Íslendingaþættir Tímans - 18.08.1979, Page 1
ÍSLENDING AÞftTTI R
Laugardagur 18. ágúst 1979 — 27. tbl. TIMANS
Magnús Árnason
frá Tjaldnesi
F. 18. jiíni 1893
D. 23. júni 1979.
Foreldrar hans voru Arni Snorrason frá
Alftartungu á Mýrum vestur og kona hans
Kristin Magniisddttird. 1944 83 ára, Jdns-
sonar hreppstjóra og fræðimanns I
Tjaldanesi, Dalasýslu.
Magnús hreppstjóri, afi Magnúsar
Arnasonar, var landskunnur fræðimaður,
sem afritaði fjölda handrita af mikilli
vandvirkni. Hann var sonur hjónanna
Jóns hreppstjóra Ormssonar i Króks-
fjarðamesi og siðar að Kleifum i Gilsfirði
og konu hans Kristinar Eggertsdóttur
stórbónda og hafnsögumanns I Hergilsey
á Breiðafirði.
Kona Magnúsar,fræðimanns Jónssonar
i Tjaldanesi, var ólöf Guðlaugsdóttir Sig-
urðssonar prests Þorbjarnarsonar frá
Lundum i Stafholtstungum Ólafssonar
himnasmiðs. Séra Sigurður var aðstoöar-
prestur tengdafööur sins, séra Guðlaugs
prófasts i Vatnsfirði Sveinssonar, og eftir
lát séra Guðlaugs var séra Sigurður um
skeið prestur i Vatnsfiröi. Kona
Magnúsar heitins Arnasonar, Lára d.
1922 30 ára, Lárusdóttir Jónssonar frá
Kjallagsvöllum i Saurbæ. Byrjuöu þau
búskap að Saurhóli i Saurbæjarhreppi
1917, en eftir lát sinnar ungu konu fluttist
Magnús að Tjaldanesi og var bóndi þar
1928-34 og hefur átt þar heima siðan.
Börn þessara heiðurshjóna voru þessi:
Guðrún Ester, átti Hjört bónda og smið
Guðjónsson að Fossi i Saurbæ, börn
þeirra eru Lára Ingibjörg, Guðmundur
Vikingur, Jón ólafur, Steingrimur og
Kristin. Asthildur Kristin Magnúsdóttir
átti Sigurð Lárusson rafvirkjameistara I
Tjaldanesi og Reykjavik. Börn þeirra
þessi: Magnús rafvirkjameistari, dó
ungur að árum, hinn prýðilegasti mann-
dómsmaður, kona hans, Vilhelmina Þór,
dóttir séra Þórarins Þór prests á Patreks-
firði, áttu 3 börn.
Hólmfriður Sigurðardóttir gift og á börn.
Kristjón Sigurðsson rafvirkjameistari i
Búðardal kvæntur og á börn.
Lára Sigurðardóttir gift og á barn.
Ketilbjörn Magnússon frá Tjaldanesi, nú
búsettur i Búðardal, sonur hans Benedikt
Ketilbjarnar i Búðardal.
Lárus Magnússon, ógiftur, nú búsettur i
Stykkishólmi, mætti kalla hann þúsund-
þjalasmið.
Magnús Arnason frá Tjaldanesi, hinn
látni heiðursmaðu'r, var af hinum bestu
ættum og I þvi sambandi mætti minna á,
að hann var afkomandi hinna gömlu
kaþólsku biskupa á Hólum I Hjaltadal,
þeirra herra Gottskálks Nikulássonar og
herra Jóns Arasonar d.eftir 1500. Þá var
hann afkomandi herra Guðbrands Þor-
lákssonar Hólabiskups og þeirra herra
Odds Einarssonar og herra Gisla Jóns-
sonar Skálholtsbiskupa, og svo mætti
lengi telja og þyrfti tæplega ættfræöing
til.
Magnúsheitinn Arnason stundaöi öll sín
störf af kostgæfni,sem bóndi og siðar sem
múrari, sem hann fékk full réttindi til aö
stunda, og ýmis önnur þjóðnýt störf, sjálf-
um sér til sóma og þjóðinni til hagsbóta.
Hin siðari ár var heilsan orðin tæp og
sjónin um það bil farin. Magnús andaðist
á Stykkishólmsspitala 23. júni sem fyrr
segir og var jarösunginn að Staðarhóls-
kirkju laugardaginn 30. júni sl., og fékk
þar með langþráöa hvíld eftir langa og
erilsama ævi.
Skarð er nú fyrir skildi, þar sem minn
dugnaðarfrændi er nú allur. 1 þvi dettur
mér i hug partur úr kvæöi eftir skáldið
okkar góða og vinsæla Stefán frá Hvita-
dal, og á það vel við, þótt nú sé sól og
sumar, þvi frændi minn hafði lengi veriö
sjúkur og næstum misst sjón sína.
Þið auðn og myrkur
þið I mig náiö
þvl lampinn er tæmdur
og ljósið dáið.
Þaö er vetur i landi
og veðragnýr
og sál mln næðir
og svefninn flýr.
Ö, láttu Drottinn
þitt ljós mér skina
og sendu frið inn
i sálu mi'na.
Ó, vertu mér Drottinn
I dauða hlif.
Égbið þigekki framar um bata ogllf.
Ég sendi frændfólki minu aö vestan
innilegustu samúöarkveðjur. Við frændur
hans og vinir biðjum honum Guðs friðar.
þar sem hann nú dvelur handan landa-
mæra lifs og dauöa. Að siöustu, sem hin
gömlu Hávamál segja: Deyr fé / deyja
frændur / deyr sjálfur ið sama / en orö-
stirr / deyr aldregi / hveim sér góðan
getm\
Arni Ketilbjarnar
frá Stykkishólmi.