Íslendingaþættir Tímans - 12.01.1978, Blaðsíða 12

Erlingur Þ. Sveinsson
fyrrum bóndi á Víðivöllum ytri í Fljótsdal
f. 21. des. 1887 —
d. 18. ág. 1977.
Fimmtudaginn 25. ág. sl. var borinn
til grafar d Valþjófsstaö i Fljótsdal,
öldungurinn Erlingur Þ. Sveinsson
fyrrv. böndi á Víöivöllum ytri I sömu
sveit. Sóknarpresturinn, séra Bjarni
Guöjónsson, jarösöng aö viöstöddu
fjölmenni, þráttfyriraö elstu og fyrstu
samtfðarmenn Erlings á Fljótsdals-
héraöi væru horfnir af sviöinu.
Erlingur Þ. Sveinsson var skag-
firskrar ættar, fæddur aö Tunguhálsi I
Lýtingsstaöahreppi, 21. des. 1887, en
hann kenndi sig jafnan viö Katastaöi i
Akraneshreppi, en þar bjuggu foreldr-
ar hans lengst. Hann andaðist f
SjUkraskýlinu á Egilsstööum 18. ág. sl.
og skorti þvi röska fjóra mánuöi I
nfræöisaldurinn.
Erlingur bjó á Viöivöllum ytri eins
og fyrr segir, i 47 ár i tvibýli viö
tengdafólk' sitt. Hann kvæntist
Margréti Þorsteinsdóttur, bónda Jóns-
sonar á Aöalbóli í Hrafnkelsdal,
skömmu fyrir 1918, en þaö ár flytja
þau aö Vföivöllum. Einn son eignuöust
þau hjón.Rögnvald, er tók ásamtkonu
sinni viö búi foreldranna áriö 1945.
Erlingur lauk prófi frá Gagnfræða-
skólanum á Akureyri voriö 1910, meö
þriöju hæstu einkunn sem á prófinu
var gefin. Fyrir ofan hann, einu og
tveimur stigum, voru þeir Jón Dúason,
hinn kunni fræöimaöur, og Jökuldæl-
ingurinn Snorri Halldórsson, siöar
læknir.
Svo sem af líkum má ráöa var
Erlingur harögreindur og gáfur hans
fjölþættar, er geröu hann sérlega hæf-
an til hvers konar félagsstarfa, prýöi-
lega ritfær, skrifaöi afbragös skýra
rithönd og var sérlega töluglöggur,
sem var mikilsvirði fyrir daga tölv-
unnar. Þaö var þvf mikiö happ fyrir
sveitina og byggöarlagiö, þegar hann
tók sér þar bólfestu.
Svo aö segjafrá upphafisveitarfestai
sinnar var Erlingur kjörinn til marg-
vislegra trúnaöarstarfa. 1
hreppsnefnd sat hann fjölda ára, þar
af 16 ár sem oddviti sveitarinnar. í
skattanefnd og stjórn búnaöarfélags-
ins sat hann árum saman og safnaöar-
fulltníi var hann tugi ára. Hann var
einlægur samvinnumaður alla tiö og
12
Erlingur ungnr gagnfræAingur — 23
ára
skjótt kjörinn til trúnaöarstarfa hjá
kaupfélagi Héraösbúa. A haustin var
hann þar vigtunarmaður, á vetrum
um þrjátíu ára skeið, endurskoöaöi
hann reikninga félagsins, og einn
vetur gegndi hann fullu skrifstofu-
starfi. Þegar kaupfélagiö hóf mjólkur-
vinnslu, var hann fitumælingamaður I
nokkrum sveitum og leiðbeindi um leiö
bændum um meðferö sölumjólkur.
Auk allra þeirra opinberu starfa sem
hann var kvaddur til aö inna af hendi,
var hann allra manna hlutgengastur
til ýmissa félagsstarfa I sveitinni.
Félagi i ungmennafélaginu geröist
hann þegar i upphafi dvalar sinnar i
Fljótsdal, hann var ágætur söng-
maður, haföi háan tenór, og var mikill
unnandi tónlistar. Hann söng i öllum
kórum sveitarinnar, bæöi i kirkju og
utan. 1 leikstarfsemi tók hann og þátt
og lék þá stundum hlutverk'vandmeö-
farinna karla. Þá var hann mikill
hvatamaöur Iþróttaiökana unga fólks-
ins og latti litt son sinn, sem var
framarlega i fþróttum um skeiö.
Erlingur var löngum mjög hraustur
þótt honumhinsiöari ár færi aðförlast
sjón. Varö hann aö lokum alblindur
nokkur sibustu ár ævinnar. Hann haföi
þó löngum nokkra ferlivist, og var til
hinztu stundar andlega heill og hress
eftir hætti.
Á siðast liönu ári missti hann konu
sina,mjögíarna aö heilsu, en þá höföu
þau gömlu hjónin um alllangt skeiö
verið I „horninu” hjá syni sinum og
tengdadótturinni konu hans, Þórhildi
Jónasóttur frá Þurlöarstöðum, sem
hugsaöi um þau tengdaforeldra sina af
slikri alúö, nærgætni og hugulsemi aö
sjaldgæft veröur aö teljast. A elliárum
þeirra Margrétar og Erlings uröu
barnabörnin og barnabarnabörnin
þeim mikill yndis- og hamingjuauki.
Ætt og viöar. Fæddur var Sveinn aö
Katastöðum 4. ág. 1856 og hann deyr
24. febr. 1939 og er þá til heimilis hjá
Guörúnu dóttur sinni og manni henn-
ar, Gisla bónda Magnússyni i Ey-
hildarholti, en hjá þeim hjónum hafi
hann dvalist allmörg hin siöustu ár.
Foreldrar Sveins voru þau Eirikur Ei-
riksson bóndi á Katastöðum og Hólm-
friður Guömundsdóttir kona hans. Al-
bræöur Sveins voru þeir Arni bóndi á
Reykjum, ættfaöir þeirra Bjarma-
manna á Akureyari, og Brynjólfur
kennari slðast á Akureyri.faöirEiriks
ráösmanns á Kristnesi og þeirra syst-
kina.
Móðir Erlings var, sem fyrr sagöi
Þorbjörg Bjarnadóttir bónda á Hofi i
Vesturdal Hannessonar og Margrétar
Arnadóttur konu hans, en hún var
föðursystir þeirra kunnu bræöra, séra
Ólfifs i Arnarbæli og Sigurðar læknis á
Patreksfirði. Magnússona. Um
Þorbjörgu er fariö svofeldum oröum i
Skagfirskum æviskrám, en viö þær er
hér stuðzt i ættfræöslum, „Þorbjörg
var i meöallagi á vöxt, fingerö og
fremur veikbyggö. Hún haföi dökkan
háralit, var hörundsbjört og ljósgrá-
eygð. Hún var góö eiginkona og móðir,
vinsæl og vel gefin, en naut sin ekki að
fullu siöustu árin vegna vanheilsu.”
Hún fæddist 18. aprfl 1864 og dó 15.
júni 1899 aöeins hálffertug, frá sex
börnum,.að elsta 12 ára, en þaö var
Erlingur, og það yngsta aöeins fjörgra
ára, en þaö var Guðrún, siöar hús-
freyja i Eyhildarholti. Þaö segir sina
sögu um móöur barnanna á Katastöð-
um, að þau tóku öll fyrsta staf
Þorbjargarnafnsins upp i heiti sin.
Frá Sveini föörur Erlings segir
meöal annars svo i Æviskránum:
Islendingaþættir