Íslendingaþættir Tímans - 19.07.1973, Blaðsíða 5

Olafur Gissur
Guðbjörnsson
Ekki græddis þeim fé, en margur
fátækur listamaður átti visan beina i
húsi þeirra og kommúnistar héldu þar
sellufundi. Siðar flutti Sigriður á
Ránargötu 9 og hafði ibúð með
frændkonu ' sinni önnu Guðmunds-
dóttur og Guðmundi Sigurðssyni.
Þar kynntist hún Karli ísfeld skáldi
og blaðamanni. Með honum eignaðist
hún son, Einar fsfeld, 15. október 1935.
Þá voru erfiðir timar og margur
fátækur, mæðrahjálp var þá heldur
bágborin. Sigriður hafði ofan af fyrir
sér og syni sinum með saumaskap.
Þrátt fyrir erfiða og illa launaða
vinnu starfaði Sigriður alla tið mikið
að félagsmálum. Hún var stofnandi
Kvenfélagsins Sifjar á Patreksfirði,
hún gekk i verkalýðsflokkinn i Borgar-
nesi og eftir að hún fluttist til Reykja-
vikur lagði hún svo mikið af mörkum
til félagsstarfa að undrun sætir
hvernig hún gat afkastað sliku verki. 1
14 ár var hún ritari Mæðrafélagsins,
hún var i stjórn Menningar- og friðar-
samtaka islenzkra kvenna og Kven-
réttindafélags Islands, árum saman
mæddi útgáfa rits þess 19. júni mest á
henni. Hún var um ára bil endur-
skoðandi reikninga Rithöfundafélags
Islands. Allt þetta vann hún hljóðlega
og án endurgjalds svo yfirlætislaust að
menn tóku sjaldnast eftir þeiri vinnu.
Ritstörfin vann hún af sömu hóg-
værð, þegar sambýíismaður hennar
Karl Isfeld, þau bjuggu saman siðustu
8 ár æfi hans, dó frá óloknu sinu stóra
verki að þýða Kalevalaljóðin, lauk hún
þvi og sér hvergi hatta fyrir. Ljóða-
bækur hennar urðu fjórar: Milli lækjar
og ár 1956, Laufþytur 1970 og 1 svölu
rjóöri 1971, auk þess ritaði hin smá-
sögur og þýddi skáldsöguna Ljós i
myrkrinu eftir Michel del Castille árið
1966.
Ég hef tekið saman þessar heimildir
um lif Sigríðar, að þær mættu verða
ábending þeim sem vildu kynna sér
stórmerkt æfistarf hennar. Ég reyni
ekki að lýsa henni, hvorki sem lista-
manni eða manneskju. Ég á persónu-
lega henni stóra þökk að gjalda eins og
svo margur annar, sem varð á vegi
hennar, en mér finnst tilfinningasemi
ekki eiga hér við.
Ég sendi syni hennar, systkinum,
ættingjum og vinum innilegar
samúðarkveðjur.
Vilborg Dagbjartsdóttir.
F. 16. nóv. 1910
D. 2. jtill 1973.
Þótt Ólafur Gissur væri aðeins 62ja
ára er hann \éít, kom fráfall hans ekki
alls kostar á óvart. Vinir hans og sam-
starfsmenn vissu að hann gekk ekki
heill til skógar. Fyrir 2—3 árum siðan
gerði kransæðastifla fyrst vart við sig.
Siðan urðu köstin fleiri.
Starf Ólafs var erfitt. M.a. þurfti
hann að ferðast um landið einsamall —
oft langar dagleiðir. Honum var boðið
að létta á störfum sinum, ferðast
minna, eða taka upp rólegra starf i
bænum. Það vildi hann ekki þiggja.
Ólafur Gissur stundaði sitt starf af
stakri samvizkusemi og vildi ekki gef-
ast upp. Hann vissi að hverju stefndi,
en kaus að mæta örlögum sinum i fullu
starfi. Hann bað um, að sér yrði ekki
hlift við hvers konar ferðir og kærði sig
litt um að fyrirmæli lækna sinna um
varfærni kæmust rétta boðleið. Slikur
maður var ólafur Gissur. Samvizku-
samur, hjálplegur, stjórnsamur en
laginn að umgangast fólk, trygglynd-
ur. Ólafur Gissur fæddist i Bolungar-
vik og ólst þar upp hjá afa sinum og
ömmu til 11 ára aldurs. Þá fluttist
hann til Hafnarfjarðar, en síðan til
Reykjavikur árið 1927. Störf Ólafs
voru þó ekki einskorðuð við höfuð-
borgarsvæðið. Hann var um árabil
verkstjóri við hraðfrystihús úti á
landsbyggðinni, m.a. i Grundarfirði og
i Höfnum. Árið 1965 réðst Ólafur Giss-
ur til Sjávarafurðadeildar Sambands
Islenzkra samvinnufélaga sem fisk-
eftirlitsmaður. Siðan hefur hann stöð-
ugt ferðast á milli hraðfrystihúsa um
land allt. Hann hefur þvi mörgum
kynnzt á sinni starfsævi og hvarvetna
getið sér hið bezta orð.
Til marks um dugnað Ólafs og á-
ræðni má nefna að árið 1946 gekkst
hann fyrir þvi að 24 sjómenn og verka-
menn i Reykjavik urðu sér úti um lóðir
og reistu af miklum vanefnum, en af
eigin rammleik 12 hús, með samtals 36
ibúðum. Einar Sigurðsson, útgerðar-
maður hefur sagt frá þvi sem dæmi
um trúmennsku og kapp Ólafs að ein-
hverju sinni er hann var verkstjóri i
frystihúsi Einars i Höfnum, missti
hann framan af fingri. ólafur hélt
samt áfram vinnu sinni þann daginn,
eftir að læknir hafði gert að sárinu.
Arið 1935 kvæntist ólafur Gissur
Sigriði Sigurþórsdóttur, en hún lézt I
ágúst 1968. Þau eignuðust fjögur börn,
Sigurþór Inga, bókbindara, Sigurð,
bókbindara, Auði sem er gift Ásgeiri
Eirikssyni, bifreiðasmið og Jóninu
Birnu.
Við sem störfuðum með Ólafi geym-
um minningu um góðan dreng. Börn-
um hans og öðrum ættingjum flytjum
við dýpstu samúðarkveðjur.
(slendingaþættir
5