Íslendingaþættir Tímans - 18.08.1979, Qupperneq 3
Þóra Kristjánsdóttir
Þóra var fædd aö Kerastööum f
Þistilfiröi, dóttir hjónanna Onnu
Jónsdóttur og Kristjáns Jóhannssonar.
Varöþeim hjónum fjögurra barna auöiö,
en þau voru: Björn, Kristín, Jóhanna og
Þóra. Anna, móöir Þóru,var áöur
tnilofuö Jóni Benediktssyni, en missti
hann. Hannfórst i Stórá viö heyflutninga.
— Dóttir þeirra Jóns og Onnu var Jónína,
sem giftist Benjamln Jósepssyni og
bjuggu þau á Katastööum i Núpsveit.
Jónina dóung frá mörgum börnum þeirra
hjóna. Björn, sonur Onnu og Kristjáns,
drukknaöi átta ára aö aldri. Eftir þann
mikla missi var sagt aö Anna heföi ekki
fest yndi á Kerastööum og fluttu þau hjón-
in þaöan burtu. Elsta stúlkan, Kristin, fór
þá f Kollavik, en Anna og Kristján fluttu i
Katastaöi meö hinar dæturnar. Efalaust
hefur Anna lika viljaö aöstoöa tengdason
s’inn víö barnauppeldiö, en þá var
Benjamfn oröinn ekkjumaöur meö börnin
ung: Sigmar, Guölaugu, Kristbjörn og
ólafiu.
Þóra réöist I vist aö Efrihólum i sömu
sveit, strax eftir ferminguna og dvaldi
þar f fimmtán ár hjá Friöriki Sæmunds-
syni bónda og Guörúnu Halldórsdóttur
konu hans. Reyndist hún þar húsbónda-
holl meö afbrigöum og harödugleg. Sem
dæmi um ötulleika hennar má nefna, aö
fólk keppti viö hana i verkhraöa, án þess
hún vissi, en hún haföi jafnan betur. A
Efrihólum féll hún mjög vel inn i stóran
vinnu viö foreldra sina og stóö svo um 10
ára skeiö en þá létu gömlu hjónin meö öllu
af búskap. Þá voru jaröarhús uppbyggö
úr varanlegu efni, ræktaöar lendur nægar
til aö framfleyta vænu búi, jöröin þvi
komin i tölu góöbýla og gott aö lita yfir
farinn veg.
Kristján á Hæli var hár maöur en frek-
ar grannvaxinn, kvikur á fæti og bar sig
vel. Andlitsdrættir markaöir og harölegir
nokkuö utan gleöistunda, en þær átti hann
margar. enda félagsmaöur góöur og
glaöur i vinahópi og laglega kiminn.
Prýöilega var hann greindur og ihugaöi
málin af gaumgæfni, lét hann litt af skoö-
un sinni er hann haföi ráöiö hana. Nokk-
urn þátt tók Kristján i sveitar og héraös-
málum er þó ekki sem ætla mætti um svo
starfhæfan mann. Mun þar hafa komiö til
heimilisrækni hans og umhyggja fyrir
fjölskyldu og búi. Barngóöur var Kristján
og minnist ég þess aö á þeim árum er ég
Islendingaþættir
hóp systkina og vinnufólks. Allt þaö fólk
mun þakka henni hjartanlega fyrir sam-
fylgdina og tryggö til æviloka.
Eftir fímmtán ára dvöl i Efrihólum,
var kunnugastur á Hæli og börnin aö
vaxa upp, færöist hlýtt bros yfir andlit
hans og mýktihina skörpu drætti, er hann
ávarpaöi þau.
Börn Kristjáns og Þorbjargar eru.
1. Elisabet Jóna f. 3. ágúst 1931, gift
Jósef Jónassyni húsasmiö frá Sköröum i
Miödölum, þau eru búsett i Reykjavik og
eiga tvo syni.
2. Sigrún Kristin f. 30. mai 1937, gift
Jóni Hólmgeirssyni frá Stafni i Reykja-
dal S. Þing. húsasmiö og handavinnu-
knnnara. Búsett á Akureyri og eiga 3
börn.
3. Kristján Heiðar f. 26. jan 1939. Kvænt-
ur Kristinu Jónsdóttur frá Grafardal
borgarf. fyrrum handavinnukennara.
Þau búa að Hæli, eiga þrjú börn.
4. Ingibjörg f. 1942. Gift Þóri Jóhanns-
syni frá Refsteinsstöðum Viöidal. Þau
eiga og reka gistiheimili á Hólmavik, eiga
réöst hún I vist til Sveins Einarssonar
kaupmanns á Raufarhöfn og Guörúnar
Sigriöar Pétursdóttur konu hans. Þar
dvaldi hún I átta ár og reyndist þar eins og
áöur, mikiö dyggöahjú.
Þóra giftist valinnkunnum sæmdar-
manni, Birni Sigfússyni frá Brekknakoti I
Þistilfirði og bjuggu þau þar i mörg ár.
Var sambúö þeirra slik, aö aldrei bar
skugga á. Eignuöust þau einn son, Pétur
aö nafni. Siöar fluttu þau til
Raufarhafnar og bjuggu þar lengi.. Hét
heimili þeirra Arblik. Voru þau hjónin
kunnfyrir gestrisni og mikla greiðasemi.
Björn andaöist fyrir nokkrum árum.
Þóra dvaldist áfram á Arbliki ásamt syni
sinum og tengdadóttur, Kristjönu Krist-
jánsdótturfrá Eyrarbakka. Reyndust þau
Þóru vel og gæfulega, enda var hún góö
móöir og tengdamóöir.
Þóra var skemmtileg og gamansöm svo
af bar. En hún var lika h jartahlý og gjaf-
mild mjög og mátti aldrei aumt sjá ööru-
vfeien reyna aö bæta Ur,ef mögulegt var.
Hún var öllum góö, en skör ofar öörum
lifverum setti hún börn og dýr. Lifsgleðin
entist henni til æfiloka þrátt fyrir slæma
heilsuseinustu árin. Þaö stafaöi einlægt
frá henni birtu og léttleika. HUn var sátt
viö allt og alla og tilbúin aö fara. NU fer
hún lika komin til sins elskulega eigin-
manns og getur veriö viö hliö hans i
tignarsessi góövildar og gleöi. Blessuö sé
þeirra minning. g.S.F.
fjögur börn.
Margs mætti minnast frá liönum dög-
um þótt hér veröi staöar numiö. Kristján
á Hæli var gæfumaöur. Honum auönaöist,
þrátt fyrir vanheilsu sina i æsku, aö leysa
til sin fööurleifð sina. Hann eignaöist
góöan og samhentan maka og mannvæn-
leg börn, sem nú eru meöal góöborgara
þjóöfélagsins. Hann sá jörö sina breytast
og batna meö árunum, komast i tölu góö-
býla og einkasoninn taka viö ævistarfinu
meö fullum sóma. Og aö endingu auönaö-
ist honum aö dvelja viö eigin arinn fram
undir lokin og sjá nýja kynslóð risa á legg
meö þeim björtu vonum, sem þvi tengj-
ast. 1 hug fljúga hin sigilda sannindi
Hávamála: „Sjaldan standa bautasteinar
brautu nær nema reisi niður at niö”.
Viö sem stöndum ofar ,,á eyri vaös”
þökkum Kristjáni samfylgdina.
Skrifaö á einmánuöi 1978
Halldór Jónsson.