Íslendingaþættir Tímans - 06.07.1983, Blaðsíða 5

Ég vil líka nefna Þórey uppeldisdóttur þeirra
hjóna, missir hennar er mjög mikill því hún unni
þeim sem foreldrum sínum, og Maríu sem er
systkinabarn Sigrúnar í báðar hættir, bjuggu
foreldrar þeirra í tvíbýli í áratugi í sveitinni sinni
fögru að Hruna í V. Skaftafellssýslu.
María og Sigrún hafa því verið saman frá
fæðingu eða þar til þau fluttust til Ytri Njarðvíkur.
Ég má til að minnast á eitt sem er sérstakt í
þessari fjölskyldu og er orðið mjög sjaldgæft nú,
að Eiríkur og Elín ásamt dóttur sinni og síðar
barnabörnum og tengdasyni bjuggu alltaf saman
og nú fyrir nokkrum árum keyptu þau Sigrún og
Theódór og María og maður heúnar Sæmundur,
en hann féll vel inn í þessa samlyndu fjölskyldu,
enda mjög elskulegur og góður maður, öll íbúðir
í sama húsi. Að sjálfsögðu fylgdi Eríkur dóttur
sinni, keyptu þau sitt hvora hæðina í sama húsi og
eru nú þar Sigrún og María komnar saman aftur
eins og fyrr á árum, má á þessu sjá hversu samrýnd
fjölskyldan er.
Eiríkur var vel gerður maður hann mátti ekki
vamm sitt vita í einu né neinu, hann var góður og
trúaður maður í orðsins fyllstu merkingu. Að
heyra Eirík segja frá var upplifun því svo vel sagði
hann frá að maður sá það allt fyrir sér, slíkt er
fáum gefið, einnig var hann svo ættfróður að
undrun sætti og hélst sá eiginleiki fram á síðasta
dag.
Eiríkur var léttur í lund og var manna kátastur
í góðum félagsskap, hann vartrygglyndurogmjög
vinnusamur, hans kynslóð þekkti ekki annað. A
hverju ári fór hann í sveitina sína og var þar um
tíma og var þá tekið til hendinni við ýmiss störf
því hann var með fé þar fram að síðustu æviárum,
enda búmaður mikill. Hann kom alltaf endur-
nærður heim aftur og tilbúinn að fara til starfa.
Hann vann í áraraðir hjá varnaliðinu í Keflavík
og vel hafa störf hans líkað því honum var veitt
heiðursskjal fyrir trúa og dygga þjónustu.
Síðustu misserin komst Eiríkur ekki austur að
Fossi enda háaldraður og farinn að heilsu.
Eiríkur dvaldi að Sólvangi í rúmt ár. Öllu
starfsfólki sendi ég bestu þakkir fyrir góða
umönnun.
Bragi Guðmundsson læknir var honum mjög
góður og veit ég að Eiríkur leit á hann sem
perónulegan vin sinn. Færi ég honum kærar
þakkir og bið honum guðs blessunar í starfi sínu.
Nú eru þau hjómbæði farin yfir móðuna miklu.
Við sem eftir lifum erum ríkari af því að hafa átt
vináttu þeirra og traust. Hafið þökk fyrir allt og
allt.
Ég vil votta samúð mína Þórey og fjölskyldu
hennar, Maríu og hennar fjölskyldu og öllum
öðrum ástvinum. Barnabörnum Elínar og Eiríks
Elínu og börnum hennar þeim Sigrúnu, Bjarna og
Drífu Huld sendi ég mínar innilegustu samúðar-
kveðjur og einnig Eiríki og konu hans Margréti
og börnum Sigrúnar Ólafi og Elínu. Guð blessi
ykkur öll.
Sigrún vina mín þinn er missirinn mestur, en ég
veit að maðurinn þínn veitir þér styrk á erfiðri
stund. Ég bið Guðs blessunar og huggunar í þeirri
vissu að nú eru þau mætu hjón Eiríkur og Elín
sameinuð á ný.
Erna Friðriksdóttir.
5
Eiríkur lést á Sólvangi eftir nokkurra mánaða
veru þar. Vegir okkar Eiríks og konu hans Elínar
bar að fyrir 27 árum er ég var sjúklingur á St.
Jósefsspítala í Hafnarfirði, þar var þá sjúklingur
líka einkadóttir þeirra Sigrún. Með okkur tókst
góð vinátta og hefur aldrei fallið skuggi þar á.
Er þetta var bjuggum þaú í Ytri Njarðvík, en 2
árum síðar fluttust þau til Hafnarfjarðar og áttu
þá heima um árabil í nágrenni við mig, ekki
skemmdi það vináttu okkar nema síður væri, það
má segja að ég hafi verið heimagangur þar. Alltaf
tóku þau jafnelskulega á móti mér og ég fann að
ég var ætíð jafn velkomin.
Fastur liður þegar ég kom var að Elín sem
lagaði sérstaklega gott kaffi fór að hella upp á og
kölluðum við það Ernukaffi. Ég hlakkaði alltaf til
er ég kont til þeirra að fá Ernukaffi, en kaffi eins
°g Elín lagaði hef ég ekki fengið síðan hún lést.
Elín fæddist 14. 7. 1884 og lést eftir nokkurra
íslendingaþættir
mánaða legu á St. Jósefsspítala í Hafnarfirði þann
14. 2. 1969.
Elín var hæglát kona og ekki var hún margmál,
en það sem hún sagði mátti byggja á. Elín várekki
há, en þó var reisn yfir henni, hún var vinur vina
sinna.
Elín átti djúpa lifandi trú og þegar hún brosti
þá geisluðu augu hennar og sá maður að hún hátti
til glettni, en oftast tjáðu augu hennar skilning og
kærleika. Ég sem þessi fátæklegu orð skrifa, get
aldrei fullþakkað þeim hjónum fyrir allt sem þau
gerðu fyrir mig og mína.
Þegar Elín lést var það mikill missir fyrir
eiginmann, dóttur og barnabörn þá var það þeim
styrkur að tengdasonur þeirra Theodór sem var
þeim sem sonur og sem þeim þótti mjög vænt um
stóð þá og stendur nú eftir lát tengdaföður síns,
sterkur við hlið þeirra Sigrúnar og börnum hennar
og barnabörnum.
H j ónaminning
Eiríkur Jónsson
Fæddur 14. júlí 1891
Dáinn 17. júní 1983
Elín Einarsdóttir
Fædd 14. júlí 1884
Dáin 14. febrúar 1969