu samtaka-
mátturinn, væri honum réttilega beitt,
áorkaði miklu til farsældar fyrir land
og lýð.
Sigurður var maður ihugull, stefnu-
fastur og eigi gjarnt til skoðanaskipta,
rasaði ekki um ráð fram, athugaði
vandlega það sem fyrir lá hverju sinni,
og fór honum þvi flest vel úr hendi.
Trúmaður var Sigurður og ætið mik-
ill unnandi kirkju- og kristindóms. Var
lengi meðhjálpari i Hálskirkju og átti
sæti i sóknarnefnd og var formaður
hennar. Einnig var hann um skeið
form. Búnaðarfélags Suður-Fnjósk-
21