Íslendingaþættir Tímans - 26.05.1983, Síða 8
Jón Jónasson
Reykjum
Fæddur 1. desember 1896
Dáinn 6. maí 1983
Varla mun það geta talist mikill sorgarviðburð-
ur né stór héraðsbrestur þó háaldraður maður
þrotinn að kröftum bæði Iíkamlega og andlega
kveðji þennan heim. Við vitum að þetta er
vegurinn okkarallra, hitt er í óvissu hversu margir
dagarnir verða þar til kallið kemur. En þó þessu
sé þannig varið þá fer ekki hjá því í hvert sinn er
gamall vinur og samstarfsmaður hverfur af sjónar-
sviðinu að manni finnst tilveran vera snauðari og
skarðið verði naumast að fullu bætt. Þó engum
sem til þekktu komi andlát Jóns á Reykjum á
óvart, fór ekki hjá því að slíkar hugrenningar
komu mér í hug er ég heyrði að hann væri allur.
Jón var fæddur á Bjargshóli í Miðfirði þann 1.
desember 1896. Foreldrar hans voru hjónin Jónas
Jónsson og Anna Kristófersdóttir. Þau bjuggu á
ýmsum jörðum í Miðfirði eins og títt var um fólk
á þeim árum sem ekki höfðu eignarhald á
ábúðarjörðum sínum, en 1917 fluttu þau að
Reykjum og dvöldu þar í skjóli barna sinna það
sem eftir var ævinnar. Jón ólst upp ásamt fjórum
systkinum hjá foreldrum sínum, en fór þó sem
smali fyrir fermingaraldur til sr. Hálfdáns Guð-
jónssonar prófasts á Breiðabólstað í Vesturhópi
og var þar í nokkur ár, var fermdur af sr. Hálfdáni.
Jón mun hafa notið svipaðrar tilsagnar fyrir
fermingu sem algengust var á þeim árum en auk
Þeir sem
skrifa minningar-
eða
afmœlisgreinar í
íslendingaþætti,
eru vinsamlegast
beðnir um að
skila vélrituðum
handritum
þess var hann einn vetur á alþýðuskólanum á
Hvammstanga og stundaði alla algenga vinnu eftir
því sem bauðst. Meðal annars fór hann á
vetran'ertíð á Suðurnesjum. En eftir að fjölskyld-
an fluttist að Reykjum stundaði hann eingöngu
búskap, fyrst sem ráðsmaður hjá Helgu Arnbjarn-
ardóttur og síðar á félagsbúi með mági sínum og
eftir það einkabúskap á Ytri-Reykjum.
Árið 1938 kvæntist Jón Aðalheiði Ólafsdóttur
ættaðri af Fljótsdalshéraði, hinni mestu atorku-
og dugnaðarkonu sem ekki lét sinn hlut eftir liggja
að sjá um velgengni heimilisins. Þau eignuðust
ekki börn en fengu kjörson, Hjört Líndal, sem nú
er búsettur í Keflavík, auk þess dvaldi margt af
börnum og unglingum langdvölum á heimili
þeirra, sum fram á fullorðinsár og segir það sína
sögu um heimilishald og heimilislíf. Að hætti
góðra bænda sá Jón um að fénaður sem hann hafði
undir hendi fengi nóg fóður og góða umhirðu en
sérstakt yndi hafði hann af Hestum, tók oft að sér
að temja hesta og átti sjálfur ágæta hesta, enda oft
á ferðalögum, meðal annars póstur frá Hvamms-
tanga fram í Miðfjarðardali í mörg ár áður en bílar
komu þar við sögu. Þegar líða tók á búskapartíð
þeirra hjóna færðu þau sig aðeins um set og settust
að á Laugarbakka en þá voru þar komin nokkur
hús. Höfðu þau þar gróðurhús og nokkrar kýr.
Einnig hafði Jón þar bréfhirðingu á hendi, þar
þekktist enginn lokunartími heldur sífellt opið
hús og afgreiðsla og önnur fyrirgreiðsla talin
sjálfsögð hvenær sem var og auk þess alltaf
veitingar á borðum og virtist sem þau hjón væru
fremur þiggjendur en veitendur svo mikla ánægju
höfðu þau af að taka á móti gestum.
Jón var mjög félagslyndur maður og hafði mikla
ánægju af glaðværð og góðum félagsskap. Hann
var einn af stofnendum Ungmennafélagsins Grett-
is og í fyrstu stjórn þess. Síðar var hann lengi í
skattanefnd Ytri-Torfustaðahrepps. Ég, sem þess-
ar línur rita, vann með honum að þessum málum
og get vart hugsáð mér betri samstarfsmann.
En svo fór að lokum eins og alls staðar þegar
ellin knýr dyra þá verður að hætta öllum umsvif-
um. Síðustu þrjú ár höfðu þau hjón bæði dvalið á
sjúkraskýlinu á Hvammstanga en þó þau hefðu
þar góða umönnun eftir því sem ástæður leyfðu
mun Jón oftast hafa verið með hugann í sveitinni
og við störfin þar. Hann andaðist þar eftir erfiða
sjúkdómslegu þann 6.þ.m.
Við hjónin kveðjum Jón með besta þakklæti
fyrir trygga vináttu og minnumst margra ánægju-
legra samfunda frá liðnum árum. Aðalheiði
vottum við samúð okkar og óskum henni alls
velfarnaðar.
Benedikt Guðmundsson
íslendingaþaettir