Íslendingaþættir Tímans - 13.07.1983, Blaðsíða 5

Segja má að viðhorf hans til lífsins hafi á margan
hátt verið líkt og fram kemur í sálminum:
Lát mig starfa, lát mig vaka,
lifa meðan dagur er
Létt sem fuglinn lát mig kvaka,
lofsöttg, Drottinn, flytja þér
meðan œvin endist mér.
Lát mig iðja, lát mig biðja,
lífsins faðir, Drottinn hár.
Lát mig þreytta, þjáða styðja,
þerra tár og grœða sár,
gleðja og fórna öll mín ár.
Oterdahl - Margrét Jónsdóttir
Systkinin hafa alia tíð verið mjög samrýmd og
samheldin og átti Öskar þar sem oftar stóran hlut
að máli, því hann var allra manna trygglyndastur
og vinafastur með afbrigðum.
Það er því foreldrum og systkinum mikið
reiðarslag að spyrja óvænt og ótímabært lát hans,
snemma á nýársmorgni örfáum stundum eftir að
hafa öll samfagnað nýju ári í heimagarði að
Lambastekk 2.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggtt augabragði
afskorið verðttr fljótt,
lit og blöð niður lagði,
líf mannlegt endar skjótt.
Öll höfum við, vinir, kunningjar og ættingjar
margs að sakna, er slíkur drengskaparmaður er
kvaddur svo snögglega á brott mitt í blóma lífsins
er ævistarfið var að hefjast og bjartar framtíðar-
vonir framundan á hinu nýstofnaða heimili að
Hátúni við Rauðavatn. En mestur er missir
ástkærrar unnustu, er ber barn hans undir belti og
litlu dætranna, sem voru honum svo kærar, að
ógleymdum foreldrum og systkinum er sjá á bak
góðum og hugljúfum syni og bróður.
Eg og fjölskvlda mín vottum öllum hans
nánustu okkar innilegustu samúð og biðum al-
föður að veita þeim sinn styrk.
Far þú i friði
friður gttðs þig blessi:
hafðtt þökk fyrir allt og allt
Gekkst þú með gttði
guð þér nú fylgir
hans dýrðar-hnoss þú Idjóta skalt.
Bent Scheving Thorsteinsson
+
Árið er liðið. Margar góðar og yndislegar
minningar að baki frá liðnu ári. Vonandi að nýja
árið okkar verði jafn gott og síðastliðið ár. Svona
hugsuðu margir um þessi áramót, og það gerði ég
einnig. En ekki er allt eins gott og við ætlum og
vonum. Símhringing snemma að morgni nýárs-
morguns og mér sagðar hörmulegar fregnir. Ég
íslendingaþættir
kiknaði í hnjáliðunum og var sem lömuð. Hann
Óskar mágur minn var dáinn fyrir stuttri stund, og
það á hörmulegan hátt. Ég vonaði að mig væri að
dreyma. Ekki hann Óskar. Þessi lífsglaði og góði
maður, sem elskaði lífið og aldrei gerði neinum
neitt, nema gott. En við mér og öllum öðrum sem
honum unnu, blasti við ískaldur raunveruleikinn,
óumflýjanlegur. Þetta var enginn draumur.
Óskar var góður maður. Hann var ávallt boðinn
og búinn til að gera allt fyrir alla og það með svo
glöðu gleði, og aldrei heyrðist hann telja neitt eftir
sér. Alltaf var hann kátur og hress, alltaf í góðu
skapi, meinstríðinn og alltaf gat hann komið fólki
til að hlæja. Hann var dýravinur mikill, átti hesta,
kanínur og tíkina Pollý, sem var honum tryggur
vinur. Aldrei mátti hann aumt dýr sjá, þá tók hann
það í sína vörslu. Oft var sagt við hann: Óskar
minn, þú hefðir átt að verða bóndi. Ekki gat hann
liugsað sér að búa í stórborginni, heldur bjó hann
rétt fyrir utan hana, því þar gat hann unað með
dýrunum sínum. Innst inni var hann stórkostlegur
bóndi. Öllum leið vel í návist hans, bæði mönnum
og dýrum. Hans verður sárt saknað. Oft gerir
maður sér ekki grein fyrir því, hversu gífurlega
mikils virði vinir manns eru manni, fyrr en þeir
eru horfnir. Maður hugsar: Þú sérð þennan vin
þinn ekki meira, hann er horfinn og kemur ekki
aftur, þetta kennir manni að elska þá sem eftir eru
ennþá meira.
Óskar var aðeins 28 ára gamall er hann kvaddi
þennan heim. Hann var sonur hjónanna Maríusar
Blomsterberg og Maríu Óskarsdóttur. Hann var
einn fimm systkina, sem eru Emma Þórunn, Hans
Pétur, Birgir Bogi og Sesselja María. Þau sjá nú
á eftir yndislegum syni og bróður.
í þessari grein minni get ég engan veginn lýst
Óskari meira. Þeir sem voru svo heppnir að
þekkja hann, vissu hvernig hann var og hvaða
mann hann hafði að geyma. Ég á engin nógu falleg
orð yfir það.
Til þeirra sem nú syrgja horfinn vin, vil égsegja:.
í bænum mínum bið ég algóðan guð að styðja
ykkur og styrkja í gegnum þennan erfiða tíma.
Sárin eru oft lengi að gróa; en þau gróa að lokum.
Það eru fleiri en okkar fjölskylda sem á erfitt þessa
dagana. Ég vil beina orðum mínum til annarrar
fjölskyldu hér í bæ. Guð styrki ykkur einnig og
styðji í ykkar miklu sorg.
Foreldrum Óskars, systkinum, Dísu unnustu
hans, Sonju litlu dóttur hans, Tótu litlu og litlu
ófæddu barni hans bið ég Guðs blessunar, einnig
öllum ættingjum hans og vinum.
F.g get ei luigsað horfinn vin
við Heljar bundinn dyr,
hann lifir hvort ég hlæ eða styn,
þótt hafi dáið fyr.
Því elskan hefur einkarétt
sem aldrei skilur hel,
þau lög þá herra hefttr sett,
sem heit sín efnir vel.
(Matthías Jochumss.)
Að lokum vil ég þakka Óskari samfylgdina og
kunningsskapinn þau ár sem ég þekkti hann.
Megi hann hvíla í friði.
Þess óskar hans mágkona.
Binna
Kveðja frá dóttur Sonju Björk Blomsterberg og
Ingunni Sigurgeirsdóttur.
Im Memoriam
Þó farinn sérl þú frá okkur
og við kvaðst höfum um sinn
þá einhvern tíma aftur get ég strokið þína kittn.
Dóttir þín biður og óskar
að komir þú til sín
með henni sú von leynist
að megirðu sntia við.
Þó leiðir ykkar skiljist um sinn
þið skuluð ei syrgja mikið
því hún mun aftur finna þig
því verður víst ei vikið.
Þú varst tryggur vinur vina þinna
góðlyndur og glaður
hjartabetri mann er erfitt að finna
þó víða sé leitarstaður.
Þó langt sé um liðið síðan við gettgum saman
gegnum þykkt og þtinnl
þá mun ég geyma tninningu þína
uns tíminn rennur btirl.
Burt þú fórst frá þessari jörð
til betri heima
inuntu þar vera ttin sitin
og Guð þig geyma.
Við sjást tnunutn aftur einhvern tíma
þó dvelji það uin stund
þá veit ég það, að þú munt mín bíða
það er ég viss um.
Þín dóttir segir að seinna
munir þú koma heim.
hjá lítilli hnátu er það lítil skíma
að binda von sína.
Þú hjá Guði dvelur nút
meðal margra vina
ég aftur mun eitthvert sinn
kveðja þinna dyra.
Ég mun hugsa til þín vinur minn
ttm ókominn tíma
hvað sem skeðttr hér ttin sinn
þút þarft engu að kvíða.
Er ég kvaddi þig í hinsla sinrt
þú lást í hvítri kistu
vissi ég þú er þig augum leit
að aðeins líkarna þinn ég missti.
Sálin lifir áfram ein
ég finn fyrir nálœgð þinni
er ég sit á kvöldin ein
og þungt er t sirrni.
I.S.
5