Íslendingaþættir Tímans - 29.05.1976, Blaðsíða 14

Hjónin í Gullbringu
Sigurbjörg Hjörleifsdóttir
°g
Guömundur Guðmundsson
Sigurbjörg Hjörleifsdóttir
f. 10.3. 1898 d. 21.10. 1975
Guömundur Guðmundsson
f. 29.8. 1886 d. 11.2. 1966.
Gullbringa hét smábýli i landi
Tjarnar i Svarfaðardal. Fyrst mun þar
hafa verið bú á 18. öld, en frá þvi um
1820 var þar samfelld búseta fram
undir miðbik þessarar aldar.
Kotið hlaut fagurt nafn i skirninni,
og vissulega er staðurinn lika fagur I
brekkunni upp undir fjallsrótum fyrir
ofan Tjörn. Þar er prýðilega viðsýnt
eftir þvi sem um getur verið að ræða i
sveit girtri háfjöllum. Þaðan sér vel
yfir byggðina i niðursveitinni og fram i
Skiðadal. 1 norðri blasir við Dalvlk i 5
km fjarlægð og siðan Eyjafjörður og
Grlmseyjarsund, en nokkru innar
Hrisey og Látrafjöllin handan fjarö-
arins.
Á bak við bæinn er brött fjallshliðin
algróin grasi og lyngi i fjölbreyttu
landslagi. A vétrum er þessi hliö löng-
um þakin samfelidri snjóbreiðu, en á
sumrum er hún angandi lifheimur
dýra og jurta .
Með þessu eru vist upptaldir helztu
kostir Gullbringu. Sem bújörð var hún
meðal allra aumustu kota i mjög kot-
auðugri sveit. Túnið 2-3 ha, var mest-
allt i brattlendi, en þar fyrir utan voru
slægjur á reitingsengjum, sumpart
þýfðum, annars staðar rökum. Allur
heyskapurinn nam kannski 250 hest-
burðum ef vel var skafiö.
Siðustu ábúendur i Gullbringu voru
hjónin, sem þetta greinarkorn er
helgað, þau Sigurbjörg Hjörleifsdóttir
og Guömundur Guðmundsson, en þar
bjuggu þau i 19 ár, 1928-1947.
Sigurbjörg Stefania var svarfdælsk,
fædd á Ingvörum hér i sveit. Foreldrar
hennar voru hjónin Rósa Jóhanns-
dóttir og Hjörleifur Jóhannsson, sem
þá voru þar til heimilis.
Hjónin I Gullbringu
Vorið 1906 fluttist fjölskyldan út i
Knappsstaði i Stiflu i Fljótum. Á 20.
afmælisdegi sinum, 10. marz 1918 gift-
ist Sigurbjörg ungum manni úr sveit-
inni, Guðmundi Guðmundssyni. Sr.
Jónmundur Halldórsson, þá prestur á
Barði I Fljótum, gaf ungu hjónin
saman.
Guðmundur var fæddur i Háakoti i
Stiflu, sonur hjónanna Guðrúnar Jóna-
tansdóttur og Guðmundar Pálssonar
prests á Knappsstöðum.
Fyrstu 4 hjónabandsárin bjuggu þau
Guðmundur og Sigurbjörg á Knapps-
stöðum I sambýli við foreldra hennar.
En árið 1922 fluttu þau sig um set aö
Húnsstöðum, sem var litið býli utan
við Knappsstaði i skjóli við Stifluhól-
ana.
Feröamaöurinn,sem ekur alfaraleið
um Stifluna nú, fer hjá garöi á Húns-
stööum án þess að gruna að þar hafi
verið bújörð. Bæjarhúsin liggja að
miklu leyti grafin undir þjóðveginum,
túnbleöillinn er hluti af Knappsstaða-
túni, en engjafitjarnar meðfram hóln-
um, sem voru fyrrum höfuðprýði jarð-
arinnar, liggja á botni hins fagra en
dýru verði keypta Stifluvatns.
A þessum stað bjuggu þau hjónin i 6
ár. Ekki mun þeim hafa safnazt auður
i bú á Fljótaárunum, enda ábýlin harla
smá. En reyndar áskotnaðist þeim
samt nokkuð, sem telja má betra en
ekkert: 6 börn, þrjú af hvoru kyni, auk
stúlku, sem dó úr kighósta á fyrsta ári.
Vorið 1928 gerðist nokkuð, sem átti
eftir að gera lif okkar barnanna hérna
i hverfinu sýnu auöugra og skemmti-
legra en áöur.
1 Gullbringu, sem allt frá aldamót-
um og lengur hafði að mestu verið
barnlaus bær, fluttist þessi stóra fjöl-
skylda utan úr Fljótum. Einn góöan
veðurdag um vorið var allt orðið ið-
andi I börnum i kringum Gullbringu-
14
islendingaþættir