Íslendingaþættir Tímans - 19.01.1983, Blaðsíða 7

Osk Jenný J óhannesdót tir
frá Kirkjuhvammi Vestur-Húnavatnssýslu
Fædd 12. febrúar 1908
Dáin 22. október 1982
Fótmál dauðans fljótt er stigið
fram að myrkum grafarreit.
B. Halld.
Nú vertu blessuð vina mín.
Þig vermi drottins náðarsól
Hann hefur kvatt þig heim til sín
svo hafa mættir dýrðleg jól.
Þar færðu ás'.vin þinn að sjá
þar tengjast aftur slitin bönd.
í sælu guði sjálfum hjá
og signd hans mildu föðurhönd.
Ég hef svo margt að þakka þér
ég það fæ ekki í orðum tjáð.
Þér blessi drottinn bæn frá mér
hans blíða, milda föðurnáð.
Kveðja frá börnum og fjöl-
skyldum þeirra
Á hausti fölnar rós og blikna blöð á grein.
Birtutími styttist - hreggið vætir stein.
Þetta er eilíft lögmál. Þó verður aftur vor.
Og vetrar stormar næði. Þó mást ei sumra spor.
Er óvænt kemur kallið; Okkur setur hljóð.
Aðeins losna af tungu, tregaþrungin ljóð.
Oss verður á að syrgja er vinir hverfa frá.
En vonum, og því treystum, að Drottinn verndi þá
Hjer komið er, að kveðju og þakkarstund.
Hún kom svo óvænt. Hryggði okkar lund.
Þó vitum að þú villist ekki neitt.
Og vegum lífsins, getur enginn breytt.
Þú varst svo góð og vildir öllum vel.
Vcittir öðrum. Hreint með kærleiksþel.
Alltaf söm, þó eitthvað gengi á móti.
f öllu fögru átti trú þín rót.
Að hressa, gleðja, hjúkra, næra
þinn hugur dvaldi ætíð við.
Og höndin fús þá hjálp að færa,
sem hentust þótti að veita lið.
Eilíf gæði himins hljóttu.
Helgum englasveitum með.
Blessun guðs og náðar njóttu,
náð sú verði öllum léð.
Fórnfýsin og eljan, fylgdu þjer.
Það fleiri vita, samtíð vitni ber.
Þú vildir alltaf vera oss skjól og hlíf.
Veita öðrum gleði, allt þitt líf.
Þú vannst oft störf af veikum mætti
því veil var lengi heilsa þín.
Það var eins og þess varla gætti,
svo viljasterk var skaphöfn þín.
Ekkert böl né angur kífsins,
allt er bætt sem verða má.
Sál þín glöð á landi lífsins
lifir englum drottins hjá.
Anna Halldórsdóttir
Við munum alt, og mikið þakka ber
Þinn móðurfaðmur skýldi ailtaf hjer.
Nú biðjum Guð þig blessa og launa alt.
Þú bústað ljóss og friðar liljóta skalt.
(1748-4010)
Páll
verður ekki svarað. Hitt er víst, að hann hefði
vakið athygli, hvað sem hann hefði valið. Hann
var meðal hæfileikamanna, sem þjóðinni auðnað-
ist ekki að njóta, nema að litlu. Og sjálfur naut
hann aðeins brots hæfileka sinna.
Páll var góður sögumaður, eins og fleiri systkini
hans. Og um skeið söng hann hér í kirkjukór.
Orgel átti hann. Og áreiðanlega ekki keypt sem
skrautmubla.
Konu sína, Kristínu Björnsdóttur frá Svínadal
í Skaftártungu, missti Páll fyrir tæpum tveim
árum. - Þau voru ákaflega samrýnd. Fráfall
hennar var honum mjög þungt áfall. Og ég held,
að með henni hafi hann einnig misst lífslöngun
sína, þótt ekki bæri hann sorg sína á torg og væri
áfram hinn skemmtilegi Páll. En auðsætt var, að
honum var brugðið. Heilsu hans fór fljótlega að
hraka. Smámsaman dró úr lífsorku hans. Og hann
vissi vel að hverju fór. - Þjáningalaus og brosandi
kvaddi hann hér- og heilsaði því tilverustigi, sem
hann vissi að beið hanns - með fagnandi vini í
varpa.
Marteinn M Skaftfells
E*eir sem að skrifa
minningar-
eða afmælis greinar
í Islendingaþætti,
eru vinsamlegast
beðnir um að skila
vélrituðum
handritum
tslendingaþættir
7