Íslendingaþættir Tímans - 04.04.1973, Page 8
Hjónin
Sigurbjöm Sigurðsson
°g
Jórunn Anna Guttormsdóttir
Rauðholti, Hjaltastaðarþinghá
Miðvikudaginn 27. des. sl. andaðist á
sjúkrahúsinu á Egilsstöðum Sigbjörn
Sigurðsson fyrrum bóndi og oddviti i
Rauðholti, áttræður að aldri. Kona
Sigbjörns, Anna Guttormsdóttir frá
Ketilsstöðum, dó fyrir tæplega þrem
árum, einnig rúmlega áttræð. 1 tilefni
þess að löngum starfsdegi þessara
merkishjóna er lokið langar mig til að
minnast þeirra örfáum orðum.
Þau hjón bjuggu i Rauðholti allan
sinn búskap, að undanskildu fyrsta bú-
skaparári, eða i rúm 40 ár, og áttu þar
heima til æviloka. Eignuöust þau 8
börn, sem öll eru á lifi, en búsett utan
heimasveitar nema yngsti sonur, sem
býr nú i Rauðholti. Auk þess ólu þau
upp eitt fósturbarn frá frumbernsku.
Heimili þeirra var þvi jafnan mann-
margt, og margs að gæta til þess að
sjá farborða stóru heimili á dögum
heimskreppu og annarra erfiöleika,
sem yfir gengu á 3ja og 4ða tug þessar-
ar aldar, áður en fjölskylduhjálp kom
til og önnur lýðhjálp ekki umtalsverð.
Ekki létu þau Rauðholtshjón sér
nægja störfin heima fyrir, þótt þau
væru ærin, heldur tóku bæði virkan
þátt i félagsmálum sveitar sinnar og
héraðs. — Verður hér á eftir lauslega
rakinn æviþáttur þeirra.
Sigbjörn var fæddur i Rauðholti 14.
mai 1892. Foreldrar hans voru hjónin
Sigurður pinarsson, Jónssonar skálds
i Staka-H jalla, og Sigurbjörg
Sigurðardóttir, Þorvaldssonar frá
Horni i Nesjahreppi, Austur-Skafta-
fellssýslu. Bjuggu þau hjón i Rauöholti
mestan sinn búskap, eignuðust 11
börn, sem öll komust til aldurs og
þroska, og eru átta þeirra enn á lifi.
Sigbjörn var fjóröa i aldursröð af
börnunum.
Eins og aö lfkum lætur var ekki
auöur i búi hjá foreldrum Sigbjörns,
sem bjugguáhlunnindalausri leigujörð
með sinn stóra barnahóp. Urðu börnin
þvi að leita sér atvinnu og framfærslu,
strax og aldur og þroski leyfði. Sig-
björn fór snemma að heiman, innan
við fermingu sem smalapiltur á sumr-
um og sat þá yfir kviaám, þvi að þá
voru ær að jafnaði hafðar i kvium á
flestum eða öllum bæjum i sveitinni.
Eftir fermingu réðst Sigbjörn svo i ár-
vistir og var i vinnumennsku á ýmsum
bæjum fram yfir tvitugsaldur. Haustið
1914 brá hann á það ráð að leita sér
menntunar bg settist i yngri deild
Búnaðarskólans á Eiðum. Hann var þá
heitbundinnungri stúlku, Helgu Gutt-
ormsdóttur á Ketilsstöðum. A þeim
tima var berklaveikin mjög útbreidd-
ur sjúkdómur hérlendis og herjaði á
fólk, ungt jafnt sem aldrað. Sýktist
Helgaaf þessum sjúkdómi og varð brátt
að fara á spitala, fyrst á Seyðisfjörð,
en þaðan lá svo leiðin i Vifilsstaði, og
þar dó hún snemma árs 1916. Má nærri
geta, hversu mikið áfall þetta hefur
verið fyrir hina unga mann, þótt hann
tæki þvi með karlmennsku. Einhver
raunbót má það hafa verið fyrir hann,
að námsdvöl hans á Eiðum varð hon-
um um margt ánægjuleg, og taldi hann
hana ómetanlegan ávinning fyrir sig.
Skólastjóri á Eiðum var þá Methúsa-
lem Stefánsson og kennari Benedikt
Blöndal, hvorttveggja hinir ágætustu
menn og miklir uppalendur. Minntist
Sigbjörn þeirra jafnan með mikilli
Framhald á bls. 6
8
íslendingaþættir