Íslendingaþættir Tímans - 24.08.1983, Blaðsíða 8

Soffía Sigríður Jónsdóttir
frá Bessastöðum
Fædd 8. nóvember 1917
Dáin 29. júní 1983
Með Soffíu Sigríði Jónsdóttur er horfin einn úr
hópi hinna hógværu og yfirlætislausu samferða-
manna. sem fæstir veita athygli í önn dagsins, en
þegar þeir eru allir sést og finnst oft, að þeir láta
eftir sig autt rúm og vandfyllt.
Soffía fæddist og ólst upþ á Bessastöðum í
Fljótsdal, hin sextánda í röð nítján alsystkina.
Foreldrar hennar voru búandi hjón þar, Jón
Jónasson (1868-1936) og Anna Jóhannsdóttir
(1877-1954). Á barnsaldri veiktist hún af
berklum, en með góðri umönnun og farsælli
læknishjálp komst hún yfir þann örðuga hjalla.
Alla ævi bar hún þó menjar sjúkdómsins og bjó
löngum við tæpa heilsu, þó að hún léti slíkt lítt á
sér festa og tapaði ekki mörgum vinnudögum af
þeim sökum.
Eins og nærri má geta vandist Soffía frá blautu
barnsbeini öllum algengum heimilis-og sveitastörf-
um, sem þá voru einkum ætluö kvenfólki. Geta
þeir um það borið, sem með henni hafa unnið og
verka hennar notið, að í þeim vinnuskóla hefur
hún ekki slegið slöku við. Var hún eins og fleiri
systkini hennar í senn verkadrjúg. vandvirk og
handlagin.
Rúmlega tvítug hélt Soffía fyrst til Reykjavíkur
í vinnuleit. Bar hún ýmislegt við. var t.d. í nokkur
ár ráðskona hjá Marteini Einarssyni kaupmanni.
Um skeið vann hún hjá Sláturfélagi Suðurlands og
enn síðar á saumaverkstæði Andrésar Andrésson-
ar. Þar kynntist hún manni sínum, Karli Gunn-
laugssyni klæðskera. góðum dreng og stöku
prúðmcnni. Síðustu starfsárin utan heimilis vann
hún á kaffistofu kennara í Breiðholtsskóla, og var
hún þar sem annars staðar hvers manns hugljúfi.
Um árabil hélt Soffía heimili með systrum
sínum, lengst Björgu. en einnig um hríð Berg-
ljótu. sem er látin fyrir fáeinum árum.
Nokkur síðustu misseri hafa þrálátir og alvar-
lcgir kvillar þjakað Soffíu. Gekk hún æðrulaus
undir ýmsar meiriháttar læknisaðgerðir, og var að
sjá sem þær hefðu tekizt með ágætum. S.l. vor fór
hún til Lundúna í hjartaaðgerð. Virtist þá allt
ganga að óskum. Hún kom að vörmu spori heim
aftur með bónda sínum, hress og kát. og hún
hlakkaði til að geta á ný hafið eðlilcgt líf og störf
eftir öll veikindin. En enginn má sköpum renna.
Smám saman fór að slá í bakseglið með batann.
og miðvikudaginn 29. júní s.l. veiktist hún
hastarlega. Áður en sá dagur var á enda runninn
var þessi hægláta, milda og hjartahlýja kona
horfin á vit feðra sinna.
Sambúð þeirra Soffíu og Karls var ekki ýkja
löng, en hún var fögur og ánægjuleg, svo að af
bar, samfellt tilhugalíf.
Ég votta Karli, svila mínum. dýpstu samúð. En
mágkonu mína kveð ég cftir aldarþriðjungs kynni
í orðvana þökk fyrir allt. sem hún hefur fyrr og
síðar verið ástvinum mínum, konu minni, börn-
8
um og barnabörnum. Hin síðasttöldu syrgja
þessa frænku engu síður en hefði hún verið amma
þeirra.
Hún sem gekk ævibrautina á enda án þess að
troða nokkrum manni um tær eða valda öðrum
skapraun, skilur nú fleiri eftir dapra en margur,
sem meira hefur borizt á um dagana.
Bcrgsteinn Júnsson.
t
Ég vil með þessum fáu orðum minnast minnar
elskulegu systur að leiðarlokum. Það var þungur
harmur kveðinn að eiginmanni og okkur systkin-
um hennar. frændfólki og vinum þegar fregnin
barst um andlát hennar.
Allir 'voru orðnir svo bjartsýnir um heilsu
hennar er hún hafði gengið undir erfiða hjartaað-
gerð. en eitthvað greip þar inní með þessum
sorglegum afleiðingum. Hún var okkur öllum svo
kær. Hún átti svo marga góða eiginleika. Það var
hennar aðalsmerki að fegra og prýða umhverfi sitt.
Hún stráði í kringum sig kærleika hvar sem hún
fóf. Hún gekk glöð að hverju verki. var veitandi
og gjöful öllum þeim. sem henni fannst hjálpar-
þurfi. Þannig var hún. Söknuður okkar nánustu
er mikill, þó allra mestur sé söknuður eiginmanns
hennar. Þetta er aðeins lítið brot af því. sem ég
vildi segja. en læt hér staðar numið.
Að lokum vil ég kveðja hana með þessum
orðum:
..Fnr þii í friði. friður Guðs þig blessi. Hnfðu
þökk fyrir alll og alll."
Björg.
t
Kveðja frá samstarfsfólki
í Breiöholtsskóla
Soffía Sigríður Jónsdóttir andaðist 29. júní sl.
Hún hafði átt við vanheilsu að stríða og gekkst
undir erfiða aðgerð erlendis nú fyrir nokkrum
vikum.
Þegar Soffía kom heim virtist hún á góðum
batavegi og var lát hennar því með nokkuð
skjótum hætti.
Soffía vann sem ráðskona í mötuneyti kennara
við Breiðholtsskóla í 6 ár, allt þar til vorið 1982
að hún lét af störfum sökum vanheilsu.
Soffía var ávallt hin sama, ráðvönd. áreiðanleg
og glaðleg.
Ffún var samviskusöm og gerði ávallt sitt besta
til að gera stundum óþolinmóðum samstarfs-
mönnum til hæfis, og átti Soffía ekki erfitt með
það.
Hún átti gott mcð að umgangast það fólk sem
hún vann með og aflaði sér vináttu allra.
Hún var góður starfsmaður.
Með Soffíu í starfi var öll árin systir hennar,
Guðrún, sem enn vinnur við skólann. Það fór ekki
milli mála að þeim var einkar lagið að vinna saman
og voru þær svo samrýndar að eftirtektarvert var.
Við sem unnum með Soffíu í Breiðholtsskóla
minnumst hennar með virðingu og þökkum henni
samstarfið.
Einlægar samúðarkveðjur sendum við eigin-
manni hennar, Karli Gunnlaugssyni. systrum
hennar og öllum öðrum ættingjum.
Jens Sumarliðason,
yfirkennari.
t
„Lýnghrisla sinií við kleif og kleiiaþil,
kyrrlál við sól og álök frosls og snjóa,-
hvaðan eri þú, og hvers vegna eriu lil?
hverl er það afl, sem knýr þig til að gróa?"
(Guðmundur Böðvarsson.)
Soffía mágkona mín er látin. hún kvaddi
þennan heim þann 29. júní að kveldi fagurs
sumardags. Soffía Sigríður var fædd þann 8.
nóvember 1917 að Bessastöðum í Fljótsdal. dóttir
hjónanna Önnu Jóhannsdóttur og Jóns Jónasson-
ar. sem þar bjuggu. Hún var 16. barn þeirra í 19
svstkina hópi og náðu 14 barnanna fullorðins aldri.
Ég hcfi þekkt Soffíu lengi. því að hún og Karl
bróðir minn voru til margra ára vinnufélagar.
Fljótt fann ég að þar fór kona búin hinum bestu
eiginleikum. góðvild. hjálpsemi og nærgætni við
gamalt fólk. og börn hændust að henni. Fyrir 1
ári gengu þau í hjónaband Soffía og Karl bróðir.
en nokkru áöui hafði hún flutt á heimili hans að
Lynghaga 28. Þau höfðu hvorugt verið gift áður
og má segja. að þau hafi ekki rasað um ráð fram.
Soffía bjó bróður mínum fagurt heimili og nu
komu ennþá betur í Ijós hinir góðu eiginleikar
hennar. Hún var mjög myndarleg húsmóðir og
auðfundið var. hve vænt henni þótti um heimiliö
og gaman var að sjá. hve samhent þau voru í Þvl
Framhald á bls. 7
íslendingaþaettir