Íslendingaþættir Tímans - 16.05.1973, Blaðsíða 7

hverja raun. Faðir Steinunnar
prófessor Sigurður Sivertsen lézt 9.
febrúar 1938 eftir langa vanheiisu.
En margar bjartar stundir áttu þau
hjón Gústav og Steinunn saman. Þau
eignuðust 4 börn, sem nú eru öll upp-
komin.
Eru þau: Þórdis, gift Jóhanni Niels-
syni héraðsdómslögmanni, fram-
kvæmdastjóra Hjartaverndar.
Sigurður hagfræðingur, kvæntur Auði
Torfadóttur kennara B.A. Kristin
félagsráðgjafi M.A. gift Karl Gustaf
Piltz lögfræðingi og sálfræðingi, búsett
i Gautaborg, Jónas lögfræðingur, full-
trúi borgarfógeta, kvæntur Kristinu
Jónsdóttur, kennara við Fóstruskóla
Islands.
Ég var jafngömul Steinunni, við
vorum systradætur og fylgdumst að
frá þvi hún fluttist til Reykjavikur.
Fjölskyldutengslin voru sterk, en þó
voru það fyrst og siðast mannkostir
Steinunnar og góðir hæfileikar, sem
bundu okkur órofa tryggðaböndum.
Nú er Steinunn horfin okkur um
sinn.
Heimili hennar þar sem var hennar
vettvangur, var glæsilegt og að-
laðandi. Nánustu vinir og ættingjar
minnast gestrisni þeirra hjóna og
margra góðra stunda á heimilinu.
Börn og barnabörn eiga dýrmætar
minningar frá æskuheimilinu, þar sem
gleði ríkti á góðri stund, en skin og
skúrir skiptust á, á langri ævi.
Þrátt fyrir erfiða sjúkdómsbaráttu
Steinunnar Sivertsen hin siðustu æviár
hennar, var hún þakklát fyrir hvert
stundarhlé, sem hún átti i þeirri
baráttu, og innilega gladdist hún með
börnum sinum yfir hverri hamingju,
sem þau urðu aðnjótandi og bæði þeim
og vinum sinum bað hún blessunar.
Það er auður að hafa kynnzt slikri
konu og mun lengi i minningu
geymast.
Friede Briem
Benedikt
að gera rétt og gera það bezta, jafna
ágreiningsmálin, sem af eölilegum
ástæðum kunna að risa, vegna mis-
jafnra sjónarmiða á vandamálum
dagsins.Var þá oft að hálfu Benedikts,
viðhöfð góðlátleg glettni og gaman-
yrði, sem urðu til þess aö vopnin voru
slegin úr hendi deiluaðila.
Ég sagði i upphafi þessarar greinar
minnar, að þessi orð ættu fyrst og
fremst að vera þakkarorð frá mér fyr-
ir vináttu og samstarf um langt árabil.
Ég vona Benedikt minn og frú Ragn-
heiður að þið takið viljann fyrir verkið.
Ég vil svo mega bera fram þá ósk
ykkur til handa, að þið, sem nú eruð að
ná háum aldri, megið eiga rólega daga
á þeim stað, þar sem þið háfið unnið
lifsstarfið af hendi, og að arineldur
margra liðinna stunda vermi ykkur.
Að siðustu vil ég einnig bera fram þá
ósk, að afkomendur ykkar, Benedikts
og Ragnheiðar, megi um langa fram-
tið halda uppi merki ykkar á Kirkju-
bóli. Lifið heil!
Ólafur E. Einarsson
frá Þórustööum.
f
A þessum timamótum I ævi vinar
mins, Benedikts, er hann á að baki
þrjá aldarfjórðunga, bregður ýmsum
myndum á loft. Það hefur verið hlut-
skipti hans I lifinu að vera mikið i
sviðsljósinu i féla'gs- og framfaramál-
um okkar Strandamanna um margra
áratuga skeið, enda maðurinn vel til
forystu fallinn.
Ekki hlaut Benedikt langa skóla-
göngu, fremur en margir aðrir alda-
mótamenn. Ungur að árum hreifst
hann af ungmennafélagshreyfingunni
og þeirri hvatningar- og framfaraöld,
sem þá fór um þjóð vora. Mér finnst,
að Benedikt hafi gert hugsjón ung-
mennafélagsskaparins að sinni lifs-
skoðun, þvi að öll hans störf á sviði fé-
lags- og framfaramála bera þess
glöggt vitni. A yngri árum starfaði
hann mikið innan ungmennafélags-
skaparins, var m.a. formaöur ung-
mennafélags sveitar sinnar um
margra ára skeið og einnig formaöur
Ungmennasambands Strandasýslu
um fjölda ára.
Eins og áöur hefur verið drepið á,
hefur Benedikt gegnt og gegnir enn
fjölmörgum trúnaðarstörfum. Um-
svifamestur hefur hann verið á sviði
búnaðarmála, þar hefur hann verið i
fylkingarbrjósti um áratugi. Búnaðar-
samband Strandamanna var stofnað
árið 1945 eftir alllanga baráttu um að
fá samþykkt fyrir skiptingu Búnaðar-
sambands Vestfjarða i tvö sambönd,
þannig að Strandasýsla yrði sérstakt
búnaðarsamband. Andstaða gegn
þessari skiptingu hygg ég, að hafi
aðallega byggzt á þvi, að stjórn búnað-
armála i landinu, hafi þótt Stranda-
sýsla full fámenn til þess að vera sér-
stakt samband og þar af leiðandi van-
treyst þvi, að við gætum rekiö þaö
fjárhagslega. Þessi andstaða, sem hér
var drepið á, var i sjálfu sér ekki óeöli-
leg, og okkur Strandamönnum var vel
ljóst, að i mikið var ráðizt. Þvi reið
okkur mjög á að fá hinu nýja sam-
bandi sterka stjórn. A stofnfundi sam-
bandsins, sem var allfjölmennur, urðu
allir sammála um það, að fara þess á
leit við Benedikt að taka að sér for-
mennsku hins nýja búnaöarsambands.
Það var vel valið. Byrjunarörðuleikar
voru töluverðir, einkum hvað fjármál-
in snerti og reyndi þá mikið á Bene-
dikt, einkum fyrstu árin. En með
hyggindum og lagni tókst að yfirstiga
alla örðugleika og það er langt siðan,
að sambandið varð traust stofnun fjár-
hagslega. Fyrir um tuttugu árum,
beitti Benedikt sér fyrir þvi, að sam-
bandið réði til sin héraðsráðunaut, og
það hefur haft hann siðan. Upp úr þvi
færðist mikil gróska i starfsemi sam-
bandsins og búskapinn almennt og
hefur sú framþróun haldið áfram og
farið vaxandi. Þó að Strandamenn
væru hart leiknir á kalárunum eins og
margir aðrir, voru þeir ekki á þvi að
gefast upp. 1 öruggri trú á byggðina,
sem hafði fóstrað þá, héldu þeir velli
og i vissunni um að öll él birtir um sið-
ir. Ég hef nokkuö unnið með Benedikt
að félagsmálum, einkum búnaðarmál-
um og minnist ég þess samstarfs með
mikilli ánægju og tel mér það til tekna,
að hafa átt þess kost að kynnast Bene-
dikt og starfa með honum. Benedikt
hefur mikinn persónuleika, hann er
með afbrigðum traustur, drenglyndur,
gætinn, laginn að setja niður deilur,
samvinnuþýður, en þó fastur fyrir.
Hann hefur verið sérstaklega farsæll i
störfum og e'g held, að það sé ekki of-
mælt, að hann hafi leyst af hendi öll
hin fjölþættu störf, sem honum hafa
verið falin, með hinni mestu prýði.
Þaö var ekki ætlunin, að þetta grein-
arkorn yrði nokkur æviminning, held-
ur aðeins nokkur fátækleg orð i tilefni
dagsins. Á þessum merku timamótum
i ævi Benedikts vil ég flytja honum
innilegar þakkir fyrir drengilegt sam-
starf og vináttu á liðnum árum. Jafn-
framtvilégflytja honum og fjölskyldu
hans beztu óskir um giftu og farsæld á
ókomnum árum.
Þú getur nú Benedikt minn litið yfir
farinn veg, með nokkru stolti, þó að
það sé ekki þér eiginlegt. Þú hefur séð
margar hugsjóna þinna rætast, og það
er erfitt að benda á nokkur framfara-
mál norður þar, sem þú hefur ekki átt
einhvern hlut að. Nú tekur að halla
undan fæti, og senn liður að þvi, að þú
farir að kveðja þin félagsmálastörf og
hverfa á vit minninganna. Minninga
um velheppnað forystuhlutverk fyrir
heimabyggð þina, við þann arineld er
gott að orna sér.
Jón Kristjánsson.
islendingaþættir
7