Íslendingaþættir Tímans - 29.05.1976, Blaðsíða 3

Jón Stefánsson Melstað
fyrrum bóndi Hallgilsstöðum
Albína Pétursdóttir
húsfreyja Hallgilsstöðum
Þann 17. april 1968 lézt á Sjúkrahús-
lnu á Akureyri Jón Stetánsson Mel-
staö, fyrrum bóndi, aö Hallgilsstööum
• Hörgárdal. Hann var fæddur aö
Litlu-Hliö I Vestur-Húnavatnssýslu 29.
otkóber 1881, sonur hjónanna Stefáns
JOnassonar og Margrétar Eggerts-
Oóttur. Stefán var sonur Jónasar
Sigurösonar frá Lækjarmóti bónda i
Gröf á Vatnsnesi og Maríu Jónsdóttur
frá Gnýsstööum i sömu sveit.
Margrét var dóttir Eggerts
Halldórssonar bónda aö Fossi I Vest-
Urhópi Amundasonar prests á Melstaö
Var eftir þvi tekið hvaö samheldni i
Þossari stóru fjölskyldu var einlæg og
fraust. Þau nutu þess bæöi að umgang-
ast barnabörn sin, sem fundu ást og
Sloöi hjá ömmu og afa. Marianna féll
frá rétt fyrir jólin 1973, var þaö þungt
áfall fyrir eiginmann hennar og fjöi-
sl?ylduna i heild, þótt hún hafi ekki
Sengiö heil til skógar i fjöldamörg ár,
Var hún vegna mannkosta sinna, svo
uiikilvæg fyrir fjölskylduna svo hlý og
traust.
Karl varö fyrir heilsuáfalli stuttu
eftir fráfall hennar, nú siðustu árin
vunn hann eftir getu að hjálpa syni
sínum aö koma upp nýju húsi — hann
*ézt 25. marz 1976 og var jarðsettur i
Qlafsvik 31. marz sl. að viöstöddu fjöl-
*nenni.
Ekki kveikja menn ljós og setja þaö
undir mæliker, heldur á ljósastikuna,
°g þá lýsir það öllum, sem eru i hús-
>nu, þannig lýsi ljós yöar mönnum, til
tess aö þeir sjái góöverk yðar og veg-
Semi fööur yöar, sem er á himnum.
Þessi orö úr heilagri ritningu hafði
sóknarpresturinn sem yfirskrift viö
luröarför þessara merku hjóna — þau
fluttu sannarlega birtu yfir samferða-
menn sina bæöi sina nánustu ástvini og
a'la aöra sem áttu þvi láni að fagna að
^ynnast þeim og starfa með þeim.
Eg flyt ástvinum þeirra innilegustu
Samúöarkveðjur.
Blessuð sé minning þeirra beggja.
Alexander Stefánsson.
,s|endingaþættir
og Ragnheiðar Jónsdóttur Arnasonar
stúdents á Leirá. A þessum árum var
mikil fátækt á Islandi, og þeir sem
ekki áttu jarönæöi, voru á stöðugum
hrakningum i húsmennsku hér og þar,
oft viö slæman húsakost og litil jarðar-
afnotog þurfti aö vinna jaröeigendum
mikið upp I eftirgjald. Möguleikar til
aö eignast býli og bú voru næstum
óhugsandi.
Foreldrar Jóns voru i þeirra tölu,
sem þetta hlutskipti uröu aö þola, en
voru þó bæöi afburöa duglegar mann-
eskjur. Stefán var aö sögn kunnugra
eftirsóttur hleðslumaður á vegköntum
og á timabili verkstjóri viö vegagerö i
Húnavatnssýslu. Aöeins 11 ára fer Jón
aö heiman sem vikadrengur aö Hvoli
i Vesturhópiogá þaraö vinna fyrir sér
að öllu leyti og myndi þaö þykja harö-
leikiö nú til dags. Þaöan fer hann aö
Klömbrum til Júliusar Halldórssonar
læknis, en hann var áöur búinn aö vera
undir hans hendi til lækninga vegna
meiðsla á hné, er hann skar sig á ljá,
og var við rúmiö mest allt sumariö.
Vem sinni á Klömbrum lýsir Jón i
æviminningum sinum á þá leið aö þá
hafi hann fyrst fundið, aö hann var
kominn til vandalausra. Þar varð
hann aö vinna mikiö og ekki tekið sem
skyldi tillit til aldurs eöa þroska. Taldi
sig samt hafa haft gott af verunni þar,
lært margt sem kom honum aö notum
síöar á lifsleiöinni. Jón var fermdur aö
Breiöabólsstaö I Vesturhópi af séra
Hálfdáni Guöjónssyni og þaö vor fer
hann aö Geirastööum i þingi, og siöar
aö Þingeyrum til Hermanns Jónas-
sonar og var þar nokkur ár. Þar voru
þá llka foreldrar til heimilis og gátu
þau litiö til meö honum. Áriö 1901 fer
Jón til Noregs og vinnur þar á búgaröi,
lærir þar ýmis landbúnaöarstörf meö
3