Íslendingaþættir Tímans - 08.07.1978, Síða 2

Íslendingaþættir Tímans - 08.07.1978, Síða 2
Armann Dalmannsson F. 12. sept. 1894 D. 22. marz 1978 Eftir langt skammdegismyrkur nor6- lenzkra dala er gott aö eiga von góBra gesta og bjartari daga. Égog fjölskylda min höfum átt því láni aöfagna ab eigaeinn slikan gest, árvissan sem bar meö sér birtu og yl og vék burtu skuggum vetrarins. Um áramótin fórum viöaöhugsa til þess hvorthann gæti kom- iö og hvenær hann mundi koma. Og svo birtist hann einn góöan veöurdag, glaöur og broshyr ab vanda og viö litum bjartari augum fram á veginn. Þessi gestur var vinur okkar Armann Dalmannsson sem gegndi prófdómarastörfum viö Bænda- skólann hér á Hólum i 27 ár. Ég kynntisthonum fyrst voriö 1973 þá 78 ára gömlum manni. Ekki var aö merkja aö aldurinn væri honum i nokkru til baga og þann tima er hann starfaöi hér viö mat prófverkefna vann hann yfirleitt tólf tima á dag. Þaö undraöi mig oft hversu mikla og góöa yfirsýn hann haföi yfir allar námsgreinar sem kenndar eru hér og vann hann öll sin prófdómarastörf meö fágætri samviskusemi og nákvæmni. Þaö er gæfa hverjum þeim sem hlotnast þaö hlutskipti aö vera i verki meö slikum manni sem Armann var. Flesta daga sem Armann dvaldi hér fór hann i gönguferö sér til skemmtunar og hressingar. Ég á margar ánægjulegar minningar frá þeim stundum er viö þreyttum göngu saman hér um nágrenn- iö. Margt kvöldiö höföum viö þá ánægju aö fá Armann i heimsókn, þaö eru eftir- minnilegar stundir. Oft kvaddi hann meö visu er hann fór og ritaöi þær gjarnan i gestabókina. Eitt sinn kvaö hann svo vib brottför Þökk ég votta ykkur öllum hér, er ég brottu héöan aftur fer. Samstarf gott ég þakka þér og biö, þess að Drottinn blessi heimiliö. Kveöjur hans munu ylja okkur um hjartarætur á ókomnum árum, og vekja hjá okkur minningar um gestinn okkar góöa sem ætiö flutti meö sér hiyju og góö- vild. Minningarnar um hann munu um ókomin ár vikja burtu skuggum vetrarins og greiöa fyrir geislum vorsólarinnar inn á okkar heimiii. Meö Armanni Dalmannssyni er horfinn ábraut mikilhæfur maöur, maður vorsins oggróandanssem hlúöiað öllu er lifsanda dró, og hugsaöi fyrst og fremst um þaö hvernig hann yrði landi sinu og þjtíö aö sem mestu liöi, án þess aö taka tillit til eigin ábata og haföi fórnfýsi og skyldu- rækni aö leiðarljósi. Heimili hans og Sigrúnar Kristjánsdótt- ur konu hans var sælureitur, ógleyman- legt hverjum manni sem þar kom einu sinni. Friöurinn og kærleikurinn til alls sem lifir umvaföi mann um leiö og stéttin var gengin heim aö húsinu. Aspirnar stóðu og standa vörö viö húsið hans I Aöal- stræti 62 á Akureyri og segja gestinum sina sögu. Ég og fjölskylda min þökkum þér kynn- inguna og allt samstarfiö, sem aldrei bar skugga á. Blessuð sé þin minning um ei- lifö alla. Astvinum þinum öllum eftirlif- andikonu, börnum og barnabörnum send- um viö samúöarkveöjur. Sigtryggur Jón Björnsson Hólum i Hjaltadal. Fyrir mér sem óist upp á næsta bæ viö hana og þekkti hanaveröur hún mikill- væg minning og ábending hverning hægt er aö öölast lifshamingju á einfaldan máta og án þess aö gera tilraun til aö kaupa hana dýru veröi ytri gæöa. Og þegarhUn Bina er nU horfin af sjónarsviö- inu, veröur allt eitthvaö risminna á ævi- slóö hennar, en umhverfiö veröur þtí ætiö þaö sama, fegurö og tign jökuisins okkar, minnir á stórbrotiö og gott fólk sem lifði I nálægö hans og hann heldur áfram aö magnast dularkrafti þess fólks sem viö rætur hans bjó. Minnig þin lifir, Bina I Melabúö. Kristinn Krisjánsson Jakobina Þorvarðardóttir frá MelabUÖ Minning frá Helgu frá Dagverðará. Ég man þegar fyrst við fundumst var fallegur sumardagur 2 og jökull i geislagulli þá glóöi svo töfrafagur. Þá hreyfði hafgolan blómin og himinsins fuglar sungu, svo ljómandi fegurö landsins varð lofgjörö á þeirra tungu. Sem heiöur hásumardagur svo hugljUf var okkar kynning og allt okkar samstarf er mér ein indæl og sólbjört minning. Er sjUkdómar, hel og harmar aö heimili minu streymdu þá komst þú meö hjálp og huggun - já hjálp sem þar engir gleymdu. Og börnin min ung þér unnu þU öllum þeim varst sem móöir, meö þulum, sögnum og sögum þú sýndir þeim menntaslóöir. Þó varstu ein þeirra öldnu, sem ekki i skóla gengu, og læröra kennara leiösögn i lifinu aldrei fengu. Margt fróölegt aö fornu og nýju þú festir þér vel i minni. Og margt hef ég lært sem man ég af munnlegri frásögn þinni. t háskóla lifs þú lærðir aö lifa á kærleikans vegi og kennari þinn var Kristur, sá kennari brást þér eigi. Ég þakkir og virðingu votta þér vil þegar leiöir skilja Hvar aftur við samleiö eigum fer eftir skaparans vilja. isiendingaþæuir

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.