Íslendingaþættir Tímans - 13.07.1983, Síða 6
Guðmundur Kristján
Svavarsson,
Vogabraut 6, Höfn, Hornafirði
Fæddur 9. júní 1933.
Dáinn 22. maí 1983.
Að morgni hvítasunnudags þann 22. maí var
hringt til mín og mér tilkynnt að Guðmundur
bróðir minn væri dáinn. Hann lést í Borgarspítal-
anum í Reykjavík eftir tiltölulega stutta legu. Mig
setti að vonum hljóðan, þó ég væri búinn að gera
mér það Ijóst að hverju stefndi.
Alltaf er sárt að sjá að baki ástvina og að sjá að
baki vinar á besta aldri, finnst manni þungur
dómur skaparans, en ritað stendur, „þeir sem
Guðirnir elska. deyja ungir". Það er vissulega
mikil huggun harmi gegn fyrir hans ástvini.
Guðmundur var fæddur í Reykjavík, sonur
hjónanna Þórunnar Guðmundsdóttur frá Neðri-
Dal Biskupstungum í Árnessýslu og Svavars
Jóhannssonar sjómanns úr Reykjavík. Hann var
einn af átta börnum þeirra hjóna.
Guðmundur var giftur Konný Sigurlínu Hall-
grímsdóttur frá Sauðárkróki. Þau eignuðust tíu
börn sem öll eru á lífi. Unnur Ingibjörg f. 2.5.
1956, Rósa f. 23.9 1957, Kristín f. 5.11. 1958.
Konný f. 3.1. 1960, Kristján f. 11.11. 1960.
Hallgfimur f. 6.12. 1962, Jóhanna f. 6.4. 1964.
Laufey f. 16.3. 1966, Karl Jóhann f. 6.4. 1971 og
Rut f. 28.8. 1973. Öll eru börnin komin vel til
manns, flest búin að stofna sín heimili, nema tvö
þau yngstu og barnabörnin orðin 14 talsins.
Það getur engum dulist. að einhverntímann
hefur þurft að taka til hendinni á svoaóru heimili.
sem heimili þeirra var. GuðmundurV|ir velgiftur.
Konný eins og hún er alltaf kölluð er lág vexti og
ákaflega nett. Svo stóru heimili skila'r engfn kona.
nema sú sem er hagsýn og vinnusöm, það bera
börnin og heimilið með sér. Hún er örugglega
eftirtektarverður fulltrúi sinnar stéttar.
Um langt árabil bjuggu þau á Stafafelli í Lóni.
Guðmundur hafði alltaf gaman af búskap. Hann
var mjög verklaginn og gerði nánast allt það sem
hann ætlaði sér, hvort sem það var við hin
almennu störf eða fagvinnu. Próf í múraraiðn
fékk hann fyrir nokkrum árum.
Hans létta skap hefur ekki síst átt stóran þátt í
lífi og velgengni þeirra hjóna. Hverskonar spaug
var honum í blóð borið, að hann sá ætíð eitthvað
kátlegt við alla hluti. Um nokkurra ára skeið
starfaði Guðmundur sem löggæslumaður í Aust-
ur-Skaftafellssýslu, cn síðustu árin vann hann við
Fiskimjölsverksmiðjur Hornafjarðar.
Það er ekki ætlun mín að Ijúka hér upp
einhverju lofi á bróður minn. Það er hlutur sem
hann mundi síst vilja.
Ég vil Ijúka þessum fátæklegu orðum með því
að þakka þér þær samverustundir sem við höfum
átt. Þær hefðu mátt vera fleiri. Þar réði mestu um,
hve langt var á milli heimila okkar. En ég veit, að
nú líður þér vel í nýjum heimkynnum. Vertu
blessaður um stund, við eigum eftir að hittast
aftur.
Eiginkonu hans, börnum og öðrum ástvinum
óska ég guðsblessunar og veit að hann styrkir þau
í þeirra sorg.
Kveikl er Ijós við Ijós. Burt er sorlans svið.
Angar rós við rós. Opnast himins hlið.
Niður sljörnum siráð. Engill framhjá fer.
Drollins nœgð og náð. Boðin alþjóð er.
(Stefán frá Hvítadal)
Svavar Svavarsson,
Grindavík.
Guðlaug Friðrika
Sigurj ónsdóttir
frá Ytri-Hlíð
Fædd 6. inaí 1903
Dáin 25. apríl 1983
Jarðsett að Hofi í Vopnafirði 4. maí 1983.
Guðlaug var yngst barna Valgerðar Helgadótt-
ur og Sigurjóns Haligrímssonar. sem bjuggu í
Ytri-Hlíð. Systkini hennar. Friðrik bóndi og
hreppstjóri í Ytri-Hlíð og Jóhanna tengdamóðir
mín. áður húsfreyja á Ljótsstöðum. eru enn á lífi.
en Guðrún systir þeirra. sem bjó í Fremri-Hlíð.
andaðist 1962.
Guðlaug unni sveit sinni af alhug og var sannur
Vopnfirðingur alla tíð. þó að hún dveldi síðustu
árin í Reykjavík og frá því 1. júlí 1976 á
Elliheimilinu Grund. Henni var það mikils virði
að geta heimsótt frændfóik og vini á sumrin og
dvalið þar sér til ánægju og hressingar.
Guðlaug góða frænka hefur kvatt. Hugur okkar
fylgir henni fullur þakklætis. sérstaklega fyrir
samveruna á Torfastöðum í Vopnafirði. en þar
var hún lengi ráðskona við mötuneyti heimavistar-
skólans. Við störfuðum þar saman í fimm vetur
og mér er óhætt að segja, að samviskusemi hennar
og alúð á öllum sviðum var einstök. Hún var ein
þeirra, sem leggur sig alla fram í annarra þágu. en
vill aldrei láta hafa neitt fyrir sér. Mörgum var
Guðlaug búin að hjálpa, þegar illa stóð á vegna
veikinda eða af öðrum ástæðum. Hún hlífði sér
hvergi. þó að hún væri oft lasin. en hún var
heilsutæp mikinn hluta ævi sinnar.
Skólabörnin nutu umhvggju hennar á margan
hátt og það kom oft fyrir að þau sátu niðri í eldhúsi
og stautuðu með hjálp Guðlaugar. Þetta veit ég
að margir muna og þakka nú að leiðarlokum. Við
hjónin minnumst fyrst og fremst vináttu hennar
íslendingaþættir