Íslendingaþættir Tímans - 16.05.1973, Side 4
Eiríkur Sigurðsson
kennari frá Hjartarstöðum
Þingskálum
Fæddur 11. nóv. 1894
Dáinn 15. apríl 1973.
Meö örstuttum hugleiðingum, og án
þess að gera úttekt á æviferli, langar
mig aö minnast mins gamla og góða
nágranna, Sigga á Þingskálum, en frá
barnæsku til tvitugs var ég á heimili
foreldra minna á næstu grösum við
Þingskála.
A þessum slóðum var frekar fáför-
ult, en þeim mun meiri viöburður var
það, ef gest bar að garði. Frá þessum
árum minnistég margra góöra granna
og gesta og ekki sizt þess, sem þessi
minningarorð eru helguð, þvi að löng-
um var hann okkar næsti nágranni.
Það er trúlega ágætt samræmi milli
þess, hve Sigúrður átti gott meö að
setja sig jafnfætis börnum, og blanda
F. 1/5 1889
D. 21/8 1972.
Kæri gamli vinur og kennari minn
góöur,
þér kveðju vil ég senda og þakkarorö
frá mér.
Mig langar til aö þakka i ofurlitlu ljóöi
þá Ijúfmennsku og alúð, sem naut ég æ
hjá þér.
Þaö var litil feimin stúlka, ekki laus
viö hugarangur,
sem læddist inn f bekkinn i fyrstu
kennslustund,
yröi nýi kennarinn nú ótta-
lega strangur,
ókunnugur, læröur ogfinná alla lund.
En óttinn hvarf á svipstundu, eins og
dögg á vori,
er andar hlýi blærinn og sólin blessuö
skin,
svo Ijúf og glöö i huga og létt og kvik
i spori,
geði við þau, án þess að vera yfir þau
hafin, og þess, hve hann taldi hismið
litils virði en mat kjarnann þeim mun
betur. Börn ihuga ekki hvar viðmæl-
andi þeirra er staddur i metorðastig-
anum, en þau finna gjarnan hvað að
þeim snýr.
Við þau greinaskil er verða, þegar
einhver nákunnugur kveður þetta lif,
er þeim, sem eftir eru, hollt að staldra
nú ögn við og beina huganum um stund
frá veraldarvafstrinu. Hvaðan komum
við? Hvert förum við? Þetta eru gaml-
ar en þó siungar spurningar, sem hver
og einn hlýtur aö svara eftir eigin trú,
en lif og starf grandvars manns ætti að
verða okkur öllum hvatning til þess að
gaumgæfa okkar eigin lifsferil. Og á
þessum timum rótleysis og kröfugerö-
ar yröi það þjóðinni til heilla, ef stað-
þau litu upp til kennarans sins,
skólabörnin þin.
Arin fram hjá iiöa og okkur
viröist stundum
svo undarlega stutt okkar dvöl á
jaröargrund,
en hinum megin seinna, ef saman
bæri fundum,
viö sitja vildum gjarnan hjá þér eina
kennslustund.
Konu þinni og börnum viö kveöjur
hlýjar
sendum
og kæra þökkum vináttu, vor lund er
mild og klökk.
Viö bakkann hinum megin viö bráöum
fleyi lendum-
Blessuö sé þin minning. Meö
virðingu og þökk.
Kveöja frá tveimur 70 ára
skólasystrum úr fyrsta nemendahópi í
Fellasveit.
festan og samvizkusemin yrðu meira
afgerandi þættir i lifi fólks. Og það
voru einmitt þessir eiginleikar, sem
fundust i rikum mæli hjá Sigurði.
Stundum er staðfestan raunar kölluö
þrjózka, en þá af þeim, sem ekki fá
haggað hinum staðfasta.
Að lokum langar mig að flytja Sig-
urði og Þingskálaheimilinu þakkir frá
móður minni fyrir gott nágrenni um
áratuga skeið, og ánægjuleg kynni,
sem héldust þótt um nábýli væri ekki
lengur að ræöa.
Með þessum þekktu ljóðlinum kveö
ég Sigurð:
Far þú i friði,
friöur Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Ég flyt Júliu Guðjónsdóttur og börn-
um þeirra innilegar samúöarkveðjur
frá mér og fjölskyldu minni.
Bjarni Böövarsson.
Signrður Eiríksson
4
islendingaþættir