Íslendingaþættir Tímans - 09.02.1980, Blaðsíða 2

grein og fiskabi oft þegar abrir fengu litiö.
Seinast rébi hann sig á togara árib 1947,
á nýsköpunartogarann Helgafell, en þar
varhann 12ár meb Þdrbi Hjörleifssyni, en
þá var Helgafellib selt norbur.
- Sigurbur vann öll algeng störf togara-
sjómanns, en lengst af var hann
bræbslumabur, sem var vandasamt verk,
I þvi í þá daga áttu hásetar og öll skips-
höfnin mikiö undir Hfrinni og lýsinu, ab
þar væri samviskusamlega stabib ab
verki.
Þegar biiiö var ab selja Helgafellib, var
lægbí togaraútgerb.ogpláss ekki á lausu
I svipinn. Bar Sigurbur sig þá I land fyrir
fullt og fast, og rébihann sig til starfa hjá
Aburbarverksmibju rfkisins, sem þá var
ab taka til starfa, og þar vann hann vib
skýrslugerbogálestrai 17 ár, uns hann lét
af störfum fyrir aldurs sakir, þá 74 ára ab
aldri.
Nokkur mannlýsing virbist manni fdlg-
in i starfsævi Sigurbar E. Ingimundarson-
ar. Hann er lengi á hverjum stab, lyndir
vib samferbamennina og yfirbobara sína.
Hann fór ekki aftur á sjó, þott bebinn
væri og til hans leitab meb þab.
Um þab leyti sem Sigurbur stundabi
verslunarnámib, kynntist hann lifsföru-
nauti sfrium, Lovisu Arnadóttur Blöndal.
Þau giftu sig 17. nóvember árib 1917.
Lovisa var fædd á Vestdalseyri vib Seyb-
isfjörb 21. desember árib 1897, og voru
foreldrar hennar þau hjónin Arni Pálsson,
sjómabur og Kristin Hallgrimsddttir.
Lovísa missti föbur sinn barnung.en hann
drukknabi og heimilib leystist upp. Var
henni komib i fdstur er hUn var abeins
fimm ára gömul til Halldóru og Magnúsar
Blöndals (1862-1927). Magnús var sonur
Gunnlaugs Blöndals, sýslumanns og konu
hansSigribar, sem var dóttir Sveinbjörns
Egilssonar, rektors. Hallddra Blöndal,
kona Magnúsar, var ddttir Lárusar
Thorarensen i Hofi i Hörgárdal. Magnus
hafbi umsvif á Akureyri, en fluttist til
Reykjavfkur árib 1908 og gerbist ritstjdri.
Lovisa var falleg og elskuleg kona, mik-
il húsmdbir og myndarleg I alla stabi, og
eignubustþau Sigurburátta börn, sem öll
eru á lifi, nema eitt. Þau eru: Hallddra,
giftStefáni Jdnssyni veggfdbrara Reykja-
vik, Sigribur Kristin, gift Magnúsi Jdns-
syni eftirlitsmanni hjá SVR., Ragnheibur
Lára, gift Trausta Fribbertssyni, fv.
kaupfélagsstjóra, Jdn Magnús kaupfé-
lagsstjdri i Mosfellssveit, kvæntur Lilju
Sigurjdnsddttur, Þnibur, gift Gubmundi
Bergssyni.bónda i Olvesi, Sigurbur Einar
(dd 8 mánaba), Sigurbur Arni prentari
Reykjavik, kvæntur Gubrúnu Þdrhalls-
dóttur, Haraldur yfirverkfræbingur hjá
Landsimanum, kvæntur Alexlu Gisladdtt-
ur.
Lovisa lést árib 1973, 75 ára gömul.
Frá þeim hjdnum eru níi komnar mikl-
ar ættir og munu afkomendur þeirra vera
milli 70 og 80.
Þau Sigurbur og Lovisa bjuggu fyrstu
2
bUskaparár si'n I Hausthúsum, en fluttu
siban i VerkamannabUstabina ab Hring-
bra ut 80, en þeir voru tilbúnir áríb 1932 og
þdttu þá meb þvt besta er gerbist i ibúbar-
hUsnæbi alþýðiunanna. Var jafnvel um
þab skrífab 1 blöbin ab þar væru babher-
bergi og rafmagnseldavélar i ibUbum
verkamanna, en slfk þægindi þdttu i öfug-!
um takti vibtimann,en þá var kreppa á ís-
landi.
Þarna bjd einnig fjölskylda min, dyr
stdbu andspænis i 25 ár, eba svo. Ekki
fann fdlk þá til þrengsla eins og nUna, og
þröngt hefur bekkurinn verib setinn þar
sem 11 manns voru I heimili i þrem her-
bergjum og eldhUsi.
Aldrei varb ég þrengsla samt var, yfir
heimili Lovisu og Sigurbar var einhver
sjaldgæfur þokki alla tib, og sU allsherjar-
regla er lyftir i sibum og umgengnishátt-
um.
Þetta voru miklir timar.
fcg minnist nU æskudaganna. Þá voru
mikil sdlskin á sumrum og fiskbreiba um
alla mela. Sjdmenn komu og fdru. Stribib
skall &. Eg get minnst orba séra Bjarna
Jdnssonar, ddmkirkjuprests, sem hann
sagbi einu sinni vib mig, en hann dlst upp
á næsta bæ vib Sigurb, i Mýrarholti:
— Nei, ég hefi ekki verib á sjd, en ég
hefi séb þá, séb rauobörkuo seglin bera
vib himin og hvitar jdmfnir I reibanum.
Séb þá hverfa I djUpib.
1 VerkamannabUstöbunum bjd fjöldi
togarasjdmanna. Vibbörnin sáum þá fara
stdrstiga til skips meb sjdpokann á öxl-
inni, og vib höfbum miklar áhyggjur.
Skipin voru sprengd 1 stribinu, okkar
menn fdrust sumir, abrir lifbu af stríbib og
þegar menn komu heim heilir á hUfi, fyllt-
ust hjörtu okkar fögnubi.
Likahöfbum vibáhyggjur þegar storm-
urinn geysabiogsöng i staurum oglinum.
Þásáum vibfyrir okkur drekkhlabin skip,
ljdslaus I strlbi vib allt i senn, vitfirrt haf
og veröld, sem ekki var lengur meb réttu
rábi.
En svo kom aftur betri tlb og miklir
timar, og lifib gekk sinn vanagang. Börn-
in Ihúsinufluttustburt til ao fara eitthvab
annab til ab vera til, og seinast urbu þau
ein eftir.
HUn fór 1973oghann nUna sex árum slb-
ar. Sigurbur var meb glæsilegri mönnum
á æskudögum, og hann entist vel.
Ab lýsa gömlum sjdmönnum, seinustu
árum þeirra, er oft örbugt. Sverrir Har-
aldsson, listmálari, segir I bdk, ab gamlir
sjómenn i Vestmannaeyjum hafi minnt
sig á gubspjallamenn. Þetta er ab sumu
leyti rétt, ab minnsta kosti á þab vib þá er
hverfasáttir vib llfib, verba I þeim skiln-
ingi börn aftur, ab vib þeim blasir fram-
tib. Þá menn kvebur mabur glabur og
þakkar þeim langa samfylgd, árnar þeim
heilla I seinustu ferbina, þegar mabur sér
segl þeirra hverfa vib hafsins brUn.
Vib fjölskylda mín, mdbir og systkini
söknum vina, og tima er koma aldrei aft-
ur.
Jónas Guðmundsson.
Ekki eru birtar greinar
sem eru fyrir önnur
blöð en Tímann
Látið myndir af þeim
sem skrifað er um fylgja
greinunum
islendingaþættir